1 - 12 - 2019
بافتنیهایی که باید شکافت
اسماعیل باستانی*- خوب میشناسمش. درست مثل کف دستم. آدمهایش را هم همینطور. کافههایش را حتی بهتر و بیشتر. ۱۰ سالی کار هر روزم بود گشت و گذار در این خیابان عجیب. خیابان سیتیر را میگویم. خیابان ادیان. کارم که در رادیو (همان رادیو تهران ساده و صمیمی، در میدان ارک) تمام میشد راه میافتادم به سمت سیتیر. خیابان قوامالسلطنه سابق و مینشستم به همنشینی عجیب و دوستداشتنی کلیسا و کنیسه و آتشکده. در دل شهری که دیگر عملا هیچ هویتی نداشت و فقط اسمش طهران مانده بود. آن هم طهران نه با ت .
شهری که مدیریت شهری و فرهنگیاش سالهاست دارند تلاش میکنند که هویت تاریخیاش را بگیرند و دستی سر و رویش بکشند و نونوارش کنند و خیابان سی تیر نیز از این قاعده مستثنی نماند؛ خیابانی در دل بافت تاریخی کلانشهر تهران که مدیریت شهری غلط آن را تبدیل به یک خیابان بیهویت کرده و تمام فرصتهای تماشای فرهنگی را به بهانههای واهی از مردم شهر گرفته است.
خیابانی که همسایگیاش با کاخ گلستان و میدان مشق و سردر باغ ملی خبر از هویت نابش میدهد. اما سنگفرش کردنش به قیمت فراموش کردن تاریخ و فرهنگش تمام شد.
چیزی شبیه گم شدن نور ستارهها در دل آلودگی نوری شهرها. اوایل سال ۹۵ شهرداری تهران این خیابان را با هدف جذب گردشگر و به بهانه زیباسازی شهر، سنگفرش و بعد آن را به یک استریتفود تبدیل کرد یعنی سیتیر شد جایی برای شبچره! از همان تقاطع خیابان امام خمینی و سیتیر رنگ و لعاب کافههای سیار و بوی کباب و ساندویچ هوش از سرت میبرد و فرصت تماشا را از تو میگیرد و این یعنی آغاز یک فاجعه فرهنگی! چرا که حضور پررنگ و لعاب غذاها و لذت همآغوشیهای کوتاه و دود کردن پنهانی سیگار ذوق تماشا را میگیرد.
و آدمی که ذوق تماشا نداشته باشد، آدمی که تاریخ نداند و داشتههایش را نشناسد، آدمی خواهد شد که به هیچچیز پایبند نیست و این تلخترین رخداد فرهنگی است؛ رخداد تلخی که حافظان میراث فرهنگی و مدیران شهری باید جلوی آن را میگرفتند که این اتفاق تا امروز متاسفانه نیفتاده است.
حقیقت این است که خالی کردن انسان مدرن از تماشا و تفکر، که انگار یکی از روشهای مدیریت فرهنگی در شهرهای رو به مدرن شدن است قطع به یقین به یک فاجعه بدل خواهد شد؛ فاجعهای که دیر یا زود اثرات مخرب خود را به رخ مدیران و مردم خواهد کشید. اگر میگویید خب گردشگری غذایی آفتش برای خیابان سیتیر چیست باید بگویم فراموش شدن موزههای واقع در این خیابان و تخریب بافت فرهنگی آن مهمترین و دردناکترین اتفاق ممکن است که باید گفت افتاده. و اگر اقدام عاجلی صورت نگیرد این خیابان هم مثل خیلی از بافتهای تاریخی و فرهنگی نابود خواهد شد .
*مجری رادیو
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد