27 - 12 - 2016
تاملی در برنامه ششم توسعه
دکتر میرعلی سیدنقوی*
محمدباقر نوبخت، رییس سازمان برنامه و بودجه هنگامی که برای دفاع از کلیات برنامه ششم توسعه به مجلس رفته بود در دفاع از آنچه کلیات برنامه میخواند خطاب به نمایندگانی که مخالف تصویب کلیات برنامه بودند، گفت: میتوان به این کلیات رای نداد. در آن صورت چیزی برای اصلاح باقی نمیماند و دولت باید لایحهای جدید تدوین و به مجلس ارسال کند اما اگر به این کلیات رای دهید و آن تصویب شود آنگاه میتوان در کمیسیونها و صحن علنی، برنامه را اصلاح کرد و به آنچه موردنظر نمایندگان است دست یافت. علی لاریجانی نیز که از جمله موافقهای تصویب کلیات برنامه بود، اگرچه پذیرفت که آنچه در مجلس است در واقع مواد پراکندهای بوده که باید به صورت لایحه برنامه درمیآمده اما خطاب به همکاران خود تصریح کرد که اگر این کلیات تصویب نشود، معلوم نیست چقدر طول خواهد کشید تا لایحه جدید دولت برای برنامه ششم تهیه و تدوین و به مجلس ارائه شود.به این ترتیب تصویب یا به عبارت بهتر نگارش برنامه ششم در مجلس آغاز شده است. نکته جالب در این میان آن است که چون برنامه مذکور در واقع شیرازه مناسبی ندارد و از سوی یک مرجع کارشناسی تهیه و تدوین نشده است در گذر زمان و با آزمون و خطای نمایندگان مواد لایحه نوشته و تصویب میشود. در این میان اشکال بزرگ آن است که آنچه بهعنوان مواد برنامه تصویب میشود گاهی با خواست، اراده و تواناییهای دولت همخوان نیست و از این بابت اعتراض دولتیها را به دنبال داشته است.
همکاران حسن روحانی در گفتوگوهای غیررسمی و نشستی که پنجشنبه گذشته برگزار شد به وضوح از روند تصویب برنامه و آنچه بر دولت تکلیف شده انتقاد کردند. از این بابت علی لاریجانی قول داده که برخی تکالیف دشوار یا غیرقابل انجام برنامه را حذف کند و بار گران را از دوش دولت بردارد. اینکه چنین وعدهای تا چه حد قابل اجراست و میتواند عملیاتی شود، معلوم نیست اما آیا بهتر نبود دولت از ابتدا سنگبنای برنامه ششم که موضوعی راهبردی برای دولت و نظام و کشورمان است را عاقلانه و مدبرانه میگذاشت؟
* عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد