28 - 11 - 2022
توجه دولت به امور حاکمیتی توسعه را تسهیل میکند
در حاشیه افتتاح چهارمین نمایشگاه کودک و نوجوان ۲/Kitex2013 ، علی انصاری، رییس شورای ملی مبلمان و صنایع وابسته مصاحبهای به شرح زیر انجام داد:
فلسفه برگزاری نمایشگاههای تخصصی طی سالهای اخیر چیست؟
به موازات تخصصی شدن همه فعالیتها و فرآیندها و نیز تنوع مشتریان و مخاطبان در دنیای امروز، ارایه محصولات که در قالب نمایشگاهها تجلی مییابد، تخصصی شده است به این معنی که مشتری یا مصرفکننده خاص باید بتواند با فراغت و فرصت به نمایشگاهی قدم بگذارد که ویژه اوست.
به عنوان مثال این نمایشگاه چهارمین نمایشگاه تخصصی است که ویژه کودکان و نوجوانان است. مشتریان و مخاطبان نمایشگاه نیز علاوه بر فعالان و صاحبنظران، کودکان و نوجوانانند. در واقع صنعت مبلمان مانند سایر حرفهها با مخاطبان خود رفتار میکند. در کشور ما انتشارات و کتابهای ویژه کودکان داریم، پزشک متخصص کودک داریم بنابراین طبیعی است که تولیدکننده هوشمند و فروشنده دقیق ما هم مبلمان ویژه کودک و نوجوان طراحی و ارایه کند. نمایشگاههای تخصصی علاوه بر اینکه محل ارایه توانمندیها و پیشرفتهای تولیدکنندگان است، فرصت مناسبی برای طیفهای متعدد مصرفکنندگان و مشتریان نیز هست.
در هفته دولت و در آغاز به کار دولت جدید بهعنوان یک فعال بخشخصوصی چه انتظاری از دولت برای حمایت از صنعت مبلمان دارید؟
ضمن تحسین حماسه سیاسی که توسط هموطنان ارجمندمان آفریده شد، امیدوارم دولت جدید بتواند بر مدار تدبیر و ایجاد امید در اجرای برنامههای کلان اقتصادی و رقم زدن حماسه اقتصادی هم موفق باشد. در این صورت بخش خصوصی هم منتفع و بهرهمند میشود البته یکی از پارامترهای اساسی توسعه برای کشورهای در حال توسعه، توجه به صنایع کوچک و زودبازده است که در میان این صنایع طی هشت سال اخیر در تمام دنیا بیشترین رشد را صنعت مبلمان داشته است. به عنوان مثال میتوان به کشورهایی مانند ترکیه، مالزی، کرهجنوبی و حتی چین اشاره کرد که از محل درآمدهای حاصل از تولید و صادرات مبلمان و توسعه این صنعت پیشرفتهای ویژهای داشتهاند. ما امیدواریم با توجه به سهم اشتغال حدود ۱۰ درصدی و گردش مالی نزدیک ۱۵ هزار میلیارد تومانی این صنعت، دولت تسهیلاتی در حوزههای قانونی، گمرک، تغییر تعرفهها و از همه مهمتر یکسانسازی و ثبات نرخ ارز فراهم آورد تا فعالان این صنعت بتوانند همچنان به ارایه محصول باکیفیت بپردازند. نکته دیگر توجه ویژه به اقتصاد بخش غیردولتی و حضور بخش غیردولتی در کلیت اقتصاد ملی است. هرچه این حضور پررنگتر باشد و دولت با واگذاری تصدیهای غیرضرور اهتمام خود را متوجه امور حاکمیتی کند، طبیعی است که دستیابی به مرزهای توسعه پایدار آسانتر میشود.
هر ساله کنفرانس بینالمللی دکو در نیمه دوم سال برگزار میشود، برنامه امسال دکو چیست؟
در مصاحبهها و سخنرانیها مکرر گفتهام که دیپلماسی اقتصادی، نقشه راه دیپلماسی سیاسی است.
دکو یک گردهمایی بینالمللی اقتصادی، صنعتی و البته با رویکرد علمی است و دستاوردهای موثری طی پنج سال اخیر داشته است. امسال علاوه بر فعالان صنعت چوب و مبلمان، فعالان سایر اصناف و صنایع مانند لوستر، کفپوش، روشنایی (نور)، موکت، صوت و تصویر و همه اقلامی که در دکوراسیون منزل و حتی اداری تعریف میشود، حضور دارند و طبیعی است که عملکرد گستردهتری خواهد داشت. ما خوشبین و امیدواریم در دکو ۲۰۱۳ افقهای جدیدی فراروی مخاطبان و فعالان اصناف و صنایع مختلف در بخش غیردولتی بگشاییم.
تفاوت صنعت مبلمان با سایر صنایع به طور کلی چیست؟
تعداد عوامل تفاوت زیاد است به این معنی که صنعت مبلمان مرحله گذار از سنت به مدرنیسم را با دانش، تخصص، کارگروهی، نهادسازی، پیوند معنیدار با دانشگاه و اساتید پیموده است علت اصلی مشکل بخش غیردولتی را در یک کلام میتوان در نگاه سنتی جستوجو کرد. در دنیای امروز تولید تجاری، جای تولید کارگاهی را گرفته است، تولیدکننده نظر مصرفکننده و مشتری را براساس یافتههای علمی اندازهگیری میکند. رابطه معنیداری بین بازار و دانشگاه وجود دارد به این معنی که نظام آموزش عالی براساس تقاضای بازار، نیرو تربیت میکند و معضلی به نام بیکاری حداقل با شدتی که در کشورهای توسعه نیافته و در حال توسعه وجود دارد، ایجاد نمیشود. ما و همه اصناف باید با مطالعه تطبیقی در وهله اول عارضهیابی کنیم؟ یعنی بدانیم کجا هستیم و چرا اینجا هستیم؟ بعد توانسنجی کنیم، یعنی امکانات و تواناییهایمان را درست اندازهگیری کنیم سپس برنامهریزی کنیم. برنامهریزی فرآیندی مبتنی بر مشارکت، خردجمعی و علم روز است. در اجرا هم باید هماهنگ و متحد باشیم. در واقع اصناف ما باید آنطور که به کرات مقام معظم رهبری فرمودهاند با همت مضاعف و کار مضاعف و با جهاد اقتصادی و سیاسی، حماسه اقتصادی و سیاسی بیافرینند.
گویا قرار است در اواسط شهریور از چهره ماندگار صنعت مبلمان قدردانی شود در این مورد بفرمایید؟
اولا چهره ماندگار نیست. مبحث چهرههای ماندگار را سازمان صداوسیما راهاندازی کرد که انصافا اقدام خوبی بود. شاید به تاسی از آن حرکت ارزشمند، بنا داریم از یکی افراد موثر و خدمتگزار صنعت چوب و مبلمان، استاد جواد رجبی راد به نوعی قدردانی کنیم. این اقدام هم نتیجه تصمیم فردی نیست بلکه بزرگان و پیشکسوتان صنف به این نتیجه رسیدند که از این انسان شریف و خدمتگزار و پیشکسوت قدردانی شود که امیدوارم مراسمی در شان ایشان برگزار شود.
این روزها فعالان اقتصادی از وضعیت صنعت بانکداری و عدم حمایت سیستم بانکی از تولید، گلایه دارند. نظر شما در این مورد چیست؟
طبیعی است که اقتصاد کشور در دو حوزه پولی و مالی تعریف میشود و به نوعی از سیاستهای پولی و مالی تاثیر میپذیرد. با توجه به تجربه اندکی که در صنعت بانکداری دارم همچنان معتقدم بانکداری خصوصی باید به سمت بانکداری تخصصی حرکت کند. به عنوان مثال بانکهای کشاورزی، صنعت و معدن و مسکن و ماموریت تخصصی دارند ولی پرسش این است آیا عملکرد تخصصی هم دارند؟ چه اشکالی دارد اگر ما بانک ویژه انرژی داشته باشیم؟ یا بانک ویژه ورزش داشته باشیم که صرفا در این حوزههای مشخص فعالیت کند؟ صنعت بانکداری قلب اقتصاد هر کشور است. میدانید که به طور مثال افزایش یا کاهش نقدینگی طرفداران و مخالفان زیادی دارد بنابراین ضمن احترام به هر دو گروه نظر دهندگان، معتقدم ما باید بحث مدیریت نقدینگی را مطرح کنیم. باید مقولاتی مانند بانکداری شرکتی را مطرح و اجرا کنیم. کشور ما ظرفیتهای ویژهای دارد. در استفاده از این ظرفیتها، سلیقهای عمل میشود، چون اجماع علمی، کارشناسی و تخصصی وجود ندارد. یعنی در اینکه چه بشود، همه هم عقیده و هم نظرند، تمام اختلافات در این است که «چگونه بشود؟»، یعنی ما مشکل وحدت رویه داریم البته هر اندازه صنعت بانکداری پویاتر شود و بتواند بیشتر از ظرفیتهای موجود استفاده کند و به نوعی اعتمادسازی کند، طبعا آثار مثبت و ماندگارتری بر کلیت اقتصاد کشور مینهد در این صورت از التهابات کاذب موجود کاسته میشود و نوعی آرامش و امنیت در بازار پول و سرمایه ایجاد میشود و تولیدکننده، صادرکننده و مصرفکننده در فضایی سرشار از امنیت و امید کار میکنند ضمن آنکه در مورد گلایهای که اشاره کردید باید توضیح دهم که شاخص اساسی توسعه، افزایش ظرفیت در همه عرصهها و از همه مهمتر گسترش ظرفیت تولید و هدایت نقدینگی به سمت حمایت از تولید و صادرات و رویکرد اقتصاد مقاومتی بدون اتکا به درآمدهای نفتی است که با توجه به تحریمهای موجود، اگر ظرفیتها گسترش یابد و از کارآفرینان حمایت واقعی بشود و تولیدکننده و صادرکننده جدی گرفته شوند، میتوان راههای برونرفت از وضعیت
موجود را یافت.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد