روزنامه جهان صنعت

شاید روزی نوشتن درباره رنج‌های مردم ایران به دلایل گوناگون از جمله کمتر بودن رنج آنها نسبت به درد و رنج کشورهای دیگر چندان به کار نمی‌آمد اما این روزها انگار از زمین و آسمان رنج می‌روید و می‌بارد. حالا دیگر در این روزگار ننوشتن از رنج‌های آدمیان مانده در سرزمین مادری ناجوانمردانه است.

آیا این گزاره که نظام جمهوری اسلامی هرچه جلوتر آمده ناسازگاری‌اش - از نظر ماهیت اداره کشور و نیز یارگیری از دنیا طوری شده که حالا با غرب که به تخاصم ابدی یا دست‌کم درازمدت رسیده- بیشتر شده است؟

درحالی که آمارهای رسمی از نرخ بیکاری در فصل‌های مختلف سال روند کاهشی نشان می‌دهند اما آمارهای غیر‌رسمی چیز دیگری می‌گویند.

قیمت هر دلار آمریکا دیروز به نزدیکی‌های 130‌هزارتومان رسید. این اتفاق به اندازه‌ای ناخوشایند و غیر‌منتظره است که خبرگزاری‌های حکومتی مثل تسنیم را وادار کرده نقد‌های خود به دولت را افزایش دهند. مگر چه نوشته است؟

این روزها صدای برخی گروه‌های صنفی از تاخیر در تخصیص ارز برای واردات بیش از پیش شده و شمار گروه‌های معترض نیز بیشتر شده است.

عضو هیات رییسه کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی تاکید کرد که دولت برای کنترل وضعیت اقتصادی کشور در وهله اول نظارت خود را بر بازار تقویت کند، ایده‌پردازی کند به اصلاح ساختارها و اجرای قوانین به‌ویژه قانون برنامه هفتم روی آورد.

روزی که مسعود پزشکیان رای بیشتری از رقیبش آورد و معلوم شد رییس دولت بعدی است با این سخنش که می‌خواهد وفاق ملی را در دستور کار قرار دهد، کارشناسان و فعالان سیاسی و اقتصادی بیم آن را داشتند

ه نظر می‌رسد این روزها و در وضعیتی که نهاد دولت انگار بازار آزاد را در کانون توجه قرار داده است مخالفان اقتصاد آزاد در گوشه و کنار سر برآورده و می‌خواهند جهش قیمت دلار و افزایش قیمت بنزین را به آزادی‌خواهی اقتصادی دولت گره بزنند.

از ماه‌های آخر سال1402 بود که به دولت وقت برای پرکشیدن گوشت قرمز از سفره بیشتر شهروندان ایرانی هشدار داده شد.

محمد قاسمی، معاون اقتصادی سازمان برنامه‌وبودجه روز اول آبان تازه‌سپری‌شده گفت که ما از سیاست شوک‌‌وار حذف ارز ۴۲۰۰تومانی درس گرفتیم.