24 - 12 - 2019
انگشت اتهام به سمت بازار قطعات خودرو
امیرحسین کاکایی*
موضوع کیفیت پایین خودروهای داخلی با توجه به شرایطی که خودروسازان با آن مواجه هستند گریزناپذیر بوده و نمیتوان منکر آن شد بهگونهای که در آخرین آمار سازمان محیطزیست عمر مفید خودروهای داخلی دو سال تعیین شده و به ادعای کارشناسان این سازمان بالغ بر ۵۰ درصد خودروها پس از این زمان امکان عبور استانداردهای زیستمحیطی را نداشتهاند. حال فارغ از اینکه عمر مفید خودروهای برندهای معتبر حدود پنج سال برآورد شده قطعا این فاصله زمانی به نوع و کیفیت قطعات به کار گرفته شده در تولید بستگی دارد. آنچه یکی از مهمترین دلایل کاهش عمر را شامل میشود نحوه نگهداری و فقدان خدمات پس از فروشی است که در بیشتر مواقع باعث میشود مالک خودرو عطای حفظ محیطزیست را به لقای آن ببخشد. در واقع در بحث آلایندگیهای زیستمحیطی خودروهای سواری شاخصههای مختلفی تاثیرگذار است که بهجز روغن موتورها و انواع روانکارهای صنعتی به کار برده شده و مصرفی، قطعاتی همچون کاتالیستهای اگزوز مهمترین دلیل افزایش آلودگی خودروها به شمار میرود چراکه آلیاژهای طلا و پالادیوم به کار رفته در این کاتالیستها و قیمت بالای این محصولات به ایجاد بازار سیاه و توزیع محصولاتی منجر شده که نصب آن تاثیری بر بهبود کارایی خودرو نخواهد داشت. بنابراین در بررسی سهم خودروهای سواری در آلودگیهای زیستمحیطی، علاوه بر خودروسازان، باید بیشتر انگشت اتهام را به سمت بازار قطعات بیکیفیت و خدمات پس از فروشی دانست که با وجود تمایل مالکان خودرو، امکان تعمیر و نگهداری را فراهم نمیکند. البته باید توجه داشت در شرایطی که موتورسیکلتهای کاربراتوری با وجود تاکید سازمان استاندارد بر توقف تولید همچنان در چرخه حملونقل شهری تردد میکنند و همچنین وجود بیش از ۲/۱ میلیون خودروی سنگین فرسوده در ناوگان شهری، سهم خودروهای سواری به مراتب کمتر از آلودگیهایی است که این گروه از خودروها تولید میکنند هرچند که نمیتوان از این میزان سهم نیز به سادگی عبور کرد.
* استاد دانشگاه علم و صنعت
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد