داستان گاز اروپا‌، ما و روسیه

«جهان‌صنعت»‌- ولادیمیر پوتین این روزها زخم خورده و خونین است و دنبال هر راهی برای شکست اتحاد اروپا و آمریکا با هم و اتحاد اردوگاه جهان آزاد با اوکراین است. مدیران احزاب و گروه‌های سیاسی و روسای دولت‌های مستقر در جهان با توجه به همین وضعیت روسیه کوشش می‌کنند در مناسبات خود با این کشور که اقتصادش در حال فلج شدن است تجدیدنظر کنند. ولادیمیر پوتین و باندهای مافیایی وی که پیش از یورش به اوکراین تصوری از ادامه جنگ نداشتند حالا برای بیرون آمدن از باتلاق راه‌هایی را پیدا می‌کنند که کشورها و شهروندان جهانی را به وسط میدان بکشانند و آنها را درگیر کنند. به‌طور مثال روس‌ها با بستن شیر گاز شهروندان اروپایی می‌خواهند سرمای زمستان را به جان اروپایی‌ها بیندازند و آنها را به خیابان‌ها بکشانند. شهروندان برخی از کشورهای اروپایی شاید از این تهدید هراس نشان داده و سازی خلاف دولت‌های خود بزنند اما تجربه نشان داده که اروپایی‌ها از این معرکه بیرون خواهند آمد. روسیه اما درباره ایران و کره‌شمالی ترفند تازه‌ای به کار گرفته و به بهانه اینکه کمبود سلاح دارد می‌خواهد این دو کشور را گام به گام به میدان نبرد با اوکراین و غرب بکشاند.
سیاستمداران ارشد ایرانی لابد به این راهبرد روسیه اشراف دارند و از خطرهای بلندمدت ورود به میدان آگاه هستند و کوشش می‌کنند پای نظامی‌های ایرانی را به این جنگ باز نکنند‌. البته روس‌های حیله‌گر نیز آرام نمی‌نشینند و هر روز ترفند تازه‌ای به کار می‌گیرند. آیا روسیه‌ای که خود را از نظر تجهیزات نظامی سرآمد دنیا می‌داند نمی‌تواند سلاح کافی برای جنگ تهیه کند و به تجهیزات ایران و کره‌شمالی نیاز دارد؟ اگر چنین است چرا ایران باید به کشوری دخیل ببندد که نمی‌تواند از خود مراقبت کند. اما راهبرد اصلی روسیه درباره ایران که از دیرباز در دستور کار داشته و دارد این است که هرگز اجازه ندهد ایران با اروپا از شرایط مجادله دور شود و با آرامش در کنار هم نشسته و به گفت‌وگوی سازنده روی بیاورند. واقعیت بسیار روشن است: ایران دارای دومین ذخایر گاز طبیعی جهان است و نیز راه‌های دسترسی قابل اعتنایی برای انتقال گاز به اروپا که نیازمند گاز ایران است را دارد. بنابراین اگر مجادله ایران و اروپا روزی تمام شود که نباید چندان طولانی باشد که ذخایر گاز ایران بی‌استفاده بماند‌، روسیه تا اندازه‌ای انحصارش در بازار گاز اروپا را از دست می‌دهد و دیگر نمی‌تواند از این ابزار برای فشار به اروپا استفاده کند. به این ترتیب است که مقام‌های سیاسی باید بین انتخاب روسیه تضعیف‌شده و اروپای متحد انتخاب کارآمد داشته باشند. فرصت استفاده از گاز همیشگی نیست.