27 - 04 - 2022
تندروها منزوی میشوند
این بار بیش از دوسوم نمایندگان مجلس شورای اسلامی ترجیح دادند که از اقلیت پرمدعا، تندرو و محافظهکار پیروی نکنند و وزیر آموزشوپرورش را در سمتش نگه دارند.
چنین رویهای طی هفتههای گذشته برای دومینبار اتفاق میافتد؛ هنگامی که طرح اولیه صیانت از دستاوردهای هستهای در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس نگاشته و به هیات رییسه ارایه شد، برخی آن را مهمترین مانع در مقابل امضای توافقنامه نهایی دانستند. آن طرح چنان تندروانه بود که برخی اعضای کمیسیون یادشده با آن اعلام مخالفت کرده و هنگامی که طرح به هیات رییسه ارایه شد، همین اعضای مخالف در کمیسیون یادشده تصریح کردند که به مخالفتهایشان توجه نشده و گردآورندگان، نویسندگان و تدوینکنندگان طرح به طور یکجانبه و با عجله طرح را در دستور کار صحن علنی قرار دادهاند.اما آن طرح عجولانه سرانجام آنقدر اصلاح شد که بسیاری از ناظران داخلی طرحی را که با هدف محدود ساختن قدرت مانور دولت نگاشته شده بود، به نفع دولت ارزیابی کردند. روشن است که با این تغییرات طرح یادشده در هنگام تصویب از آنچه در ابتدا نگاشته شده بود فاصله زیادی گرفته است و به همین علت رضایت نگارندگان را کسب نکرد. این تغییر البته حاصل همراهی بخش اعظمی از نمایندگان بود چراکه اگر این اکثریت مجلس از طرح ابتدایی حمایت میکرد همان طرح سرانجام تصویب میشد اما با وجود اطمینان اقلیت تندرو مجلس از متن اولیه، اکثریت ترجیح دادند مشی معتدلتری پیشه کنند و منافع ملی را بر سلیقه جناحی ترجیح دهند.در جریان تلاش برای استیضاح و برکناری وزیر آموزشوپرورش، تندروها آنقدر از قدرت خود مطمئن بودند که پس از بررسی طرح استیضاح در کمیسیون تخصصی مجلس با صدای بلند اعلام کردند که اگر «فانی» همین امروز استیضاح شود، برکنار خواهد شد. این گروه چنان از نتیجه کار اطمینان داشت که تصور میکرد رعایت آییننامه داخلی و ارجاع استیضاح به کمیسیون پیش از طرح آن در صحن علنی نوعی اتلاف وقت است.دقیقا به همین دلیل هنگامی که استیضاح از دستور کار مجلس خارج و توصیه شد که تشریفات آیین داخلی مجلس رعایت شود، حامیان استیضاح هیات رییسه را به حمایت از دولت و خرید زمان متهم کردند.با این همه اقلیت تندرو، برخلاف دفعههای گذشته نتوانست سایر نمایندگان را با خود همراه سازد و به این ترتیب همان حدود ۸۰ نماینده که در اردوگاه محافظهکاران و افراطیون مجلس پرچم مخالفت با دولت را برافراشته ساختهاند، به برکناری وزیر رای مثبت دادند که در نتیجه نتوانستند به اهداف خود دست پیدا کنند.
در وهله نخست میتوان چنین پیشبینی کرد که این «نه» بزرگ، مخالفان دولت و مجلس را منزوی خواهد ساخت. در حقیقت افراطیون و مخالفان پرسروصدای دولت که مجلس را پایگاه اصلی خود قرار دادهاند، با این پاسخ منفی که درباره پرونده هستهای نیز پیش از این تکرار شده بود، دریافتند که مجلس واقعا از شهروندان ایرانی و منافع ملی پیروی میکند و همانطور که شهروندان کشور از رویههای تند و جنجالی تبعیت نمیکنند و مایل به ایجاد جنجالهای سیاسی حزبی نیستند، نمایندگان آنها در مجلس نیز حاضر به آلوده شدن در بازیهای تند سیاسی و هزینه شدن برای اهداف، جناح محافظهکار و تندرویهای آنان نیستند. به ویژه آنکه این جناح تنها نفی دولت و اقدامات آن را دنبال میکند و نه فقط برای اثبات خود و اهداف چیزی برای ارایه ندارد بلکه راهکار و راهبردی برای حل مشکلات کشور نیز در اختیار ندارد.
پاسخ قاطع نمایندگان علیه تندروها، علاوه بر این وزن و جایگاه آنها را به تصویر میکشد؛ تا پیش از این گروه کوچکی که لباس شیر بر تن کرده و با فریاد و شانتاژ اطرافیان را میترساند، تصور میکرد که واقعا به جرگه شیران پیوسته و امر بر خود ایشان نیز مشتبه شده بود اما با این پاسخ، نه فقط این شیر کاغذی فهمید که از قدرت واقعی بیبهره است بلکه مردم نیز دریافتند که فریادهای بلند لزوما از قدرتهای زیاد سرچشمه نگرفتهاند.
در نهایت باید اذعان کرد که اقدامات ایذایی تندروها در مجلس با وجود مخالفتهای صریح اکثریت، پایان نخواهد یافت چراکه پایان مزاحمتهای این دسته از نمایندگان ضرورتا به معنای مرگ آنان است.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد