7 - 10 - 2016
آقای روحانی سکوت چرا
مسعود سلیمی- چندی پیش رییسجمهور بهعنوان بالاترین مقام اجرایی کشور براساس قانون اساسی در ارتباط با مساله کنسرتها و دخالتهای خودسرانه عدهای برای بر هم زدن آنها و اظهارنظرهای افراد غیرذیربط لب به سخن گشود و به شدت از دخالت افراد غیرمرتبط انتقاد کرد اما هنگامی که کار بالا گرفت و بحث به تریبونهای نماز جمعه و اظهارنظرهای مقامات بلندپایه کشیده شد، وزیر متولی فرهنگ و هنر در دولت یازدهم برخلاف سخنان رییس دولت مقابل انتقادها کوتاه آمد تا جایی که دیروز در خبری از قول او آمده بود که هیچ کنسرتی در مشهد و قم برگزار نمیشود.
زمانی که سخن از گشایش سندیکای روزنامهنگاران به میان آمد و هنگامی که کارگران به اصلاح قانون کار اعتراض کردند، حرف و حدیثها حکایت از آن داشت و دارد که وزیر کار بهعنوان مخالفت سرسخت این دو مقوله با بدنه دولت رفتار ناسازگار دارد. زمانی که زیگمار گابریل در راس یک هیات بلندپایه اقتصادی و تجاری به ایران آمد، وزیر خارجه کشور از دیدار با این مقام بلندپایه آلمانی سر باز زد و وقتی وزیر ارتباطات در مورد فیلترینگ و حرفهای ضد و نقیض برخلاف تاکیدات رییسجمهور و معاون اول ایشان مبنی بر آزادی ارتباطات بر زبان آورد، مشخص شد در دولت تدبیر و امید، سازهای ناکوک و ناساز زده میشود.
زمانی که رییسجمهور تلاش کرده و میکند تا برجام و پیامدهای آن را بهعنوان یک موفقیت بزرگ جا بیندازد رییس کل بانک مرکزی، وزیر کشور، وزیر خارجه، رییس سازمان انرژی اتمی و… از عدم اجرای کامل برجام با لحنی تند و انتقادی حرف میزنند.
پس از بحث FATF، پرداختهای به قولی نجومی و ماجرای شورای شهر و خانه و زمینهای واگذاری که همگی خوراک جر و بحثهای سیاسی و غیر از مورد آخر انتقاد از دولت شده و هستند، اینک نوبت به فوتبال رسیده است. در اینکه محرم، تاسوعا و عاشورا از ارکان رکین باورهای شیعیان است، نه تردیدی وجود دارد نه جای بحث و خدای ناکرده خلط مبحث چراکه از قدیم تا امروز در دوره پیش از انقلاب تا نظام اسلامی، باور ایرانیان به امام سوم شیعیان همواره وجود داشته و دارد اما همزمانی دیدار تیم ملی ایران در راه جام جهانی ۲۰۱۸ در تاسوعا که پیش از این هم در سطح باشگاهی روی داده است به موضوعی انتقادی برای کوبیدن دولت تبدیل شده است در صورتی که میدانیم برگزاری این دیدار نه از سر عمد بلکه به دلیل برنامهریزیهای پنج، شش سال گذشته بوده است.به هر حال بحث ما امروز بر سر درست و غلط بودن اینگونه برخوردها و انتقادات نیست بلکه سخن از این است که چرا رییسجمهور کشور که فرد اول امور اجرایی کشور است در این موارد به ویژه در مورد آخر یعنی فوتبال سکوت کرده و تعیین تکلیف نمیکند. در این چند روز هرچه بوده از قول مخالفان برگزاری این دیدار مطرح شده در حالی که وزارت ورزش بهعنوان متولی هم لب از لب باز نکرده است. انتقادات مخالفان از دولت که بیشتر به دلیل «مخالفت کردن است» تا رفع و رجوع مشکلات کشور روزبهروز بیشتر میشود که شاهد رفتار منفعلانه و یکی به نعل و یکی به میخ زدنهای دولت از بالا تا پایین هستیم.
بحث ما این است که دولت بیاید بگوید در این مورد یا آن مورد به طور خاص در مورد فوتبال، مخالفان حق دارند یا ندارند، یا باید مثلا مماشات کرد و غیره، سخن این است که چرا سکوت… اگر مخلفان حق دارند، دولت باید تمکین کند اگر اصلا حق ندارند یا اندکی حق دارند دولت باید نظر خود را به مردم اعلام کند، اگر براساس این ضربالمثل که میگوید سکوت، علامت رضاست که تکلیف معلوم است، اما اگر دولت تدبیر و امید جور دیگری فکر میکند و اگر حرف حساب دارد بهعنوان حق مردم باید سکوت را بشکند.
massoudmehr@yahoo.fr
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد