اما و اگرهای سوخت یارانه‌ای برای قطعه‌سازان

گروه صنعت
کدخبر: 578164
دبیر انجمن قطعه‌سازان اعلام کرد که تنها یک‌سوم نیاز سوخت صنایع از طریق سامانه سدف با قیمت یارانه‌ای تأمین می‌شود و مابقی از بازار آزاد با قیمت‌های بالای ۲۰ هزار تومان خریداری می‌شود.
اما و اگرهای سوخت یارانه‌ای برای قطعه‌سازان

جهان صنعت_ در حالی ‌که گفته شده ۹۰‌درصد نیاز سوخت صنایع از طریق سامانه سدف با قیمت یارانه‌ای تامین می‌شود، دبیر انجمن قطعه‌سازان می‌گوید تنها حدود یک‌سوم نیاز گازوئیل این صنعت با قیمت یارانه‌ای تامین و مابقی از بازار آزاد با قیمت‌های تا ۲۰هزارتومان تهیه می‌شود. به گزارش ایسنا، اخیرا صنایع و تولیدکنندگان صنعتی انتقادهایی را درباره نحوه و مکانیسم عرضه گازوئیل برای تامین برق واحدهای تولیدی خود مطرح کردند و این در حالی است که با نزدیک شدن به فصل سرما و افزایش مصرف گاز در کشور قاعدتا توزیع برق صنایع نیز بیش از پیش با محدودیت روبه‌رو خواهد شد. در طرف دیگر برخی انتقادها از سوی مقامات شرکت ملی پخش فراورده‌های نفتی مطرح شده که عدم ارائه الگوی مصرف سوخت از سوی وزارت صمت را یکی از مهم‌ترین دلایل نابسامانی در عرضه گازوئیل برای برق خود تامینی واحدهای تولید می‌داند. نکته اصلی اما تفاوت فاحشیست که میان نرخ گازوئیل عرضه شده یارانه‌ای به واحدها تولیدی و نرخ گازوئیلی که به صورت آزاد در بورس کالا عرضه می‌شود وجود دارد که همین موضوع هزینه تولید صنایع را در سالی که سرمایه‌گذاری برای تولید نام دارد بیش از پیش افزایش می‌دهد. به طوری که در بورس کالا هر لیتر گازوئیل در کانال‌های ۱۵هزارتومان عرضه می‌شود و حتی در برخی موارد نیز واحدهای تولید برای اینکه از توقف خط تولید خود جلوگیری کرده مجبور می‌شوند گازوئیل مورد نیاز خود را از بازار آزاد سوخت یا به‌عبارتی با سوخت قاچاق تامین کنند که نرخ آن حتی بالای ۲۰‌هزارتومان است.

با این حال اخیرا ابراهیم شیخ، معاون صنایع عمومی وزارت صنعت، معدن و تجارت در رابطه با اقدامات صورت‌گرفته برای تسهیل این وضعیت اعلام کرد: باتوجه به ناترازی‌های انرژی و قطعی‌های مکرر برق صنایع اقدام به خرید دیزل ژنراتور کردند که نیاز به تامین سوخت گازوئیل داشته و برای تسهیل این موضوع سهمیه سوخت صنایع ۲۰‌درصد افزایش یافته است.

در این رابطه مازیار بیگلو‌، دبیر انجمن سازندگان قطعه و مجموعه‌های خودرو در تشریح وضعیت تامین برق صنایع و چالش تامین گازوئیل برای تامین برق گفت: ظرفیت تولید برق کشور عددی مشخص و ثابتی بوده و هنوز به میزان ظرفیت اسمی اعلام‌شده نرسیده‌ است. البته در این محاسبات برق تولیدی از منابعی نظیر نیروگاه‌های آبی یا واحدهای خورشیدی جدید که هنوز وارد مدار نشدند لحاظ نمی‌شود. بنابراین فعلا افزایش محسوسی در ظرفیت واقعی تولید برق رخ نداده است. وی افزود: حتی اگر فرض کنیم در آینده حدود ۲۰تا۳۰‌درصد نیز به سهیمه گازوئیل برای تولید برق اضافه شود باز هم میزان گازوئیل تخصیصی به نیروگاه‌های فسیلی کاهش خواهد یافت. در ماه‌های گذشته براساس جلساتی که در وزارت صمت با حضور وزیر نفت برگزار شده و جمع‌بندی‌های آن جلسات سهمیه سوخت گازوئیل فعلا افزایش پیدا نخواهد کرد و حتی اگر این سوخت به صنایع اختصاص پیدا کرده و سهیمه آن افزایش پیدا کند احتمالا تولید برق برخی از نیروگاه‌ها با کاهش روبه‌رو شود چراکه همانطور که گفته شد ظرفیت تولید برق کشور در حال حاضر میزان مشخصی است. دبیر انجمن سازندگان قطعه و مجموعه‌های خودرو ادامه داد: در حال حاضر ظرفیت تولید گازوئیل در کشور

یک عدد ثابت و ظرفیت تولید برق کشور نیز یک عدد مشخصی است و اگر بخواهند سهمیه گازوئیل یا برق یک بخش را افزایش دهند یعنی از سهمیه بخش‌های دیگر کم کردند یا به عبارتی حتی اگر بخواهند به سهمیه برق صنایع اضافه کنند ناچار خواهند بود که در شبکه برق خانگی محدودیت اعمال کنند که این موضوع نیز تبعات خاص خود را دارد. بیگلو گفت: راهکاری که در آخرین جلسه مشترک با معاون وزیر صمت که حدود شش‌ماه پیش برگزار شده بود پیشنهاد شد که فعلا تمرکز بر توسعه نیروگاه‌های خورشیدی باشد. بسیاری از واحدها به‌‌طور فردی به سمت نصب پنل خورشیدی روی سقف‌های واحدهای خود اقدام کرده بودند اما واقعیت این است که پنل خورشیدی در مقیاس کوچک پاسخگوی نیاز واحدهای صنعتی پرمصرف نیست. برای مثال کارخانه‌های ریخته‌گری یا واحدهای دارای فرآیندهای انرژی‌بر با مصرف بسیار بالا مواجهند و هرچند برخی واحدهای تولیدی سبک‌تر و مونتاژی تا حدودی می‌توانند از این روش بهره‌مند شوند اما پنل‌های کوچک‌مقیاس توان تامین برق مورد نیاز آنها را ندارند.

وی خاطرنشان کرد: در این میان و در شرایط فعلی و واقعیت‌های امروز راهکار اصولی توسعه نیروگاه‌های خورشیدی در مقیاس بزرگ است و گویا مقرر شد یکی از شهرک‌های صنعتی نزدیک تهران به‌عنوان پایلوت انتخاب شود. در این طرح باید زمینی با مساحت مناسب در اختیار شهرک صنعتی قرار گرفته تا پنل‌های خورشیدی در مقیاس گسترده نصب و برق همان شهرک تامین شود. بنابراین این مدل باید به‌صورت پهنه‌ای در تمام شهرک‌های صنعتی کشور اجرا شود یعنی در هر شهرک صنعتی منابع طبیعی قطعه زمینی را تخصیص دهند و واحدهای تولیدی همان شهرک با مشارکت یکدیگر تاسیسات خورشیدی را احداث کنند.

دبیر انجمن سازندگان قطعه و مجموعه‌های خودرو گفت: درحال حاضر کمبود و ناترازی شبکه برق کشور حدود ۲۰‌هزارمگاوات است که مطابق برآوردها برای تامین هر ۱۰۰۰‌مگاوات برق جدید بیش از یک‌میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز است. بنابراین رفع این کمبود به حدود ۲۰‌میلیارد دلار سرمایه نیاز دارد و ورود نیروگاه‌های جدید نیز دست‌کم دوتاسه‌سال زمان‌بر خواهد بود.

بیگلو ادامه داد: متاسفانه از سوی دیگر کشور در شرایط خشکسالی قرار گرفته و نمی‌توان روی منابع برق آبی حساب باز کرد و ظرفیت تولید گازوئیل نیز همانطور که گفته شد محدود است. توسعه نیروگاه‌های فسیلی نیز امکان‌پذیر نبوده و این درحالی است که بیش از ۶۰‌درصد از پهنه جغرافیایی خاک ایران بیش از ۳۵۰‌روز در سال از نور خورشید برخوردار بوده و مناطق مرکزی و اطراف تهران نیز دارای بیابان‌های وسیعی هستند که عمدتا در مالکیت منابع ملی قرار دارند و واگذاری این اراضی به شهرک‌های صنعتی در قالب طرح‌های مشارکتی بهترین راه‌حل برای توسعه نیروگاه‌های خورشیدی در مقیاس بزرگ است.

وی افزود: برای نمونه فقط در اطراف تهران شهرک‌های شمس‌آباد، پرند و عباس‌آباد دارای اراضی فراوان قابل استفاده برای توسعه نیروگاه‌های خورشیدی و انرژی‌های تجدید‌پذیر هستند. با این حال بهره‌برداری از نیروگاه خورشیدی تنها با نصب پنل‌ها محقق نمی‌شود. این پنل‌ها در صورت تجمع گردوخاک یا آلودگی دچار کاهش راندمان می‌شوند و نگهداری منظم آنها ضروری است. از این رو اجرای طرح مذکور فقط در مقیاس صنعتی و با مدیریت یکپارچه توجیه فنی و اقتصادی خواهد داشت.

دبیر انجمن سازندگان قطعه و مجموعه‌های خودرو در رابطه با گفته‌ اخیر ابراهیم شیخ، معاون صنایع عمومی وزارت صمت مبنی بر اینکه در حال حاضر ۹۰‌درصد نیاز سوخت صنایع از طریق سامانه سدف و با قیمت یارانه‌ای ۳۰۰‌تومان برای هر لیتر تامین می‌شود، گفت: در صنعت قطعه‌سازی تنها حدود یک‌‌سوم نیاز سوخت (گازوئیل) برای تامین برق از طریق منابع یارانه‌ای تامین شده و باقی آن یا از طریق بورس انرژی با قیمت آزاد خریداری می‌شود که این قیمت‌ها بسته به عرضه روزانه متغیر بوده و معمولا حدود ۱۵‌هزارتومان در هر لیتر بوده یا واحدهای تولید برای اینکه خط تولیدشان متوقف نشود به ناچار از بازار آزاد گازوئیل خود را تامین می‌کنند که نرخ آن در کانال ۲۰‌هزار تومان قرار داشته و هیچ‌گونه صرفه اقتصادی برای واحدها ندارد اما برای اینکه خط تولیدشان متوقف نشود مجبور به خرید از بازار آزاد هستند.

وب گردی