6 - 12 - 2019
استقبال سرد تهران از میانجیگری
نادر کریمیجونی- حتی دیپلماتهای ژاپنی نیز پیش از ورود نخستوزیرشان به تهران هشدار میدهند که در مورد دیدار آبه از ایران و آنچه به میانجیگری میان تهران- واشنگتن مشهور شده نباید توقع غیرواقعی و زیادی داشت. این نگرانی و هشدار دادن در پی آن صورت میگیرد که پس از دیدار آبه و ترامپ در توکیو و مطرح شدن موضوع میانجیگری ژاپن، برخی ناظران و حتی دولتمردان کشورهای منطقه خاورمیانه ابراز امیدواری کردند که این میانجیگری و نتایجی که دربر دارد بتواند تنش موجود میان ایران و ایالات متحده را کاهش دهد و زمینه را برای رفع سوءتفاهمها و اختلافهای دو طرف مهیا کند. از این بابت و حتی در درون مرزهای جمهوری اسلامی ایران برخی ایرانیان به سفر شینزو آبه به تهران به عنوان یک موقعیت نجاتبخش و برطرفکننده بحران نگاه میکنند. این انتظارها نه فقط باعث شده تا سفر نخستوزیر ژاپن به تهران اهمیت زیادی پیدا کند بلکه موجب شده بسیاری از ناظران و حتی سیاستمداران درصدد گمانهزنی برای اهداف این سفر و احتمال موفقیتآمیز بودن آن برآیند؛ امری که نه فقط در مطبوعات ایران و منطقه بلکه در مطبوعات فرامنطقهای و بینالمللی نیز مشاهده میشود. همه این تحولات باعث نگرانی مقامات ژاپن شده و ژاپنیها اصرار دارند که نباید انتظارها از این سفر و دستاوردهای آن افزایش یابد چراکه ممکن است این سفر نتایج امیدبخش و مناسبی را- دستکم در حدود مورد انتظار- نداشته باشد. بالا بردن انتظارها از نتایج این سفر را ابتدا دونالد ترامپ آغاز کرد. در جریان بازدید از توکیو، دونالد ترامپ تصریح کرد که از نخستوزیر ژاپن خواسته است تا ایرانیها را به حضور و مشارکت در مذاکره با آمریکا ترغیب کند. البته نخستوزیر ژاپن نیز در مقابل این تقاضای تبلیغاتی، واکنش منفی نشان نداد و همین همراهی، خوشبینیها در مورد نتایج سفر مذکور را افزایش داد. این تشدید خوشبینی در حالی صورت میگرفت که در تهران، سیاستمداران با ابراز بدبینی نسبت به رفتار و عملکرد مقامات کاخ سفید تصریح میکردند که تا ایالات متحده رفتار خویش را تغییر ندهد، چیز زیادی تغییر نخواهد کرد.اکنون پرسش عمده آن است که در اثر رایزنیهای نخستوزیر ژاپن و گفتوگوهای وی با رییسجمهور و احتمالا مقام معظم رهبری، چه دستاوردی حاصل میشود؟ در وهله اول باید به این سوال پاسخ داد که آیا آمریکا میپذیرد به تعهدات پیشین خود عمل و جریان آزاد برای فعالیتها و همکاری اقتصادی ایران برقرار کند؟ از آنچه در روزهای اخیر رخ داده و اظهارات سخنگویان کاخ سفید و وزارت خارجه ایالات متحده، چنین برنمیآید که آنان برای تغییر رویههای پیشین و فعلی خود آمادگی چندانی داشته باشند. به همین دلیل حداقل از جانب ایالات متحده قرار نیست تغییر رفتاری رخ دهد. در این صورت آبه به مقامات تهران چه خواهد گفت؟ آیا او میتواند یا میخواهد از جانب واشنگتن وعدههایی بدهد که پیش از این همه نئوکانها و تندروهای آمریکا اجرای اینگونه وعدهها یا حتی کمتر از آن را به تغییر رفتار ایران و قرار گرفتن این کشور در زمره کشورهایی – بهزعم آمریکا- نرمال منوط کرده بودند؟ اگر ایالات متحده میخواست از تقاضاها و شروط خود عدول کند آیا نیازی به واسطهگری دیگران داشت؟ آیا نیازی به بر هم زدن توافق هستهای داشت؟ روشن است که ایالات متحده در موقعیت کاهش خواستهها و شروط خود نیست و حتی اگر میان تهران و واشنگتن گفتوگوهای مستقیم و توافق صورت بگیرد باز هم مانند آنچه بر سر توافق واشنگتن- پیونگیانگ آمد، این احتمال وجود دارد که توافق نوشته شده مانند تجربههای برجام و سنگاپور ناکام بماند.تهران این ملاحظات مهم را میداند و به همین دلیل از اینکه لازم است آمریکا به توافق هستهای بازگردد، عدول نمیکند. این امر باعث شد در تهران، هیچ یک از مقامات تاثیرگذار درباره سفر امروز شینزو آبه به کشورمان با خوشبینی سخن نگویند.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد