29 - 06 - 2022
بورسیههای ستارهدار
شیدا ملکی- بار دیگر دانشگاه، بار دیگر فضای زنده و پویا و شور و شوق در دانشگاههای کشور، بار دیگر دانشگاه تهران و بیان خواستههای دانشجویان در فضایی که متعلق به خودشان است.این بار دانشگاه تهران و حضور محمدعلی نجفی که قرار بود وزیر علوم شود و بارقههای امید زیادی به دانشجویان پس از دوره سنگین و پرفشار هشت سال دولت نهم و دهم داده بود. نجفی وزیر نشد اما فرجیدانا مردی آکادمیک و آگاه به مسایل دانشجویان برای مدتی وزیر شد و به همین مساله بورسیهها پرداخت. اما آن هم برای مدتی پیگیری شد و سپس فرهادی به عنوان سومین پیشنهاد دولت یازدهم به وزارت علوم رسید. پس از حضور یک سال و نیمه فرهادی بر مسند وزارت علوم روز دوشنبه همایش «بازگشت به دانشگاه» به همت انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران با سخنرانی محمدعلی نجفی و جمعی از فعالان صنفی و میزگردی با حضور آرمان ذاکری، کامبیز نوروزی و عباس کام فیروزی در دانشگاه تهران برگزار شد. موضوع سخنرانی محمدعلی نجفی«بورسیههای علمی در دولت مهرورزی»بود که پرده از جریان بورسیههای تحصیلی در دولت نهم و دهم برداشت.
در ابتدای این برنامه محمدعلی نجفی عنوان کرد: ما در دولت یازدهم همه تلاش خود را کردهایم که موضوع بورسیهها سیاسی مطرح نشود و این موضوع را از لحاظ علمی، آموزشی و به شکلی منصفانه بررسی کنیم. دیوان عالی محاسبات که نهادی است وابسته به مجلس شورای اسلامی قبل از ورود دولت تدبیر و امید به بررسی موضوع پرداخته بود و در انتهای دولت دهم ایراداتی بحق در مورد ضوابط بورسیهها در دولت نهم و دهم به وزارت علوم وارد کرده و چون وزارت علوم اقدامی انجام نداده بود نهایتا آذرماه سال ۹۲ در نامهای محرمانه وزیر وقت را از تخلفات باخبر کرده بود و اعلام کرد وزارت علوم در صورت پرداختهای بورسیهها خود باید پاسخگو باشد.
نجفی تاکید کرد: کسانی که دولت را محکوم به برخورد سیاسی با موضوع بورسیهها کردهاند در اشتباه هستند. این اشتباه ممکن است به عمد باشد برای هجوم به کاندیداتورها یا واقعا از سابقه این موضوع مطلع نباشند. این سوال را میتوان از وزیر کشور که در دولت قبلی رییس دیوان عالی محاسبات بود، پرسید که آیا در دولت دهم هم این موضوع مورد بررسی قرار گرفته بود یا خیر؟ البته براساس گزارشهایی که به دست ما رسید، متوجه شدیم سازمان بازرسی هم قبل از دولت این موضوع را بررسی کرده بود اما ما هیچ نامهای از سازمان بازرسی دریافت نکردیم.
آبروی افراد خاطی در پروندههای بورسیه را نخواهیم برد
وی در ادامه سخنرانیاش بیان کرد: وقتی پرونده بورسیهها وارد وزارت علوم شد، پروندهای باز و بلاتکلیف بود. نجفی یادآور میشود بعد از بررسیهایی که وزارت علوم درباره پرونده بورسیهها انجام داد، بیانیهای هشت صفحهای از شرح دقیق اتفاق را منتشر کردیم. با انتشار بیانیه، علی لاریجانی، رییس مجلس در جلسه علنی از وزارت علوم برای این بیانیه و تصمیم منطقی تشکر کردند.
وی بر حفظ حرمت و آبروی افرادی که در این پرونده نقش داشتند تاکید کرد و گفت: ما همه تلاش خود را کردهایم که این جریان تا جایی که ممکن است رسانهای نشود. بنابراین هیچ اسمی از هیچکدام از افراد این پرونده از طرف وزارت علوم منتشر نشده است. حتی در طول چند ماه گذشته به ندرت از طرف مسوولان وزارت علوم درباره این موضوعی حرفی زده شده است. این در حالی است که از طرف منتقدان وزارت علوم به شدت تبلیغات رسانهای علیه دولت و وزارت علوم انجام شد و هنوز هم این تبلیغات ادامه دارد.
طرح ضوابط برای دریافت بورسیه
نجفی با بیان اینکه ضوابط و مقرراتی که توسط مسوولان وقت وزارت علوم درباره بورسیههای تحصیلی طرح شد نه تنها بر خلاف قوانین است بلکه از نظر علمی هم فاقد ارزشهای علمی و آموزشی هستند، عنوان کرد: کسانی که این ضوابط را وضع کرده و هزینههایی را بر حیثیت علمی و آموزش عالی کشور وارد کردهاند باید پاسخگو باشند. بسیار خوشحال هستیم که مقام معظم رهبری برای رسیدگی دستگاههای قضایی به این موضوع اعلام موافقت کردند. ما تصمیم گرفتیم بورسیهها را براساس همین ضوابط مورد بررسی قرار دهیم اما حتی همین ضوابط هم در تعداد زیادی از پروندهها مورد توجه قرار نگرفته بود.
بررسی ضوابط اعلام شده
نجفی همچنین عنوان کرد: بزرگترین اشکال قانونی که در ضوابط مطرح شده، این است که در قانون اعزام دانشجو مصوبه سال ۱۳۶۴و آییننامه آن که در سال ۱۳۶۸ به تصویب رسیده به صراحت بیان شده اعزام دانشجو از طریق بورسیه باید در آزمون علمی انجام شود و اعزام دانشجو بدون آزمون علمی برخلاف قانون است.
نجفی ادامه داد: سال ۸۵ در زمان وزارت دکتر زاهدی که اکنون رییس کمیسیون آموزش مجلس هستند یک بند به دستورالعمل بورسیه اضافه شده است مبنی بر اینکه رتبههای اول کارشناسی ارشد، المپیادیها و برخی از افرادی که از نظر علمی برجسته هستند از طریق فراخوان بتوانند گزینش شوند این مساله اگرچه از نظر منطق علمی قابل دفاع است اما با قانون مغایرت دارد.در سال ۸۷ بند دیگری به این بند اضافه شد مبنی بر اینکه افراد با سوابق برجسته فرهنگی و اجتماعی نیز میتوانند از بورسیه استفاده کنند و دقیقا اینجاست منطق علمی نیز مورد تهاجم قرار میگیرد.
وی خاطرنشان کرد: در این بند عنوان شد افراد دارای سوابق فرهنگی و اجتماعی با داشتن معدل ۱۴ در کارشناسی و معدل ۱۶ در کارشناسی ارشد میتوانند از بورس تحصیلی استفاده کنند در حالی که در همان سالها متوسط معدل افرادی که در آزمون دوره دکترا دانشگاهها قبول میشدند ۵/۱۵ و متوسط معدل کسانی که از کارشناسی ارشد به دکتری قبول شده بودند ۵/۱۷ بود.
نجفی درباره روش معمول و قانونی اعزام دانشجوی بورسیه اعلام کرد: اگر دانشجویی در آزمون قبول شود و حدنصاب نمره زبان کشوری که قرار است به آن کشور اعزام شود را به دست آورد و از دانشگاهی که مورد تایید وزارت علوم است تاییدیه داشته باشد اما در موارد استثنا نتواند برای ادامه تحصیل به خارج از کشور اعزام شود یا وزارت علوم احساس کند در رشته مورد نظر در داخل کشور ظرفیت جدید ایجاد شده است و دانشجو میتواند از ظرفیت داخل استفاده کند، میتوانستند آن دانشجو را با عنوان تبدیل بورس خارج به داخل به دانشگاه داخل معرفی و هزینههای دانشجو را پرداخت کنند.
وی تاکید کرد: این مساله به عنوان استثنا مطرح میشد؛ اما اشکالی که از سال ۸۷ به وجود آمد این بود که این استثنا تبدیل به قاعده شد، و افرادی را انتخاب میکردند، بدون اینکه آزمون زبان و پذیرش گرفتن از یک دانشگاه خارجی رعایت شود، بورسیه این افراد از خارج به داخل تبدیل میشد و به این ترتیب این افراد به فاصله یک ماه یا چند روز بعد از صدور حکم بورسیه خارج از کشور، بورس این افراد را به داخل تغییر میدادند.
وی اعلام کرد: جالب توجه اینجاست که ۶۰ درصد از افرادی که بورس آنها از خارج به داخل تبدیل شد در رشتههای گروه علوم انسانی بودند در حالی که اعزام دانشجویان گروه علوم انسانی به خارج از کشور همواره زیر پنج درصد بود، حتی در اکثر رشتههای علوم انسانی اصلا اعزام به خارج وجود نداشت، در حالی که اکنون دانشجویانی هستند که در رشتههای فقه اسلامی یا ادبیات فارسی در آن دوره بورسیه اخذ کردند و مشغول به تحصیل هستند یا فارغالتحصیل شدهاند.
نجفی عنوان کرد: بعد از سه سال و نیم در سال ۹۰، مسوولان وزارت علوم پی بردند روش گزینش برای بورسیه تحصیلی اشکال قانونی دارد، در نتیجه طی دیماه ۱۳۹۰ رییس سازمان امور دانشجویان نامهای به وزیر مینویسد که اخیرا از طریق کمیسیون آموزش عالی مجلس، دیوان محاسبات و اعضای شورای بورس بیان میشود که طبق قانون مصوب ۱۳۶۴ باید دانشجویان بورسیه از طریق آزمون انتخاب و به خارج از کشور اعزام شوند و شیوه انتخاب بورسیهها در حال حاضر منطبق با قانون نیست و اصطلاح بورس تبدیل به داخل حقیقتی ندارد. در این نامه پیشنهاد شد که این مساله برچیده شود.
وی در بخشی دیگر از سخنرانیاش ادامه داد: در این نامه پیشنهاد شد از بین کسانی که در آزمون نیمه متمرکز دکترا شرکت میکنند و قبول میشوند تعدادی را به عنوان دانشجویان بورسیه انتخاب کنیم، این پیشنهاد مورد تایید وزیر وقت قرار نگرفت. در سال ۹۱ پاسخ این پیشنهاد را اینگونه دادند که این روش بسیار بجا و عادلانه است. همچنین در مورد اعزام به خارج از کشور، اعزام به کشورهای آمریکای جنوبی (ونزوئلا، اکوادور، مکزیک و نیکاراگوئه) مد نظر قرار گیرد.
همچنین تعدادی از افراد شرط معدل یعنی معدل ۱۴ و ۱۶ را هم نداشتند. حتی بعدها برای فرار از شرط معدل فرمول دیگری درست شد که سه برابر معدل کارشناسی به اضافه دو برابر معدل کارشناسی ارشد باید بزرگتر یا مساوی ۷۲ باشد که حتی بعضی از افراد براساس این فرمول نیز واجد شرایط نبودند. از سوی دیگر حتی فردی مدرک معادل داشت و دانشجویی که مدرک معادل داشته باشد اجازه ورود به دوره کارشناسی ارشد را نخواهد داشت، اما این فرد با مدرک معادل در گروه افرادی بود که بورسیه تحصیلی اخذ کردند. به گفته نجفی تعدادی از این افراد دارای شرایط معدل نبودند. تعدادی از آنها شرایط سنی (زیر ۳۲ سال) نداشتند، حتی در مورد فردی بالای ۵۰ سال از بورسیه تحصیلی استفاده کرده بودند. تعدادی نیز همزمان شغل دولتی داشتند که این کاملا مغایر با شرایط بورسیه است و براساس قانون افراد نمیتوانند همزمان از بورسیه و کمکهزینه دولتی استفاده کنند و مشغول به کار دولتی هم باشند.
آمار بورسیههای دولتهای نهم و دهم
نجفی در آماری از تعداد دانشجویان بورسیه در طی سالهای ۸۸ تا ۹۲ میگوید: زمان وزارت آقایان زاهدی و دانشجو، سه هزار و ۷۷۲ نفر در وزارت علوم بورسیه شدند. نیمی از این افراد یعنی تقریبا یکهزار و ۸۶۸ نفر تبدیل خارج به داخل شدند، ۷۲۲ نفر به خارج اعزام شدند، ۱۰۱۱ نفر نیز مربیان دانشگاهها بودند. مشکلی که درباره مربیان دانشگاه وجود داشت نیز عدم رعایت ضابطه بود زیرا طبق قانون اگر کسی مربی دانشگاه باشد و قصد استفاده از بورسیه تحصیلی را داشته باشد، باید استخدام رسمی باشد یا اگر استخدام پیمانی است هیات امنای دانشگاه باید ادامه تحصیل و اعطای بورس به این افراد را تایید کند اما هیچیک از این افرادی که مربی بودند از طرف هیات امنای دانشگاهها تایید نشدند.
نحوه بررسی وضعیت افراد دریافتکننده بورسیهها
وی درباره نحوه بررسی وضعیت بورسیهها اعلام کرد: کمیته پنج نفرهای تشکیل دادهایم که دو نفر از این پنج نفر از نمایندگان مجلس انتخاب شدند. این کمیسیون وضعیت این سه هزار و ۷۷۲ نفر را با شرایط و ضوابطی که در زمان انتخاب این افراد وجود داشت، تطبیق میدهد. سعی کردیم بیشترین ارفاق صورت گیرد، برای مثال درباره شرایط سنی کسانی که خدمت سربازی را انجام داده بودند به جای ۳۲ سال، ۳۴ سال در نظر گرفته شد.
نجفی ادامه داد: تصمیم گرفتیم بورسیه افرادی که در فرم درخواست بورس اطلاعات نادرست وارد کرده باشند و براساس آن اطلاعات نادرست، به آنها بورسیه تعلق گرفته است، قطع شود. تعداد این افراد ۳۶ نفر بود که حتی در بعضی رسانهها گفتند چرا برای ۳۶ نفر وزارت علوم هیاهو کرده است اما در مجموع تعداد افرادی که واجد شرایط سن، معدل و وضعیت اشتغال نبودند، بسیار زیاد بود.
نجفی تاکید کرد: با توجه به اینکه افرادی که موفق به اخذ بورسیه وزارت علوم میشوند از سه مزیت یعنی وارد شدن بدون آزمون به دانشگاه، تحصیل رایگان و دریافت حقوق و عضویت هیات علمی پس از اتمام تحصیل برخوردار میشوند، قرار شد مزیت دوم و سوم برای افرادی که واجد شرایط نبودند، لغو شود. در مورد افرادی که به خارج اعزام شدند، اگر بتوانند نمره قبولی را در دانشگاه خود کسب کنند، به دلایل سیاسی و حفظ آبروی وزارت علوم و هزینههایی که پرداخت شده است، بورسیه آنها قطع نخواهد شد. در واقع قطع بورس در خارج از کشور به ندرت اتفاق افتاده است مگر افرادی که به دلایل خاص مجبور به قطع بورسیه آنها شدیم. برای مثال فردی که بورسیه یکی از دانشگاههای آمریکا شده بود و از دولت آمریکا هم اقامت گرفته بود، معنای این کار این بود که وی قصد بازگشت به کشور را ندارد چون فردی که بورسیه تحصیلی دارد، ویزای دانشجویی هم اخذ کرده است و نیازی به اقامت دائم کشور محل تحصیل ندارد. ما برای جلوگیری از هدررفت هزینههای وزارت علوم مجبور به لغو بورسیه چنین افرادی میشویم.
ستارهدار کردن دانشجو، خیانت است
در بخشی دیگر از این نشست امین رمضانی، دبیر شورای صنفی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران درباره محرومیت از تحصیل بعضی از دانشجویان صحبت کرد و از پدیده ستارهدار کردن دانشجویان با عنوان خیانت نام برد. وی از دانشجویان ستارهداری همچون ضیا نبوی و مجید دری و… نام برد و محرومیت از تحصیل را ستمی بزرگ به دانشجو دانست که نه تنها ارزشها و آمارهای دانشجو را مورد تجاوز قرار میدهد بلکه راه خروج از کشور را به نخبههای کشور نشان میدهد.وی تاکید کرد این رفتار با دانشجو یعنی فراهم کردن شرایطی مساعد برای از دست دادن سرمایههای بزرگ کشور و از بین بردن انگیزههای دانشجویان.
وی میگوید: آنها که دانشجویان را از حق خود محروم کردهاند سخن امام علی را نشنیدهاند که میفرمایند: پسرم میان آسمان و زمین به اندازه یک آه مظلوم فاصله است.
نقص در پرونده
رمضانی بیان کرد: برخی از دانشجویان به صرف شرکت در یک تشکل دانشجویی و گاه به دلیل یک یادداشت در نشریات دانشجویی بعد از اعلام نتایج آزمون کارشناسی ارشد فقط به صرف یک جمله «نقص در پرونده، به طبقه دوم سازمان سنجش مراجعه کنید» مورد پرسشهای متعدد در سازمان سنجش قرار میگرفتند. این پرسشها و آمارگیریها گاهی به تعهد دانشجو مبنی بر عدم ادامه فعالیتهایش به پایان میرسید و گاه او را برای همیشه از حق ادامه تحصیل محروم میکرد.
مطابق آمار اعلام شده کوششهای توفیقی و فرجیدانا منجر به این شد که ۱۲۶ نفر از محرومین از تحصیل بتوانند به دانشگاه بازگردند. اما متاسفانه این حرف وزارت علوم که کسانی که با جمله «نقص در پرونده» مواجه شده بودند، میتوانند در آزمون سال بعد شرکت کنند اصلا منطقی نبود. این افراد زمان بسیاری از دست داده بودند و حالا تنها امتیازی که به آنها داده میشد حق شرکت دوباره در آزمون بود. با وجود همه مشکلاتی که درباره دانشجویان ستارهدار وجود دارد گامهای کوچکی که از طرف دولت یازدهم برداشته شده امیدوارکننده است. جای خوشحالی است که اکنون دیگر کامران دانشجویی نیست که پدیده دانشجوی ستارهدار را به طور کلی منکر شود. کسانی هستند که دانشجوی ستارهدار بودن را پذیرفتهاند و دیگر این دانشجویان را از اساس و پایه انکار نمیکنند.
ستارهدار کردن دانشجو جنگیدن با آرمانهای انقلاب است
رمضانی تاکید کرد: مردم ایران انقلاب نکردهاند که برای چند اعتراض ساده از حق تحصیل که در قانون اساسی به آن تاکید کرده است، محروم شوند. نباید فراموش کنیم که پدیده ستارهدار کردن دانشجو جنگیدن با آرمانهای انقلاب بوده است.
این فعال دانشجویی در ادامه سخنرانیاش به مقاومت فرجیدانا برای فاش کردن پروندههای دانشجویان ستارهدار به مجلس اشاره کرد و گفت: متاسفانه تلاشهای فرجیدانا بینتیجه ماند و وزارت علوم برای احترام به مجلس بعضی از پروندهها را در اختیار مجلس قرار داد و در نهایت فرجیدانا از وزارت علوم کنار گذاشته شد و در نتیجه آن ۲۸ نفر از دانشجویان ستارهدار دوباره به وضعیت قبل برگشتند و از تحصیل محروم شدند. بعد از آغاز سال تحصیلی جمله آشنای «نقص در پرونده» دوباره تکرار شد و داد این بیداد را کسی پاسخ نداد.
تندروها به هدف خود نمیرسند
رمضانی تاکید میکند: اکنون سوال اینجاست که پروژه ستارهدار کردن دانشجویان با چه هدفی کلید زده شده و آیا به نتایج مورد نظر خود رسیده است؟
وی در پاسخ به همین پرسش عنوان میکند: ستارهدار کردن دانشجویان از طرف جریان راست افراطی، هدفی غیر از منزوی کردن فعالان دانشجویی و وارد کردن ضربههای روانی و اجتماعی، ایجاد رعب و وحشت در فضای علمی دانشگاه و تغییر طبقات علمی دانشگاه ندارد.
وی در پایان سخنرانیاش تاکید میکند تشکلها و اصناف دانشجویی از حقوق خود دست نخواهند کشید. گاهی ممکن است سکوت کنند اما این سکوت به معنای مرگ فعالیتهای دانشجویی نیست بلکه این فعالیتها بعد از ایجاد کوچکترین روزنههای آزادی فعالیتهای خود را شروع میکنند.
جای دانشجو زندان نیست
تعداد زیادی از دانشجویان و فعالان صنفی که در این همایش حضور داشتند، پلاکاردهایی با شعار «دانشجوی زندانی آزاد باید گردد»، «دانشگاه پادگان نیست» و «ما منتظر بازگشت اساتید اخراجی هستیم» در دست داشتند. دانشجویان خواستار این بودند که سادهترین حقوق آنها مبنی بر حق تحصیل در دانشگاه از آنها گرفته نشود. آنها ثمره ستارهدار کردن دانشجویان را فقط محکمتر شدن در ابراز بیان خواستههای صنفی خود میدانند.
در بخش دیگری از این همایش بخشی از تخلفهای اساتید دانشکده ادبیات مطرح شد. این تخلف مشمول انواع تخلف بود مثل استفاده غیرقانونی از ظرفیتهای مالی، کپیبرداری بدون ذکر منابع و پاورقی و حتی نشر یک مقاله در چند نشریه مختلف که خوشبختانه در کمیتهای در حال بررسی است. شرایط فعلی دانشگاه به شکلی است که هنوز هم دانشجویانی که به این موضوع عکسالعمل نشان میدهند به کمیته انضباطی احضار میشوند.
تو اهل دانش و فضلی، همین گناهت
کافی است
در میزگردی که در همین همایش برگزار شد بحث حقوق دانشجویی از دیدگاه کامبیز نوروزی و آرمان ذاکری و عباس کامفیروزی مورد بررسی قرار گرفت. البته درخواست حضور دکتر قانعیراد هم از طرف انجمن اسلامی دانشگاه تهران به ریاست دانشگاه داده شده بود که دانشگاه با حضور وی در این همایش موافقت نکرد.
آرمان ذاکری در ابتدای میزگرد ساختار نابرابریهای آموزشی را در سیستم آموزش عالی مطرح کرد. وی به خط فقر کشور اشاره کرد و با بیان اینکه بیش از ۳۳ درصد در کشور زیر خط فقر مطلق قرار دارند، سیاستهای پولی کردن دانشگاه را به شدت محکوم کرد و گفت: مشکلاتی از لحاظ نابرابری در دولت فعلی هم وجود دارد که هنوز هم حل نشده است.
ذاکری تاکید کرد: دانشگاه به سمت محروم کردن اقشار محروم از تحصیل حرکت کرده است. این محرومیت با ایجاد ظرفیتهای پذیرش جنسی و بومیگزینی چند برابر میشود.به گفته ذاکری سیاستهای دورههای شبانه و پردیسهای پولی در مقاطع تحصیلات تکمیلی امتیاز استفاده اقشار کمدرآمد و دور از مرکز را از خدمات تحصیلی رایگان کم میکند.
ذاکری تاکید کرد: وقتی امکان رقابت برابر در آزمونهای سراسری سلب میشود، انگیزه و امید برای افراد کم میشود. شرایطی که حاشیه به متن نمیآید، منجر به افزایش خشونت میشود. ما با پژوهشهای علوم انسانی به این نتیجه رسیدهایم و سالهاست این هشدار را دادهایم که دانشگاه و آموزش عالی در خطر است.
وی در پایان گفت: باید دست از لجاجت با علوم انسانی برداشت و در راستای کمک و پیشرفت قدم برداشت.
ناهنجاری تبدیل به قاعده شده است
کامبیز نوروزی، حقوقدان در ادامه همین میزگرد به ابعاد مختلف اجتماعی، سیاسی و علمی دانشگاه اشاره کرد و گفت: همه این ابعاد باید در جایگاه خود در دانشگاه مستقر باشند تا به نتایج مطلوب برسیم.
نوروزی ادامه داد: از نظر قانونی هیچ نکته مبهمی درباره آموزش عالی وجود ندارد و تمام ابعاد آن به روشنی در قانون اساسی و حقوق اساسی ذکر شده است. تفکیک جنسیتی و ستارهدار کردن دانشجو به صراحت خلاف حقوق اساسی است. آنچه درخصوص محرومیت از تحصیل رخ میدهد خلاف قانون اساسی است.
وی تاکید کرد: احقاق این حقوق در شرایطی فراهم میشود که بستر نامناسب وجود داشته باشد. وقتی بستری مناسب نباشد، اراده سیاسی هم نمیتواند کاری انجام دهد. وقتی کنترل از دست اراده سیاسی هم خارج شد قواعد کارکرد اصلی خود را از دست خواهند داد و نقص قواعد کارکرد پیدا خواهند کرد.
نوروزی میگوید: متاسفانه سرقت ادبی و پایاننامه فوشی به حد اشباع رسیده و این الگوی ناهنجار تبدیل به رفتاری عادی شده است.
اصل حقوق عمومی آزادی است
عباس کام فیروزی درباره حوزه اختیارات وزارت علوم و دولت در ادامه این میزگرد میگوید: فساد ناشی از عدم نظارت است. قدرت متمرکز نه میخواهد و نه میتواند امکان نظارت را فراهم کند. فساد علمی وقتی حل میشود که ساز و کارهای درستی از نظر حقوق عمومی و حقوق مدنی داشته باشیم.
کام فیروزی عنوان کرد: باید حقوق حقه دانشجو را تضمین کنیم. اما این در شرایطی است که مسائلی که در فضای عمومی حقوق افراد است در دانشگاه از دانشجویان گرفته میشود. اصل حقوق بر آزادی و عدم محرومیت است.
وی تاکید کرد: طبق اصل«۹» قانون اساسی هیچ مقامی نمیتواند آزادیهای عموی را نقض کند. این اصول به شفافی مطرح شده است. آزادی بیان، داشتن وکیل در محاکمات و… از حقوق بحق دانشجویان است.
امنیت دانشجویی مهمترین اصل
مهمترین اصل برای آرامش در تحصیل امنیت دانشجو است، گاه امنیت او در سادهترین شکل ممکن سلب میشود و حتی اجازه کوچکترین فعالیتهای صنفی و دانشجویی به او داده نمیشود. نباید آزادی را از دانشجو گرفت. باید کاری کرد ریشه آزادی عمیقا در خاک دانشگاه وارد شود و جوانههای بیشتری برای رسیدن به نور دانش رشد کند؛ باشد که در دولت تدبیر و امید، ستارهها و نخبههای کشور پرفروغ شوند نه خانهنشین.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد