23 - 05 - 2020
این استندآپ کمدی نیست!
محمدرضا ستوده- هر چقدر زور میزنم تا به استندآپهای برنامه خندوانه بخندم موفق نمیشوم. نشستم با خودم فکر کردم که مشکل میتواند از کجا باشد. فکر کردم شاید مشکل از عضلات لب و دهان من است یا شاید قسمتی که در مغزم مسوول خندیدن است خراب شده. از خودم تست گرفتم. یک استندآپ کمدی از شرکتکنندگان غیرحرفهای مسابقات استعدادیابی آمریکا دیدم و خندیدم. متوجه شدم عیب از من نیست.
واقعیت این است که این چیزی که در برنامه خندوانه میبینید استندآپ کمدی نیست یا اگر باشد نوع نازل و پراشکال آن است. من از آن چهار نفری که به عنوان مربی آنجا نشستهاند تعجب میکنم که روی هم حدود ۸۰ تا ۱۰۰ سال سابقه کار هنری، نمایشی و بعضا کمدی دارند اما ابتداییترین اصول استندآپ را نمیدانند ولی به عنوان مربی آنجا نشستهاند. مثلا نمیدانند که یک اجرای هشت دقیقهای برای یک هنرجوی تازهکاری که خودش مولف نیست و مجبور است واو به واو متن را حفظ کند زیاد و غیرعقلانی است. اگر یک جمله را فراموش کند تمام برنامهریزیاش به هم میریزد چون شوخی بعدی که باید بگوید معطوف به همان جملهای است که یادش رفته. یعنی یک نفر آنجا نیست که بفهمد ۸ تا ۱۰ دقیقه زیاد است؟!
استندآپ کمدی یک پرفورمنس محتوامحور است. قرار نیست کمدین روی صحنه بیش از حد نمایش اجرا یا نقش بازی کند. ستون اصلی یک کمدین نوع نگاه متفاوت او به رویدادهای مختلف و پدیدههاست. استندآپ کمدی خاطرهگویی یا داستانسازی غیرمستند برای تولید جُک نیست. کمدینها در یک استندآپ کمدی معمولا به یک موضوع میپردازند و در مورد آن صحبت میکنند تا تمرکز خودشان و مخاطب روی اصل ماجرا که نوع نگاهشان به آن موضوع است باقی بماند، نه به داستانپردازی. اگر کمدین داستانی را هم روایت میکند آن داستان باید در خدمت دغدغه و همان نوع نگاه جدیدی باشد که او میخواهد به مخاطب ارائه کند.
کروموزومهای استندآپ کمدی همان کروموزومهای طنز است.کشف پارادوکس و تضادها اساس کار طنز است. طنز برملا کردن حماقتهای آشکاری است که دیده نمیشوند و اعتراض و پرسشگری در مورد این حماقتها. از هنرجویانی که به خندوانه میآیند توقعی نیست. اما گویا از دوستانی که عمر هنریشان به ۱۰۰ میرسد هم نباید توقع دانستن اینها را داشته باشیم.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد