جستوجو برای یافتن آدمفضاییها ادامه دارد
جهان صنعت– باوجود سالها جنجال رسانهای همچنان از مشاهده وسایل پرندهای با منشأ و هدف نامعلوم و قابلیتهایی غیرمعمول در آسمان آمریکا گزارش میشود؛ اشیاییی که بنا بر ادعاها بر فراز تاسیسات حساس پرواز کرده و موجب اختلال در پروازهای تجاری شدند و بهنظر میرسد جستوجو برای آنها هنوز ادامه دارد. تمام شگفتیهای هوایی که به آنها اشاره شد به اشیایی ناشناس پرنده یا به اختصار UAP مربوط میشود. آنها هرچه که هستند همچنان دیده و گزارش شده و حتی از طریق فناوریهای مختلف حسگری مستندسازی میشوند. با این حال باوجود سالها شهادت افشاگران در برابر کنگره بهنظرمیرسد در سال۲۰۲۵ روند رسیدگی و روشنشدن ابعاد مساله اشیای ناشناس پرنده با نوعی بنبست روبهرو شده باشد. علت این توقف چیست؟ متخصصان کلیدی که مساله اشیای ناشناس پرنده را ارزیابی میکنند هنوز نتوانستند این معما را حل کنند اما بهنظرمیرسد درباره آنچه اکنون باید برای روشنترشدن اینکه اشیای ناشناس پرنده چه هستند و از کجا ممکن است نشأت گرفته باشند انجام شود توافق دارند. امروزه شکافی میان رویدادهای کلاسیک اشیای ناشناس پرنده (UFO) موسومبه «بشقاب پرنده» و مطالعه آنها از منظر علم مشاهدهای و آزمایشی در حال شکلگیری بوده اما بهکارگیری روشها و ابزارهای علمی نه ساده است و نه ارزان. شاید عامل تعلل اکراه از صرف زمان، انرژی و پول برای چیزی باشد که بیفایده به نظر میرسد. این حوزه همچون سایر شاخههای علمی بدون تامین مالی و پشتیبانی نهادی پیش نمیرود؛ موضوعی که بهسبب نگاه منفی تاریخی سالها با مانع روبهرو بوده اما امروز با تغییر رویکرد از تعقیب پروندههای قدیمی و گزارشمحور پژوهشگران حرفهای و دانشجویان پژوهشی درحال پیوستن به این میدان هستند. نتیجه این کار بهکارگیری روششناسی علمی برای برپایی چارچوب مشاهدهای با ابزار مناسب است تا دادههایی درباره اشیای ناشناس پرنده تولید شود که از آن بتوان به نتیجهگیریهای مطمئنتر رسید. آنچه احتمالا رخ خواهد داد این است که منافع ثانویهای پدید آید که اکنون دقیقا قابل پیشبینی نیست. شاید علوم تازهای منشعب شوند. بنابراین این یکپیروزی برای رشد دانش و بهویژه برای علم خواهد بود. باید تمرکز را حفظ کرد و طراحی چارچوب مشاهدهای و ابزارها و شیوههای مشاهدهای لازم را پیشازآنکه به مجموعهدادههای قابل اتکا برسیم سامان داد اما علم همیشه طبق برنامه پیش نمیرود. درهرصورت کارهای زیادی باقی مانده است. دانشگاه وورتسبورگ در شمال بایرن که یکی از قدیمیترین دانشگاههای آلمان بوده مرکز پژوهشی میانرشتهای برای مطالعات فرازمینی (IFEX) را تاسیس کرده است. یکی از تلاشهایی که دانشگاه در حال توسعه آن است «AllSkyCAM» نام دارد که توان ثبت اشیای پرنده ناشناس را دارد. یک سامانه گزارشدهی خودکار هماکنون در دست ساخت است و دانشگاه با مرجع ملی هوانوردی غیرنظامی آلمان برای پژوهش درباره پدیدههای غیرعادی در حریم هوایی کشور همکاری میکند. «پروژه گالیله» نیز بهرهبری اخترفیزیکدان آوی لوب از دانشگاههاروارد وجود دارد. آنها آرایهای از حسگرها را طراحی و ساختند تا آسمان را برای پدیدههای هوایی اسکن کنند و ناهنجاریهای جوی که ممکن است منشأ زمینی نداشته باشند را ارزیابی کنند. این نوع پژوهش میتواند دادههایی درباره اشیای پرنده ناشناس تولید کند سپس باید با دادهها آزمایش انجام دهیم و نظریههایی را بسازیم. هنوز در مرحله طراحی و آزمون چارچوب مشاهدهای هستیم. به گفته رابرت پاول، عضو هیاتاجرایی ائتلاف علمی برای مطالعات اشیای پرنده ناشناس لازم است بتوان فرضیهای را بهطور علمی آزمود. هزینه استقرار یک شبکه از تجهیزات کالیبره و مشخصهیابیشده، نگهداری آن، بهدستآوردن مجوز استقرار روی زمین و تحلیل دادهها دههاتاصدهامیلیوندلار خواهد بود. برآوردی از یکمهندس نشان میدهد که با فرض ۳۰۰مشاهده واقعی در سال و با فرض توزیع تصادفی مشاهدات اگر ۹۳۰سامانه دوربین خودکار در سراسر آمریکا توزیع شود احتمال ۹۵درصدی برای آشکارسازی یک شیء پرنده ناشناس با اندازه ۵۰فوت یا بزرگتر درطول یکسال وجود خواهد داشت. تغییرات سازمانی قابلتوجهی در سراسر دولت در جریان است که احتمالا به ثمر خواهد نشست. این فرآیند درحال بلوغ است تا به نقطهای برسد که بتوانند انتظارات را برآورده کنند.
منبع: اسپیس
