روزنامه جهان صنعت

گزارش موسسه PwC با عنوان «جهان در سال ۲۰۵۰» نشان می دهد که آینده اقتصاد جهانی به شکل اساسی بر سرمایه انسانی توانمند و نهادهای هوشمند و پاسخگو استوار خواهد بود و این دو عامل، معماران تمدن آینده اند.

سیاست های قیمت گذاری دستوری باعث زیاندهی، کاهش نوآوری و کیفیت محصولات در صنایع حیاتی کشور شده و ساختار ناکارآمد تصمیم گیری، رانت و بازار سیاه را ایجاد کرده است.

در یک دهه گذشته، اقتصاد ایران با جهش های شدید ارزی مواجه شده که از سال ۱۳۹۰ آغاز و با افزایش بی ثباتی و کاهش اعتماد به ریال، موجب دلاری شدن گسترده معاملات در بازارهای مختلف از جمله مسکن و کالاهای سرمایه ای شده است.

کتاب «دلار ما، مشکل ما» نوشته کنث روگوف استاد اقتصاد دانشگاه هاروارد، بررسی می کند که سلطه دلار آمریکا هرگز تضمین شده نبوده و با چالش هایی مانند رمزارزها و یوان چین، آینده نامطمئنی پیش روی آن است.

تغییرات اقلیمی با افزایش هزینه تولید، کاهش سرمایه گذاری و اختلال در عرضه انرژی، به شکل گیری موجی از تورم فشار هزینه ای در اقتصاد ایران دامن زده و ابزارهای مرسوم بانک مرکزی برای کنترل آن ناکارآمد مانده اند.

در تازه ترین نشانه از تضعیف دومین اقتصاد بزرگ جهان، دو شاخص کلیدی اقتصادی چین در ماه جولای کاهش محسوس داشتند که شامل افت تولید صنعتی به پایین ترین سطح از نوامبر گذشته و کاهش فروش خرده فروشی است.

درگیری 12 روزه ایران و رژیم صهیونیستی در خرداد تا تیر ۱۴۰۴، تاثیر عمیقی بر بازارهای انرژی، ارز و کالا گذاشت و با افزایش نگرانی ها درباره اختلال در صادرات نفت و نوسان قیمت ها همراه بود.

بازار سهام ایران برای ۹ روز تعطیل شد و پس از بازگشایی با افت ۲.۱٪ شاخص TSE و حضور حدود ۷۰۰ میلیون دلار صف فروش و خروج سرمایه مواجه شد.

سیستان و بلوچستان، کرمان و خراسان جنوبی از مهمترین نمونه ها هستند. در این استان ها، افت تولیدات کشاورزی، کاهش درآمد خانوارهای روستایی، فشار بر منابع آبی و رکود در بخش هایی مانند خدمات و ساخت و ساز چهره اقتصاد محلی را دگرگون کرده است.

جهان با بحران بی سابقه ای در زمینه آب مواجه است که نیازمند تغییر بنیادین در نحوه ارزش گذاری و مدیریت مهم ترین منبع ماست.