13 - 12 - 2023
برای ثروتاندوزی مهاجرت نکردم
حمید سوری*
متاسفانه آقایان همه چیز را از زاویه دید نادرست و غیرتخصصی خود میبینند و اگر هم از کسی در این امور مشاوره میگیرند مشاوران مناسبی ندارند. بنده بهعنوان یکی از راندهشدگان وطن میگویم: ما به اینجا نه پی حشمت و جاه آمدهایم، از بد حادثه اینجا به پناه آمدهایم…
بسیاری از ایرانیان تحصیلکرده در مراکز علمی خارج کشور یک وجب از کشورشان را با همه غرب عوض نمیکنند. عاشق کشور و مردمشان هستند، ولی از رانتخواری، افتادن کشور به دست مدیران نالایق، فساد، دزدی، بیثباتی اوضاع کشور، بیعدالتی، خانهنشین شدن و… به ستوه آمدهاند. آقای رییسجمهور! لطفا اینها را حل کنید. خواهیم دید که چگونه شاهد بازگشت سیل عظیم نخبگان به کشور خواهید بود. (رییسجمهوری در مراسم روز دانشجو با طرح پرسشی گفته بود: نخبگی اجازه میدهد که خدمت به کشور را رها کنید و به این بهانه که فلان جا مقداری بیشتر به من پول میدهد پس به آنجا بروم؟)
اغلب تحصیلکردههای ایرانی خارج کشور نه مشکل سیاسی داشتهاند و نه برای پول و رفاه بیشتر اینجا ماندهاند، حتی حاضرند به کشورشان برگردند و مجانی کار کنند به شرط آنکه بیتعارف دست غارتگران و افراد فاسد و باندبازیها را از کشور قطع کنید، به شرط آنکه به وعدههایی که در انتخابات ریاستجمهوری دادید عمل کنید و حتی بگذارید کسانی که میتوانند کشور را به خوبی بگردانند بهجای شما بر مسند مهم رییس دولت بنشینند.
چرا به شعور و باورهای تحصیلکردگان راندهشده کشور توهین میکنید و آنها را تا این حد در ذهن خود کوچک شمردهاید؟ با واسطه خدمت شما عرض کردم شرایط بازگشت به کار حتی رایگان مرا فراهم کنید چندروزه به کشورم برمیگردم، لطفا تصور نکنید نخبگان ایرانی در خارج کشور در حال ثروتاندوزی و خلافکاری و رفتارهای ناهنجار هستند، باور کنید که چون در اینجا به دلیل ترس یا برخی ملاحظات پنهانکاری نمیکنند، اتفاقا پاکیزهتر هستند، رفتارهای پنهانی ندارند و همین هستند که دیده میشوند. اینجا هم سخت کار میکنند تا زندگی کنند، چراکه اینها پول و دستمزد مفت به کسی نمیدهند، ولی اینها یاد گرفتهاند به تحصیلکردههایشان احترام بگذارند، به عدالت با آنها که برایشان اجنبی هستند رفتار کنند، انتظار ندارند هر چه آنها میگویند بخورند، بشنوند، بپوشند، ببینند و… اگر کسی قانونشکنی کند برایشان فرق نمیکند چهکسی است و به کدام شخص و باند و دسته وابسته است و… البته که بهشت نیست و مشکلات خاص خود را هم دارند، ولی افراد لااقل برای زندگی روزمره خود با هزار چالش و مزاحمت و دردسر مواجه نیستند، اینها لااقل جامعهشان را تا حد زیادی امن کردهاند تا من پدر برای برگشتن فرزندم یا همسرم به خانه و ترس از ناامنی جامعه نصف جان نشوم. مرا پلیس فرزندم نکردهاند تا او به خاطر نگرانی من از ناامنی جامعه از من متنفر نشود.
جناب آقای رییسجمهوری لطفا روی رنج غربت ما نمک نپاشید. ما کشورمان و مردممان را دوست داریم. ذرهذره خاک آن کشور با سلول سلول و قطرهقطره خون نیاکان ما ساخته شده و احساس تعلق و تملک میکنیم.
* اپیدمیولوژیست و استاد دانشگاه
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد