شناسه خبر : 268150
26 - 06 - 2022
26 - 06 - 2022
واقعبینی درباره مذاکرات وین
نادر کریمیجونی- حتی اگر ناامیدی کامل درباره حصول نتیجه از مذاکرات وین حاصل شود باز هم گمان نمیرود که در تهران ارادهای برای خروج از مذاکرات وجود داشته باشد. در هفتههای اخیر نوسانهای مهمی در مذاکرات وین رخ داده و بسیاری از ناظران مسائل دیپلماتیک از به نتیجه رسیدن این مذاکرات قطع امید کردهاند. البته هماکنون مذاکرات کاملا متوقف شده و مذاکرهکنندگان به کشورهای خود بازگشتهاند. با این حال حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه کشورمان در کنفرانس خبری مشترک با سرگئی لاوروف تصریح کرد که مذاکرات وین در آینده نزدیک مجددا از سرگرفته خواهد شد. البته اینگونه پیشبینیها تاکنون چند بار و در مقاطع گوناگون از زبان ایرانیها شنیده شده است اما در هر مورد، هیچ تاریخ معینی برای ازسرگیری گفتوگوها بیان نشده و پس از گذشت زمانی مشخص هیچ اتفاق جدیدی که نشانه امیدواری برای حصول نتیجه باشد، در این مذاکرات رخ نداده است. از این بابت گمان نمیرود که این پیشبینی وزیر امور خارجه ایران، در ظرف زمانی قابل پیشبینی محقق شود.
ایرانیها اگرچه خود را به مذاکره متعهد نشان میدهند و برای تحقق برجام، پیشنهادهایی هم ارائه دادهاند، اما به نظر نمیرسد که در تهران کسی منتظر به ثمر رسیدن گفتوگوهای وین و رفع تحریمها باشد؛ حتی وقوع جنگ اوکراین و کاهش صادرات انرژی (نفت و گاز) از روسیه رویکرد ایالات متحده و اروپا در مورد ایران را تغییر نداد. برای توضیح بیشتر میتوان نمونه ونزوئلا را مثال زد که در همین روزهای اخیر و به منظور صادرات نفتخام برای تعادل بازار، از ایالات متحده چراغ سبز دریافت کرد و صادرات نفتاش به طور رسمی به شرکتهای ایتالیایی و فرانسوی رسما آغاز شد. این در حالی است که برای ایران، نه فقط این رفع تحریمها در دستور کار ایالات متحده نیست بلکه هرازگاهی آمریکا ایران را به خاطر دور زدن تحریمها و یا زیر پا گذاشتن آن مجازات میکند.
این مجازات شامل توقیف نفتکشهای حامل نفت ایران و افزودن نام برخی از مقامات نظامی کشورمان به فهرست تحریمهای ایالات متحده بوده است؛ امری که از سوی ایران اگرچه مورد نکوهش قرار گرفته اما در نهایت ایران اقدام متقابل و پایاپای انجام نداده است. البته در مورد توقیف نفتکشهای حامل نفت ایران، کشورمان بلافاصله واکنش نشان داده و توقیفکننده کشتی متعلق به ایران را مجبور به آزادسازی آن کرده است.
البته ایران همه برنامههای هستهایاش را با قدرت هرچه تمامتر به پیش میبرد و حتی قطعنامه اخیر شورای حکام را نیز با پیشدستی در قطع کردن فعالیت دوربینهای فراپادمانی پاسخ داد. ایران به این ترتیب نشان داد که احتمالا قطعنامههای بعدی را با تصمیمهای سختتری پاسخ میدهد.
در بعد اقتصادی ایران تمام تخممرغهایش را در سبد متحدان و همسایگان قرار داده و چنین به نظر میرسد که مسکو دوستان خود را برای همکاری اقتصادی به تهران گسیل داشته است. از همینرو است که روسای جمهوری کشورهای همپیمان روسیه یکی پس از دیگری به ایران آمده و در مورد گسترش و تعمیق همکاریها قولهای امیدبخشی به مقامات ایرانی دادهاند. اکنون هم وزیر امور خارجه روسیه در مورد پیوستن و عضویت کامل ایران در پیمان شانگهای قول مساعد داد که گمان میرود آخرین قطعه از این پازل باشد.
در تهران امید زیادی وجود دارد که مجموعه این حمایتها نه فقط تحریمهای ایالاتمتحده و اروپا علیه ایران را بیاثر و یا دستکم، کماثر میکند بلکه تلاشها و گامهایی که در نهایت پرونده هستهای ایران را به سوی استفاده از مکانیسم ماشه هدایت میکند خنثی سازد. در اینباره شاید یک نگاه واقعبینانه آن باشد که در صورت فعال شدن مکانیسم ماشه و ارجاع پرونده کشورمان به شورای امنیت، بسیاری از کشورهایی که هماکنون به سوی ایران شتافتهاند، اطاعت از شورای امنیت را ترجیح میدهند به ویژه آنکه در مکانیسم ماشه، حق استفاده از وتو به نفع ایران از اعضای دائم شورای امنیت سلب شده است.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد