16 - 01 - 2018
تکرار پلاسکو ؟
مسعود سلیمی
تصادف وسایل نقلیه در زمین، هوا و دریا نه رویدادی قضا و قدری است و نه اینکه به کشور خاصی مربوط میشود.
به عبارت بهتر در ذات حملونقل، بالقوه خطر بروز حادثه و سانحه وجود دارد اما چگونگی شکلگیری، امکان پیشگیری و کاهش تلفات و در نهایت نوع نگاه به آن در برخی کشورها با برخی از نقاط جهان از جمله ایران فرق دارد.
در چند دهه اخیر کشور ما با انواع تصادفات در جاده و هوا روبهرو بوده و تلفات جانی و مالی فراوانی هم بر جا نهاده است که به گواه آرشیو رسانهها و به شهادت تجربه به خاطر مدیریت ناقص ناآگاه و در عین حال غیرشفاف در کشور درمییابیم که بررسی و به قول معروف تحقق و تفحص مطلوب و مستدلی درباره آنها یافت نمیشود.
نمونههایی از سقوط هوایی و تصادف جاده در کشور میتوان برشمرد که به عادت دیرینه، هرگز به تجربه و عبرتآموزی مدیران و دستاندرکاران منجر نشده است. اینک با فاجعهبارترین سانحه دریایی کشور روبهرو هستیم که باز طبق معمول، در مورد جمع زاویهای از آن، از سوی مسوولان با شفافیت برخورد نشده است.از همان آغاز با توجه به شدت وقوع تصادف، مشخص بود که شوربختانه امکان زنده بودن سرنشینان کشتی ایران وجود ندارد اما وزیر کار یکی دو روز قبل به نقل از کارشناسان از «باقی بودن زمان طلایی برای نجات خدمه» خبر داده بود که به نوعی به امید واهی نزد بازماندگان انجامید. از همان آغاز اصل بر خبررسانی غیرشفاف نهاده شده بود. از همان آغاز چینیها طبق معمول دست بالا را گرفتند و با لحنی آمرانه و تهدیدآمیز از ارجح داشتن محیطزیستشان بر اطفای حریق حرف میزدند.از همان آغاز اصل بر این بود که غافلگیری مقامات در مقابله با رویدادهای مخرب طبیعی و غیرطبیعی بار دیگر اثبات شود.چند روز دیگر سالگرد فاجعه پلاسکو میرسد و میبینیم که هیچ خبری نشده است انگار نه انگار کلی جان و مال و زندگی خود را از دست دادهاند. با چشم بر هم زدن این بار به سالگرد فاجعه سانچی خواهیم رسید. اگر قرار، تکیه بر تجربه باشد، اصل و فرع مساله در بین «اولویت»ها و شعارهای همیشگی گم خواهد شد در حالی که مانند فاجعه پلاسکو چه بسا اینبار هم زخمهای بسیاری همچنان باز میمانند.
massoudmehr@yahoo.fr
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد