10 - 11 - 2024
تابآوری
سرهنگ آزادیامیری*- تابآوری (به انگلیسی):Resilience ظرفیت بازگشتن از دشواری پایدار و ادامهدار و توانایی در ترمیم خویشتن است. تابآوری یعنی اینکه فرد بتواند قوام و سلامت روانی خود را در مواجهه با سختیها حفظ کند. این ظرفیت انسان میتواند باعث شود تا او پیروزمندانه از رویدادهای ناگوار بگذرد و بهرغم قرارگرفتن در معرض تنشهای شدید، شایستگی اجتماعی، تحصیلی و شغلی او ارتقا یابد. تابآوری بهمعنای توانایی مقابله با شرایط دشوار و پاسخ انعطافپذیر به فشارهای زندگی است، به افراد قدرت میدهد تا با مشکلات پیشرو مواجهه سالم داشته باشند بر سختیها فائق آیند و با جریان زندگی حرکت کنند، با موقعیتهای غیرمنتظره کنار بیایند. تابآوری نوعی ویژگی است که از فردی به فردی دیگر متفاوت است و میتواند بهمرور زمان رشد کند یا کاهش یابد و براساس تلاش فرد در جهت اصلاح فکری و عملی در روند آزمون و خطای زندگی شکل میگیرد. تابآوری پدیدهای صرفا ذاتی نیست. تابآوری حاصل تعامل ویژگیهای شخصیتی فرد و محیط است و از طریق آموزش، یادگیری، تمرین و تجربه حاصل میشود.
مفهوم تابآوری از روانشناسی مثبتگرا به مفاهیم روانشناسی افزوده شده است. مارتین سلیگمن، بنیانگذار روانشناسی مثبتگرا میگوید: بدبینی میراث نامطلوب والدین برای فرزندان است.
تابآوری گذر از بحران را پشتیبانی و به موفقیت کمک میکند. یعنی دستیابی به موفقیت بدون تابآوری ممکن نیست و تابآوری مقدم است بر هر موفقیتی. همین تعریف کوتاه نشان میدهد که تعاریف غیرتخصصی موجود از تابآوری که آن را حمل بر صبر و تحمل شرایط میکند، اشتباه است.
با این اوصاف تابآوری نهتنها افزایش قدرت تحمل و سازگاری فرد در برخورد با مشکل بلکه مهمتر از آن حفظ سلامت روانی و حتی ارتقای آن است. تابآوری افراد را توانمند میسازد تا با دشواریها و ناملایمات زندگی و شغلی روبهرو شوند، آسیب کمتری ببینند و حتی از این موقعیتها برای شکوفایی و رشد شخصیت خود استفاده کنند. تابآوری از میزان ظرفیت هر شخص در تحمل مسائل گوناگون در جامعه صحبت میکند. با احیای مهربانی و سازش در جامعه میتوانیم به توسعه و تقویت تابآوری در دنیای امروز بپردازیم.
تابآوری که اولین بار توسط روانشناسی بهنام اِمی ورنر استفاده شد درواقع توانایی مواجهشدن با رویدادها و بحرانها، قبول و یا تحمل آنها و برگشت سریع به مرحله قبل از این حوادث است. درواقع این بهمعنای بیحس بودن در مقابل حوادث نیست بلکه مهارتی است که در طی زمان بهدست میآید و در بین افراد مختلف متفاوت است.
تابآوری مستلزم سطح عمیقی از پذیرش (روانشناسی) است. تابآوری به این معناست که چنانچه اتفاقاتی بیفتد که زندگی ما را بهمعنای واقعی تکان داده و تحتالشعاع خود قرار دهد و ما را درهم بشکند بهمعنای اتمامیافتن کار و زندگی ما نباشد.
همانگونه که بدن ما در برابر بیماریها تاب میآورد، ذهن و فرآوردههای آن نیز باید در برابر بحرانهای موجود قدرت تابآوری داشته باشد. به همین ترتیب که در برابر انواع بیماریها تاب میآوریم و پس از مدتی بهبود مییابیم، میتوانیم در برابر بحرانهای عاطفی، اجتماعی و روانی نیز تاب بیاوریم. هرچند که ذکر این نکته ضروری است که تابآوری بهمعنای خطاناپذیری نیست بلکه بهمعنای تعهد به خویشتن و افزایش ظرفیت شفا و تداوم بهبودی است.
* معاونت اجتماعی و فرهنگی کلانتری ۱۴۵ ونک
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد