1 - 02 - 2018
بزرگ، آرام، صمیمی
مریم بابایی – «من قدرت را در جاهایی پیدا کردم که معمولا کسی در آنجا به دنبال قدرت نمیگردد: در انسانهای ساده، آرام و خوشایند.» این گفته نیچه است همان که او را پیغمبر کفرگوی مینامید و گویی وصف مناسبی است برای او؛ کسی که در عین صمیمیت در کار جدی بود و در نوشتههای طنزش مبادی آداب . نمیتوان از اوسخن گفت و به یاد نگاهش از بالای عینک نیفتاد؛ به گوش سپردنش به نظرات، به اعتمادی که میکرد، به شوقی که برای نوشتن میآفرید، به تواضعی که داشت و به صمیمیتی که با آمدنش در تحریریه در هوا منتشر میکرد . چقدر با مهارت و طنزآمیز مهمترین مسایل سیاسی و اقتصادی روز را در چند خط مینوشت… در «اروگ» هم سختترین مسایل فلسفی را شیوا و قابل فهم برای نوجوانان بیان میکرد؛ سبک خاص خودش را داشت، سبکی که هرجا میرفت الگوی سایر همکاران میشد.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد