16 - 10 - 2016
به خاطر کمآبی و سفرههای خالی مردم صادرات دام زنده را متوقف کنید
غلامرضا کیامهر
قبلا بگویم که نگارش این یادداشت به هیچوجه به معنی ابراز مخالفت با دولت یازدهم نیست بلکه برعکس نویسنده با نوشتن این یادداشت قصد دارد رییسجمهور محترم را از اتفاقاتی که فشارهای معیشتی را بر گرده مردم تشدید میکند و سبب میشود امید و خوشبینی آنها را نسبت به دو دستاورد مهم دولت یازدهم یعنی برجام و کاهش نرخ تورم سست و کمرنگ کند، آگاه سازد. نویسنده این یادداشت بیآنکه بخواهد در دام تفکرات داییجان ناپلئونی بیفتد، میخواهد با به شهادت گرفتن آمار و ارقام به رییسجمهور محترم هشدار دهد که در نتیجه بیتدبیریها و بیسیاستیهای دو وزارتخانه مهم اقتصادی یعنی وزارت جهاد کشاورزی و وزارت صنعت، معدن و تجارت واقعه مهم کاهش نرخ تورم و رفع بسیاری از تحریمهای اقتصادی و بانکی نهتنها روند افزایش قیمتها متوقف نشده بلکه رشد آنها خصوصا قیمت اقلام خوراکی مانند گوشت قرمز، مرغ، برنج، حبوبات و بسیاری از کالاهایی که اصطلاحا سوپری نامیده میشوند و در سبد جیره غذایی مردم از اولویت بالایی برخوردارند، بدون وقفه ادامه دارد تو گویی انگار دستهایی در درون دولت در کار است تا اجازه ندهد مردم طعم شیرین آن دو دستاورد بسیار مهم را با آن همه مخالفان پرسروصدا و دلواپسی که دارد، بچشند.
به اعتقاد نویسنده وجود همین دستهای دوستنما در بدنه دولت سبب شده هر کس کمترین انتقادی از عملکرد دولت در ارتباط با وضعیت بد معیشتی مردم و گرانیها و افزایش قیمتها میکند، چماق تکفیر و برچسب مخالفت با کل دولت را به او بچسبانند و او را از کرده پشیمان کنند که به احتمال زیاد یادداشت مناسب این قلم مشمول این نوع برخوردها خواهد شد.
آیا اینکه کسی بگوید امروز قیمت گوشت قرمز گوسفند و گوساله در شهرها به حدود کیلویی ۵۰ هزار تومان یعنی تقریبا به سطح قیمت قصابیهای شهرهایی چون لندن، نیویوریک، تورنتو و پاریس رسیده یا قیمت یک کیلو برنج محصول شالیزارهای شمال کشور تا سه برابر قیمت یک کیلو از مرغوبترین برنجهای وارداتی افزایش پیدا کرده و در نتیجه درصد بالایی از حقوقبگیران خود دولت مصرف این اقلام خوراکی را از سفرههای خود حذف کردهاند، نشانه ابراز مخالفت با کل سیاستهای دولت است؟ رسیدن قیمت گوشت قرمز و برنج و حبوبات و بسیاری از دیگر اقلام خوراکی مورد نیاز مردم به سطح قیمتهای جهانی در حالی است که سرانه درآمد شش هزار دلاری مردم ایران هیچ تناسبی با درآمد سرانه سی، چهل هزار دلاری مصرفکنندگان آمریکایی و کانادایی و انگلیسی و اماراتی و حتی مردم ترکیه ندارد. از نظر سطح حقوق و دستمزدها هم نمیتوانیم کمترین شباهتی میان خودمان و مردم آن کشورها پیدا کنیم.
امروز حداقل دستمزد در کشورهای آمریکای شمالی، انگلیس و اتحادیه اروپا ساعتی حدود ۱۲ دلار است در حالی که این رقم در کشور ما در خوشبینانهترین شرایط از ۴ دلار تجاوز نمیکند، آن وقت آیا انصاف است که قیمت اقلام خوراکی مورد نیاز مردم خصوصا گوشت قرمز در حد قیمتهای رایج در آن کشورها باشد و آیا در چنین شرایطی برای اکثریتی از مردم چارهای جز آنکه بسیاری از اقلام ضروری را از سبد جیره غذایی خود حذف کنند و دچار سوءتغذیه شوند باقی میماند؟ آیا این سوءتغذیههای رو به افزایش ضریب آسیبپذیری مردم در برابر انواع بیماریها و هزینههای دارو و درمان آنها را افزایش نخواهد داد؟
در میان انواع اقلام خوراکی که رشد قیمت آنها ادامه دارد، افزایش قیمت گوشت قرمز از همه چشمگیرتر است که متاسفانه متولیان تهیه و تامین این ماده بسیار ضروری غذایی از وزارت جهاد کشاورزی و وزارت صنعت، معدن و تجارت گرفته تا اتحادیههای صنفی مربوطه با دادن آدرس غلط به مردم گناه آن را به پای ایام و مناسبتهایی چون ماه مبارک رمضان، عید قربان یا محرم میگذارند، این مناسبتها میآیند و میروند ولی روند افزایش قیمت گوشت قرمز متوقف نمیشود. آنها شهامت این را ندارند که بگویند یکی از دلایل اصلی افزایش قیمت پی در پی انواع گوشت قرمز، صادرات سالانه نزدیک به یک میلیون دام زنده به کشورهای عرب همسایه و حوزه خلیجفارس است که به دلیل نداشتن صنعت دامپروری و درآمد بسیار بالا حاضرند هر قیمتی را بابت واردات دام زنده از ایران بپردازند ضمن آنکه از پشم و پوست و آلایش دامهای زنده ایرانی برای اهداف بسیار درآمدزا استفاده میکنند.
صادرات قانونی و قاچاق نزدیک به دو میلیون دام زنده به کشورهای همسایه از کشوری صورت میگیرد که سالهاست با بحران کمآبی ناشی از خشکسالیهای طولانی دست به گریبان است و متخصصان دامپروری میگویند هر بره که از شکم یک میش بیرون میآید تا تبدیل شدن به گوسفندی ۵۰، ۶۰ کیلویی برای ذبح علاوه بر علوفه، صدها لیتر آب مصرف میکند؛ آب شیرینی که امروز هر قطره آن برای اقلیم خشک ایران بیشتر از دلارهایی که صادرکنندگان دام زنده از راه صادرات به دست میآورند و در حسابهای بانکی خود در کشورهای خارجی پسانداز میکنند، ارزش دارد. آنها با مجوز وزارت جهاد کشاورزی و وزارت صنعت، معدن و تجارت دولت یازدهم به اسم تلاش در راه افزایش صادرات غیرنفتی، گوشت قرمز را از سفره مردم ایران برمیدارند و در سفره مصرفکنندگان پولدار و ثروتمند کشورهای عرب همسایه و خلیجفارس میگذارند بیآنکه اجباری به بازگرداندن درآمدهای دلاری خود به خزانه بانک مرکزی باشند.
وزارتخانههای فخیمه جهاد کشاورزی و صنعت، معدن و تجارت به خود زحمت نمیدهند که به این صادرکنندگان محترم بگویند حالا که در این شرایط بسیار حاد کمآبی قصد صادرات گوشت قرمز به کشورهای همسایه را دارید، به جای صادرات دام زنده، به تبعیت از صادرکنندگان برزیلی و آرژانتینی واحدهای فرآوری و بستهبندی گوشت قرمز در کشور راه بیندازید تا هم برای مردم اشتغال و هم برای اقتصاد کشور ارزش افزوده ایجاد کنید و هم اجازه دهید سایر صنایع و کسب و کارها از پوست و سالامبور و آلایش دامها بهرهمند شوند. به همین دلایل باید بگویم آقایان وزیر جهاد کشاورزی و صنعت و معدن در این شرایط کمآبی و به خاطر سفرههای مردم صادرات دام زنده را متوقف کنید.
Kiamehr_gh@yahoo.com
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد