دست رد آکادمی صلح نوبل بر سینه ترامپ
صلاح‌الدین هرسنی، کارشناس و تحلیلگر مسائل بین‌الملل
باوجود آنکه همه نگاه‌ها روی انتخاب ترامپ برای دریافت جایزه صلح نوبل۲۰۲۵ متمرکز بود اما سر‌انجام سر ترامپ بی‌کلاه ماند و این جایزه به ماریا کورینا ماچادو، رهبر مخالفان و اپوزیسیون دولت نیکلاس مادورو در ونزوئلا رسید.
ترامپ از بدو ورود دوباره خود به کاخ سفید همواره خود را لایق دریافت جایزه صلح نوبل می‌دانست و خیلی دوست داشت که نام خود را در ردیف برندگان این جایزه یعنی «مناخیم بگین»، «یاسر عرفات»، «اسحاق رابین»، «شیمون پرز»، «مارتین لوتر کینگ»، «نلسون ماندلا»، «مادر ترزا»، «آنگ سان سو چی» و «باراک اوباما» ببیند به ویژه که ترامپ خیلی مایل بود ارزش جایزه صلح اوباما را از حیز انتفاع خارج کند.
از منظر نشانه‌شناسی، الگوی صلح موردنظر ترامپ، صلح از موضع «قدرت» است و از الگوی «مه جنگ» و «مرد دیوانه» و دیپلماسی اجبار و تقاعد در ایجاد صلح بهره می‌گیرد. به همین خاطر بود که چه در کارزار رقابت‌های انتخاباتی در رقابت با کامالا هریس تن به یک تغییر چهره و گریم سیاسی در صلح‌طلبی داده و مرتب و مکرر چهره صلح‌طلبی را از خود به نمایش می‌گذاشت. او خود را مبدع و معمار پایان دادن به جنگ‌های بی‌پایان می‌دانست و همواره می‌گفت که ما موفقیت خود را در پایان دادن به جنگ‌ها و وارد نشدن به جنگ‌های جاری می‌سنجیم. او ادعا داشت که در زمان او جهان شاهد جنگی نخواهد بود و می‌تواند به جنگ میان روسیه علیه اوکراین، جنگ میان حماس با رژیم صهیونیستی و حتی به مناقشه هسته‌ای ایران و آمریکا و منازعه چین بر سر تایوان پایان دهد. البته او ادعا کرد که تاکنون توانسته به شش جنگ یعنی جنگ میان کنگو با روندا، کامبوج با تایلند، هند و پاکستان، صربستان و کوزوو و مصر و اتیوبی پایان دهد. حال آنکه بسیاری از کشور‌ها نظیر ارمنستان، جمهوری آذربایجان، گابن، کامبوج، روندا و دولت پاکستان در کنار بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی حمایت خود را بابت اعطای جایزه صلح به ترامپ اعلام کرده‌اند به ویژه عارف علوی، رییس‌جمهور پاکستان در ژوئن سال‌جاری پیشنهاد داد که به دلیل ایفای نقش میانجی در حل درگیری نظامی بین این کشور با هند نامزد دریافت جایزه صلح نوبل ۲۰۲۶ شود. در این ارتباط انگیزه زائد الوصف ترامپ برای توافقات جهت صلح میان رژیم صهیونیستی با حماس از همان انگیزه اخذ جایزه صلح ترامپ تقویت می‌شود که حالا با دادن این جایزه به ماریا کورینا ماچادو، ترامپ از آن باز ماند بنابراین و در شرایط دست رد آکادمی صلح نوبل بر سینه نامحرمی چون ترامپ در اعطای این جایزه، انگیزه ترامپ بر سر ایجاد صلح به ویژه توافقاتی که در شرم الشیخ جاری است، کاهش می‌یابد. از برخی قرائن نیز اینگونه بر می‌آید که با اطلاع ترامپ مبنی بر اینکه دستش از رسیدن به این جایزه کوتاه ماند، سخنانش حرارت لازم را ندارد و انگیزه او کاهش یافته است. چه بسا که ممکن است همین ناکامی موجب تعقیب سیاست آزار و ایذا در قبال ایران نیز شود. قطعا اگر ترامپ به این جایزه می‌رسید، چه بسا که جنگ در غزه زودتر به پایان می‌رسید، امیدها بر سر صلح اوکراین نیز زنده می‌شد و ممکن بود در قبول و آمادگی ایران برای انجام مذاکره با آمریکا تاثیر‌گذار باشد اما چاره‌ای جز پذیرش تصمیم آکادمی نوبل ندارد و لاجرم «دست او کوتاه و خرما بر نخیل.»
حال و با همه ادعا و انتظاری که ترامپ بابت اخذ جایزه صلح۲۰۲۵ داشته به نظر می‌رسد که دست رد آکادمی صلح نوبل به ترامپ تصمیمی درست و از سر تدقیق بوده است. این تصمیم آب پاکی را بر دست ترامپ فرو ریخت و به این انگاره و تصور پایان داد که نمی‌توان در زیر نقاب دروغ و نیرنگ به چنین مرتبتی دست یافت. به واقع بن‌مایه فکری ترامپ نه نسبتی با میراث نوبل دارد و نه راهبردی مطلوب و مناسبی برای تدبیر جهان آشفته. برخلاف ادعای ترامپ که خود را رییس‌جمور صلح خوانده است، ترامپ را باید عامل اصلی بحران و بخش بزرگی از مساله و آغازگر جنگ و عامل اصلی برقراری نظمی از آنارشیک و آشوب و مظهر اصلی دموکراسی جعلی و دروغین دانست که ادعاهایش نسبتی با میراث جمهوریت ندارد.
او با ادعاهای پرطمطراق و دروغین و با قرار گرفتن زیر لوای سنت جکسونیسم و دستاویز قرار دادن آمال و آرزوهای جنبش «ماگا» و با عبور از میراث «همیلتونیسم و ویلسونیسم» و با پشت کردن به گلوبالیست‌ها درصدد بر آوردن آرزوها و منویات جنبش «ماگا» است. به واقع آرزوهای ترامپ منطبق با وصایا و آرزوهای آلفرد نوبل فقید نیست و اگر او از تصمیم ترامپ و اقدام آکادمی صلح نوبل آگاه باشد، قطعا در گور به خود خواهد لرزید. برخلاف ظاهر امر ترامپ عامل بر هم زدن و ایجاد اختلال در نظم‌های ژئوپلیتیک است. او را باید دزد با چراغ نظام سرمایه‌داری و جنبش ماگا دانست که گزیده‌تر می‌دزد و به یغما می‌برد.
