31 - 01 - 2023
تهران جایی برای توسعه در سطح ندارد
بیتالله ستاریان کارشناس حوزه مسکن در گفتوگو با «جهانصنعت» گفت: مدل شهرسازی در تهران قطعا با نسخهای که برای سایر نقاط کشور در نظر گرفته میشود، تفاوت دارد. جمعیت فراوانی که در تهران به صورت سالانه افزایش پیدا میکند سبب میشود تا به صورت میانگین نیاز به ساخت سالانه ۲۰۰ هزار واحد مسکونی در پایتخت مطرح شود.
او ادامه داد: تراکم در کلانشهر تهران نیز از حد استاندارد و معمول بسیار بالاتر است. بالطبع مشکل آلودگی نیز در پی این موضوع مطرح میشود. حال اگر بخواهیم در مورد پایتخت بحث کنیم باید گفت که اصولا تهران جایی برای توسعه در سطح ندارد. موقعیت جغرافیایی کلانشهر تهران عملا امکان توسعه افقی را به ما نمیدهد. در چنین صورتی باز ناچار به افزایش تراکم و توسعه به صورت عمودی میشویم. البته باید در نظر داشت که رابطه توسعه عمودی شهرها با آلودگی بحث مستقلی است که باید جداگانه به آن پرداخت. اینطور نیست که صرفا بگوییم چون آلودگی وجود دارد، نباید اقدام به بلندمرتبهسازی کنیم. ستاریان بیان کرد: نمیتوان به ساکنان تهران گفت که این شهر را ترک کرده و در شهر دیگری زندگی کنید. شهرهای اقماری نیز به تجربه و به دلایل گوناگون ثابت کردهاند که اصلا سرریز شهر مادر را دربرنمیگیرد. در حال حاضر بیشتر ساکنان شهرهای اطراف تهران را تهرانیها تشکیل نمیدهند. با بررسی درمییابیم که متقاضیان مسکن از شهرهای دیگر به تهران کوچ کردهاند. اما از آنجایی که از لحاظ اقتصادی امکان خرید خانه در پایتخت را نداشتهاند، به شهرهای اقماری تهران مراجعه کرده و در آنجا ساکن شدهاند. با وجود این خدمات لازم را از شهر مادر دریافت میکنند؛ این اتفاقی است که نه در تهران و ایران، بلکه در تمام دنیا در خصوص شهرهای اقماری اتفاق میافتد. این کارشناس حوزه مسکن افزود: شهرهای اقماری نتوانستهاند به هدفشان که سکونت دادن به سرریز شهرهای مادر بود، برسند بلکه برعکس اتفاق افتاد. شهرهای اقماری تبدیل به پایگاههایی برای کوچ به شهرهای مادر شدند. شهرهای اقماری اساسا هویت شهری ندارند. از همینرو بیشتر ساکنان این شهرها نیز روی به مشاغل کاذب آورده و هیچگونه تولیدی در این شهرها انجام نمیشود. شهرهای اقماری در همه جای دنیا به شهرهای خوابگاهی تبدیل شدهاند؛ شهرهایی پر از ناهنجاریهای اجتماعی. شهرهایی که از شهرهای مادر آویزان شده و تمام خدماتشان را از آنجا میگیرند. ستاریان خاطرنشان کرد: شهرها علت وجودی دارند. یعنی یک شهر حتما تجاری، کشاورزی، صنعتی یا… است. یک دلیل اقتصادی باید وجود داشته باشد که شهری احداث شود. اینطور نیست که بتوان گفت ما ساکنان تهران را به شهرهای اقماری میبریم و به آنها اسکان میدهیم و آنها برای کار به پایتخت رفت و آمد میکنند. حتی این اتفاق نیز در ایران نیفتاد.
او همچنین گفت: در ۱۲۰ سال گذشته که طرح شهرهای اقماری در دنیا پیاده شد، شاهد جوابگویی این طرح نبودهایم. در این خصوص هیچ راهی جز توسعه عمودی و بلندمرتبهسازی وجود ندارد.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد