4 - 02 - 2024
ایران و سایه شوم جنگ
صادق ملکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد:
آرزو کرده و میکنیم جنگی درنگیرد، اما آرزوها جایی در محاسبات سیاسی و نظامی ندارند. اصولا جنگها به یکباره آغاز نمیشوند، بلکه در شیبی آرام برای آن بسترسازی میشود و با بهانه یا خطایی شروع میشوند. درگیری ایران و آمریکا، خارج از مرزهای ایران، سالهاست شروع شده و اثرات این درگیری در زندگی روزمره مردم اظهرمنالشمس است. خسارتی که نه جنگ و نه صلح به کشور زده اگر بیشتر از جنگ نباشد، کمتر از آن نیست. با تشدید روند تحریم و اثرات آن بر ایران و زدن بازوهای مقاومت در بیرون از مرزها نتیجه تئوری نه جنگ و نه صلح، شکست و از دست دادن ظرفیتها در داخل و خارج بدون جنگ بوده است. ظرفیتها و قابلیتهایی که ابزار چانهزنی و امتیازگیری بودهاند را خرج بیراههای کردهایم و با این نگاه عملا در فردای جنگ احتمالی دستهای خودمان را در درون و بیرون از قدرت تهی کردهایم. امروز ایران، کشوری که سرشار از شاخصهای مختلف ثروت است، به روزگاری افتاده که عزت آن لکهدار شده و اگر هوشیار نشویم میرود با جنگی دیگر و با تحقیری فراتر از ترکمنچای مواجه شود. برای هر کس که دل در گرو ایران و ایرانی دارد اوجب واجبات، حفظ ایران است، زیرا اگر ایران نباشد، مابقی مفروضات، فرعیاتی بیش نیست. پاسخ عملیات تروریستی کرمان را در پاکستان یافتیم و بهگونهای هیمنه خویش را شکستیم که جز تحقیر برای ما دستاوردی نداشت. غزه به ویرانهای تبدیل شده و حماس به دنبال رهایی از مخمصه خودساخته است و امروز بیانیه حزب کتائب حزبالله عراق تبلور محاسبات غیرعقلانی است که نشان میدهد ما همچنان بیدار نشدهایم و به راهی افتادهایم که نتیجه آن خودزنی و تحقیری است که اگر این راه اصلاح نشود، میتواند کیان ایران را با جدیترین خطر ممکن مواجه کند. با توجه به خطراتی که ایران را تهدید میکند نگذاریم کشور به شرایطی برسد که جام زهر نیز آرزو شود. برای نجات ایران و ایرانی از خطرات مترتب بر کشور تا دیر نشده است به خود آییم. سخت و دشوار است، اما باید تن به تغییر دهیم. باید جسارت داشته باشیم و با تغییر سیاستها و راهبردهایی که جز خسران برای کشور دستاوردی نداشته است، متحول شویم. به عنوان ایران نشانهها و علائم تغییر در سیاست داخلی و خارجی را تقویت کنیم و از سیاست و رویکردهای سلبی دور شویم و به سیاستهای ایجابی میدان دهیم. با رویکرد ایجابی با جهان و راهبرد برد-برد مبتنی بر ظرفیت، ایران میتواند در تعامل با نظام بینالملل و کشورهای پیرامونی قدرت برتر منطقه شود. ایران و ایرانی استعداد رشد و توسعه را دارند و شایسته زندگی همراه با آرامش و دوری از بحران و رسیدن به پیشرفت هستند. در گامی فراگیر تلاش کنیم سیاست و راهبردی که در بحران غزه و حماس اتخاذ کردیم در درون و بیرون نهادینه کنیم. هنگامی که در رابطه با شهادت سردار سلیمانی، احتمال عوامل کمکی در عراق مطرح است، آیا نباید نسبت به عملیات تنف که میتواند ایران را درگیر جنگ با آمریکا کند، شک و تردید کرد؟! سالهاست مینویسم که گروههای همسو، حمایتی یا نیابتی کمک و پشتیبانی و… میگیرند، اما فرمان نمیپذیرند. این گروهها در نقطه نهایی انتخاب بیش از اینکه در کنار ایران باشند در کنار جغرافیایی خواهند ماند که حیات و ممات آنان در نهایت بدان وابسته است. شرایط ایران و ایرانی هر روز نسبت به دیروز سختتر میشود. باید به خود آییم و به این دلخوش نباشیم که جنگی نخواهد شد. بیمه و تضمین عدم جنگ در بازگشت به عقلانیت و آشتی با درون و بیرون است. سالهاست جنگ ایران و عراق تمام شده است، اما ما همچنان در جنگیم. باشد که صلح و آرامش ایران و ایرانی را نصیب شود.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد