4 - 03 - 2020
روزی که امپراتور ژولیان تعرض نافرجام به قلمرو ایران را آغاز کرد
ژولیان فلاویوس کلودیوس ژولیانوس امپراتور روم که سوم نوامبر ۳۶۱ میلادی بر جای کُنستانتین دوم نشسته بود در دومین سال زمامداری خود، با هدف فرار از مشکلات و ساکت کردن مخالفان داخلی که عادت براین شده بود که در طول جنگها مخالفت را کنار بگذارند و در کنار امپراتور وقت یکپارچه شوند و نیز با استفاده از فرصت دور بودن شاپور دوم ـ شاه ساسانی وقت- از پایتخت (بودن در خراسان بزرگتر) با بیشتر یکانهای ارتش ایران به ویژه سوار نظام زره دار، تصمیم به یک تعرض سریع به قلمرو ایران گرفت. او در نشست ژنرالهای ارتش گفته بود که باید هرمز (هُرمیداس) برادر شاپور دوم را که به ما پناه آورده جانشین وی کنیم زیرا که شاپور دوم در سر هزاران سودا دارد و همچنین با دور کردن پادشاه ارمنستان (اَرشَک دوم) از ایران، امنیت مرزهای قلمرو شرقی روم را تامین کنیم.
با وجود مخالفت تَنی چند از ژنرالها که ایران در تیسفون یک پادگان حدودا ۶۰ هزارنفره دارد، تصمیم امپراتور به جنگ با ایران در آن نشست تایید شد و «ژولیان» پنجم مارس سال ۳۶۳ میلادی با ۸۰ تا ۹۰ هزار نظامی تعرض به قلمرو ایران را از آنتیوک (اَنتاکیه ـ جنوب غربی ترکیه امروز و نه چندان به دور از عَفرین سوریه) آغاز کرد.
به نوشتهِ Ammianus Marcellinus تاریخنگار وقت، ژنرالهای مخالفِ جنگ، در آن نشست گفته بودند که در این زمان که شاه ایران نماینده و نامه فرستاده و از در سازش در آمده به مصلحت امپراتوری روم نیست که دست به جنگ بزند، این جنگ ضرورت ندارد و نمیتوان برایش توجیه یافت.
لشکریان ژولیان در دو ستونِ جداگانه حدودا ۳۰ هزار و ۶۰ هزار نفری به حرکت درآمده بودند. این دو ستون در منطقه فرات شمالی تا مَنبیج و حَرّان (کارهه ـ آبادی بزرگی در جنوب مرکزی ترکیه امروز و محل نبرد معروف اسپهبد سورِنا فرمانده ارتش ایران با کراسوس سردار رومی و چند نبرد معروف دیگر) به موازات یکدیگر پیشروی میکردند. ستون کوچکتر منتظر پاسخ پادشاه ارمنستان شد که ژولیان با ارسال نامه از او خواسته بود که در جریان جنگ، دستکم بیطرف بماند و به کمک ایران نشتابد. دسته بزرگتر به سمت دجله به حرکت خود ادامه داد و پس از رسیدن به این رود، ژولیان دستور ساختن حدودا هزار قایق را داد تا در کار انتقال نیرو و تدارکات از طریق دجله به کار برده شوند. وی همچنین یک واحد از این نیرو را به دیرالزور [دِیر به معنای عبادت گاه و محل اعتکاف] فرستاد تا از این منطقه از پشت مورد حمله قرار نگیرد.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد