انتخاب سخت پزشکیان میان مردم و…
اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی پیش از اینکه پرچم وادادگی در برابر نهاد غرب را به دست میخائیل گورباچف که از سال۱۹۸۵ تا زمان استعفایش در ۲۴آگوست۱۹۹۱ بالاترین مقام حزب کمونیست بدهد در باتلاق انتخاب بین رسیدگی به شهروندانش و رسیدگی به کشورهای همراه به‌ویژه در اروپای شرقی و دیگر رهبران کمونیست جهان دست و پا می‌زد. منابع به دست آمده از تولید ناخالص داخلی شوروی به اندازه‌ای نبود که رهبران حزب بتوانند هم به شهروندان کمک کنند و هم به رهبران کمونیست در جهان و به همین دلیل و نیز به دلیل اینکه در مسابقه و رقابت نظامی با آمریکا گرفتار شده بودند پرچم تسلیم را در دست گرفتند.
بدون تردید مناسبات میان شهروندان با دولت و دیگر نهادها در جمهوری اسلامی عینا با شوروی نزدیک به گورباچف یکسان نیست اما واقعیت را نیز نمی‌توان پنهان کرد که منابع به دست آمده از صادرات نفت دیگر تکافوی پرداخت بهنگام و به اندازه کافی به مردم و دیگر مخارج را بسیار دشوار کرده است. بخشی از منابع- کم یا زیاد- از سوی ایران برای کمک‌های خاص به گروه‌های هوادار ایران به شکل‌های گوناگون و با هدف‌های متفاوت داده می‌شود. در بودجه سالانه ده‌ها نهاد و موسسه و سازمان نیز هستند که به بودجه عمومی وصل شده و خود را به منابع دولتی سنجاق کرده‌اند. در سال‌هایی که درآمد به دست آمده از صادرات نفت بالا بود روسای دولت‌ها در این‌باره چیزی نمی‌گفتند و ضمن تامین منابع یارانه‌ای که شکل‌های گوناگون دارند برای کمک‌های خارجی و نیز برای نهادهای گوناگون هزینه می‌کردند و انتقاد و اعتراضی هم نبود.
حالا اما دولت به این نتیجه رسیده که برای توازن دخل و خرج‌ها ضمن اینکه از انواع درآمدهای شهروندان مالیات بگیرد، هزینه‌ها را نیز کاهش دهد. حذف میلیون‌ها خانوار ایرانی از صف یارانه‌بگیران تا آخر شهریور یکی از راه‌های کاهش هزینه‌ها به حساب می‌آید. بدون تردید میلیون‌ها خانواده‌ای که یارانه‌شان حذف شده است با شرایط سختی روبه‌رو خواهند شد. کارشناسان و نیز مسعود پزشکیان اما حالا برای اینکه کسری بودجه امسال سر به فلک نزند و نرخ تورم را مثل باد به سوی بالا نکشد نگاهشان به بودجه ده‌ها سازمان و نهادهایی افتاده است که بنا به قول رییس‌جمهور مستقر پولی می‌گیرند اما برآیند کارشان تغییر ملموسی در زندگی شهروندان ندارد و می‌توان با حذف آنها، بودجه را کمی از کسری بودجه‌های دهشتناک دور کرد.
مسعود پزشکیان باید انتخاب کند که می‌خواهد درآمدهای در دسترس را برای شهروندان و گروه‌های کم‌درآمد و فقیر هزینه کند یا همچنان در مسیر پرداخت به کمک‌های خارجی و پرداخت به نهادها و سازمان‌هایی که تولیدی برای کشور ندارند ادامه دهد. پزشکیان انتخاب سختی دارد و برای اتخاذ تصمیم شگفتی‌آفرین باید در گزینش مردم و دیگر کمک‌های بیهوده دست به انتخاب بزند.
