14 - 01 - 2020
بودجه ۲ هزار میلیارد تومانی
گروه انرژی- براساس دستورالعملی که سازمان بینالمللی دریانوردی از ۱۰ سال پیش به تمامی کشورهای دارای صنعت حملونقل دریایی و صاحب بنادر آبی اعلام کرده بود از ابتدای سال ۲۰۲۰ تردد و پهلوگیری کشتیهایی که میزان سولفور موجود در سوخت مصرفی آنها بیش از ۵/۰ درصد باشد، ممنوع شده است و کشتیها و بنادری که این دستورالعمل را رعایت نکنند، مشمول تحریم و جریمه خواهند شد.
در این میان برخی از کارشناسان معتقدند اجرای این قانون در ایران با موانعی روبهرو است چراکه میزان گوگرد موجود در نفت کوره تولیدی ایران ۵/۳ درصد است و با توجه به اینکه بسیاری از پالایشگاهای کشور عمر مفیدشان سپری شده و فرسوده شدهاند، تولید نفت کوره با گوگرد ۵/۰ درصد بسیار پرهزینه و زمانبر است. در واقع اگر پالایشگاههای ایران بخواهند در این زمینه سرمایهگذاری کنند، به ۱۰ میلیارد دلار سرمایه نیاز است.
در این باره مهدی شریفینیکنفس، نایب رییس کمیسیون تسهیل تجارت اتاق بازرگانی معتقد است که از ابتدای ژانویه بر اساس استاندارد IMO2020 سوخت کشتیها باید مطابق با سولفور ۵۰۰PPM باشد. تعیین این استاندارد منجر به افزایش هزینه حمل و کمبود سوخت برای انتقال محصولات پتروشیمی شده است. چند کشتی زمینگیر شدهاند و سوختی برای آنها موجود نیست.
سخنگوی اتحادیه صادرکنندگان فرآوردههای نفت، گاز و پتروشیمی نیز گفته بود: ما برای تولید سوخت کمسولفور در کشور به شدت مشکل داریم. بر اساس استاندارد IMO باید میزان سولفور نفت کوره از ۵/۳ به ۵/۰ درصد برسد و این چیزی نیست که بهراحتی امکانپذیر باشد. باید نفت و پالایشگاهها تغییر و ارتقا یابند.
همچنین دبیر انجمن کشتیرانی و صنایع وابسته اظهار داشت: از حدود ۱۰ سال پیش، سازمان جهانی دریانوردی به بحث استاندارد سوخت کشتیها و لزوم استفاده از سوخت کمسولفور برای کشتیها ورود و در سالهای گذشته بر لزوم پایبندی به آن تاکید کرد. این سوخت در بسیاری از کشورهای جهان تولید میشود و مشکلی در تامین آن نیست، اما با توجه به تحریمهای صورت گرفته، در حال حاضر محدودیتهایی در این زمینه برای ایران وجود دارد. از اینرو ترجیح بر تامین این نیاز از داخل است.مسعود پلمه با بیان اینکه در حال حاضر تنها پالایشگاه شازند این سوخت را در داخل ایران تولید میکند، گفت: در این زمینه ما در حال حاضر دو مشکل داریم؛ از سویی میزان تولید این سوخت متناسب با نیازهای داخلی کشور نیست و ما باید مقدار تولید خود را افزایش دهیم و از سوی دیگر این پالایشگاه اعلام کرده این سوخت را در محل پالایشگاه تحویل میدهد و همین موضوع برای شرکتهای کشتیرانی هزینهای مضاعف به وجود میآورد. از این رو امیدواریم با ورود وزارت نفت و دستگاههای ذیربط، شرایط برای برطرف شدن این مشکل و تامین سوخت مورد نیاز شناورها فراهم شود.در همین راستا علیاکبر کریمی، نماینده اراک درباره علت کوتاهی وزارت نفت در مورد برنامهریزی لازم جهت تولید سوخت کمسولفور برای شناورها در کشور، وزیر نفت را به مجلس فراخواند.
علیاکبر کریمی در طرح سوال خود گفت: سازمان بینالمللی دریانوردی در سال ۲۰۰۵ کنوانسیونی برای جلوگیری از آلودگی محیطزیست با امضای ۱۰۶ کشور جهان به تصویب رساند که به موجب آن از تردد کشتیهای با سوخت پرسولفور جلوگیری میشود.وی افزود: در این مدت بسیاری از کشورها به صورت داوطلبانه نسبت به این موضوع که هزینههای زیادی هم برای صنعت دریانوردی دارد اقدام کردند اما جمهوری اسلامی ایران در این زمینه اقدام قابل توجهی انجام نداده است.
نماینده مردم اراک با اشاره به اینکه در حال حاضر فقط پالایشگاه شازند توانایی تولید سوخت کمسولفور را دارد، گفت: با توجه به اینکه در شرایط تحریمی فعلی حملونقل دریایی نقطه اتکای حملونقل بینالمللی کشور است این سوال از وزیر نفت وجود دارد که چرا پس از گذشت ۱۷ سال در انجام این وظیفه قانونی و حاکمیتی خود کوتاهی کرده است.
کریمی با بیان اینکه زنگنه نسبت به امور پالایشگاهها بیتوجه است، اظهار داشت: شما در وزارت نفت باید برنامهریزی کامل برای تولید و توزیع نفت کوره با سولفور کم انجام میدادید. اینکه میگویید میتوان این سوخت را از بازارهای بینالمللی هم تامین کرد، پاسخ مناسبی نیست.
زنگنه نیز در واکنش به این صحبتها با بیان اینکه در اردیبهشت امسال یک بار به این سوال پاسخ دادهام گفت: در سال ۲۰۱۷ تولید نفت کوره جهان حدود یک میلیون تن در روز بوده که کمتر از دو درصد آن را نفت کوره با سولفور ۵/۰ درصد تشکیل میداده و با استانداردهای بینالمللی مطابقت داشته است. همچنین حدود دوسوم تولید نفت کوره جهان با گوگرد بالای ۵/۲ درصد تولید شده که با توجه به این استانداردها، میزان گوگرد باید به زیر ۵/۰ درصد کاهش پیدا کند. همین امر سبب شده قیمت نفت کوره با سولفور بالا به نصف کاهش پیدا کند و در مقابل نفت کوره کمسولفور به قیمتهای گازوییل نزدیک شود.
به گفته زنگنه، در ایران در شرایطی که پالایشگاهها در شرایط عادی کار کنند، مقدار نفت کوره تولیدی ۴۰ هزار تن خواهد بود که ۱۳ هزار تن آن در پالایشگاه آبادان تولید و البته دوباره تصفیه میشود.
وی معتقد است راهحل اصلی برای تامین گوگرد با سولفور پایین، بهینهسازی پالایشگاههای کشور است که این کار در پالایشگاه آبادان در دست اجراست اما در پالایشگاه اصفهان نیمهکاره رها شده است.وزیر نفت ادامه داد: برای اجرای طرحهای بهینهسازی نیازمند اعتباری ۱۰ میلیارد دلاری هستیم که در شرایط کنونی تامین آن دشوار است و نمیتوان در شرایط تحریم این اعتبار را تامین کرد.
وی با تاکید بر اینکه با اجرای این استانداردها، قیمت نفت کوره کمسولفور به شدت بالا میرود و این واقعیت بازار است، گفت: به دنبال آن، قیمت خدمات کشتیرانی نیز افزایش پیدا میکند .
وزیر نفت با بیان اینکه به جز تامین سوخت کمسولفور، راهحلهای دیگری نیز داریم، ادامه داد: یکی از این راهها استناد به بند دوم مقرره ۱۸ کنوانسیون مارپل است که به عنوان راهکار موقت امکان استفاده از سوخت با گوگرد بالا را فراهم میکند. همینطور جمهوری اسلامی به دلیل شرایط تحریم میتواند از این شرایط استفاده کند.
وی راهکار دیگر را مجهز کردن کشتیها به اسکرابر دانست و افزود: نصب اسکرابر بین دو تا هفت میلیون دلار برای کشتیها هزینه دارد. بنابراین توجیه اقتصادی نصب اسکرابر حتی از بهینهسازی پالایشگاهها بهتر است اما هیچ کشتی ایرانی تاکنون این کار را نکرده است. این در حالی است که از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۲۰ فرصت داشتند.زنگنه تاکید کرد: شرکتهای کشتیرانی، یک سال و نیم است برای دریافت سوخت مناسب و یارانهای مکاتبه میکنند.
البته این پیشنهاد در حالی مطرح است که به گزارش رویترز، نصب این سیستم روی کشتیها محدودیتهایی دارد، بهطوری که نمیتوان آن را روی کشتیهای تولید قبل از سال ۲۰۱۳ نصب کرد.وزیر نفت همچنین تصریح کرد: مخلوط کردن نفت کوره که محصول گوگرد بالا با محصول گوگرد پایین مخلوط و به حد استاندارد مورد استفاده کشتی برسد نیز یکی دیگر از راهکاری حل معضل نفت کوره است که با همکاری شرکت نفتکش به یک ترکیبی رسیدیم که در موتورهای کنونی جواب میدهد.
زنگنه تاکید کرد: اکنون امکان تولید ماهانه ۴۰ تا ۵۰ هزار تن نفت کوره با گوگرد پایین در پالایشگاهها وجود دارد و پالایشگاهها این سوخت را به قیمت بینالمللی به مشتریان میفروشند و این سوخت تامین شده است.
وی با اشاره به اینکه سوخت از بیرون ایران نیز قابل تامین است، گفت: بنابراین رعایت این استانداردها اختلالی در سیستم کشتیرانی و نفتکش ایران ایجاد نخواهد کرد.
وزیر نفت افزود: اگر نمایندگان میخواهند یارانه به سوخت کشتیها تعلق بگیرد باید از این منابع محدود در بودجه دو هزار میلیارد تومان اختصاص دهند در غیر این صورت من اجازه ندارم قیمت تولید را از قیمت جهانی کمتر بفروشم.
در پایان این جلسه اگرچه نماینده سوالکننده از پاسخهای وزیر نفت قانع نشد اما نمایندگان مجلس رای به قانع شدن دادند. اما برخی نکات در این پاسخها همچنان بهعنوان سوال در اذهان باقی ماند که چرا از همان سالهای گذشته اقدام به بهکارگیری بخشهای پاییندست برای سولفورزدایی به همکاری دعوت نشد و اینکه چرا هیچ آمار دقیقی از تولید نفت کوره کمسولفور در کشور وجود ندارد؟
از سوی دیگر باید گفت به نظر نمیرسد راهکارهایی همچون اختلاط بتواند پاسخگو باشد چرا که در حال حاضر نیز همین روش در حوزه بنزین سبب بروز مشکلاتی شده که البته شرکت ملی پالایش و پخش آن را گردن نمیگیرد.براساس این گزارش، قانون جدید سازمان بینالمللی دریانوردی موسوم به «IMO2020» با هدف کاهش آلایندههای محیطی از ورود ۵/۸ میلیون تن سولفور اکسید در سال جلوگیری خواهد کرد. در همین راستا هدفگذاری اولیه زیستمحیطی سازمان بینالمللی کشتیرانی کاهش ۴۰ درصدی انتشار دیاکسیدکربن از سال ۲۰۰۸ تا سال ۲۰۳۰ و کاهش ۵۰ درصدی انتشار گازهای گلخانهای در این صنعت تا سال ۲۰۵۰ است.
با این حال به گفته کارشناسان رسیدن به این اهداف با ادامه سوزاندن فرآوردههای نفتی مرسوم امکانپذیر نیست و در عین حال هنوز سوختی که بتوان جایگزین سوختهای کنونی کرد به تایید نرسیده است. کتی استنزل، مدیرعامل اینترتنکو در گفتوگو با اساندپی گلوبال پلتس گاز طبیعی مایع را یک گزینه مناسب مورد استفاده نفتکشها تحت قانون جدید دانست اما گفت استفاده از این سوخت احتمالا نمیتواند اهداف زیستمحیطی بلندمدت موردنظر آیمو را برآورده کند.صنعت دریایی بهواسطه نقش عمدهای که در آلودگی هوا دارد بسیار تحت فشار بوده است. براساس گزارش گلدمنساکس فقط پنج تا هفت درصد تقاضای جهانی بخش حملونقل برای نفت مربوط به کشتیهاست. با این حال صنعت دریایی مسوول انتشار نیمی از سولفور بخش حملونقل دنیاست که دلیل آن تمایل این صنعت به استفاده از آلودهترین (و ارزانترن) سوختهاست.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد