23 - 06 - 2017
خانه دوست کجاست
امروز نخستین تولد عباس کیارستمی است بدون حضور او. یک سال از تیرماهی میگذرد که در نخستین روزش تولد ۷۶ سالگی عباس کیارستمی گرامی داشته شد و ۱۳ روز بعد از آن یعنی ۱۴ تیرماه این کارگردان سرشناس سینمای ایران از دنیا رفت.
سال گذشته حوالی همین روزها، تازه خبر مهاجرتش به پاریس برای پیگیری درمان در خبرگزاریها منتشر شده بود که بار دیگر تیتر اول روزنامهها شد. چند روز بعد عباس کیارستمی بعد از تحمل یک دوره درمان درگذشت.
اول تیرماه، سالروز تولد عباس کیارستمی خالق «زیر درختان زیتون»، «طعم گیلاس» و «خانه دوست کجاست؟» است؛ فیلمسازی که پس از درگذشتش به دلیل حواشی پرونده پزشکی، کمتر به کارنامه فیلمسازیاش پرداخته شد.
این فیلمساز سرشناس که متولد ۱۳۱۹ تهران است، میگفت: «شاید انتظار کنونیام از سینما این باشد که هنگامی که شب به خواب میروم، بدانم یک تصویر جدید ایجاد کردهام همچون ماهیگیری که همیشه با پرتاب تور خود، امیدوار به گرفتن ماهی است. بدون هیچ توقعی همچنان کار میکنم، ماهیت فیلم تولید تصویر است و امکان ندارد در ماه یک فیلم کوتاه، یک ویدئوی کوچک درست نکنم یا یک عکس نگیرم.»
کیارستمی علاوه بر کارگردانی، در سایر رشتههای هنری همچون عکاسی، نقاشی، فیلمنامهنویسی، تدوین، طراحی گرافیک، شعر، موسیقی و... فعالیت میکند و یکی از عکسهای کلکسیونش در حراج کریستی سال ۲۰۰۸ میلادی حدود ۱۳۰ هزار دلار فروخته شد.
فیلم «طعم گیلاس» که برنده نخل طلایی جشنواره کن سال ۱۹۹۷ میلادی شد و همچنین «خانه دوست کجاست» که موفق به دریافت پلنگ برنز جشنواره لوکارنو شده است، «باد ما را خواهد برد» برنده جایزه هیات ویژه داوران جشنواره ونیز در سال ۱۹۹۹ و... از جمله فیلمهای موفق این کارگردان در جشنوارههای بینالمللی است.
کیارستمی مظلوم بود
کیارستمی داور جشنوارههای بسیاری از جمله کن، جشنواره فیلم ونیز، لوکارنو، سنسباستین، فیلم سائوپائولو، کاپالبیو، کوستندورف صربستان و... بوده است.
سیفالله صمدیان دوست و همکار سالهای دور و نزدیک عباس کیارستمی پس از درگذشت این فیلمساز، فیلمی با نام «۷۶ دقیقه و ۱۵ ثانیه با کیارستمی» به سفارش جشنواره ونیز ساخت که در یک سال گذشته در جشنوارههای مختلفی به نمایش درآمد؛ فیلمی که نامش به تعداد روزها و سالهای عمر عباس کیارستمی است، البته یک روز اضافه شده است که صمدیان در توضیح اضافه شدن آن یک روز گفته است: «آقای کیارستمی از آن مظلومان فرهنگی کشور بودند که نمیدانم چرا این همه آدم قصد داشتند یک جوری به ایشان ضربه بزنند؟! ضربه زدن از آن جهت که هزار تا انگ نامربوط و نامردانه زدند و فکر میکردند امثال کیارستمی غربزده هستند و وطنشان را قبول ندارند که البته برخی از آنها پس از مرگ کیارستمی خیلی شخصی به من گفتند از عملکردشان پشیمانند.»
او با تاکید بر اینکه «هیچوقت انگ سیاهنمایی در مورد فیلمهای عباس کیارستمی صدق نکرد» میگوید: «همه میدانند فیلمهای ایشان حتی آنهایی که در روستا ساخته شده بودند، طوری تصویر نشده بود که فقر امکانات مشاهده شود و اتفاقا ایشان فضا را پُر میکرد از داشتههای انسانی و حتی آنجایی که احساس میکرد فکر جای دیگری برود، تلاش میکرد، فضایی به وجود آورد که این اتفاق نیفتد مثلا در فیلم «خانه دوست کجاست؟» آن جاده معروف را آگاهانه در کنارش گل کاشت تا ذهن تماشاچی ناخواسته به سمت دیگری نرود و زیبایی را ببیند.»
صمدیان در ادامه با اشاره به سوال مطرحشده درباره روزی که به تعداد روزهای عمر کیارستمی در اسم فیلمش اضافه کرده است، یادآور شده است: «با آقای میرکریمی و بهمن کیارستمی وقتی داشتیم پیکر آقای کیارستمی را از پاریس به تهران میآوردیم، احساس کردم آن یک روز لازم است به پاس این همه نه گفتن برای مهاجرت و ماندن در ایران. آن یک روز اضافه، روزی است که در آسمان است و پیکر ایشان به ایران برمیگردد تا اینجا به خاک سپرده شود.»
سیفالله صمدیان سال گذشته در زادروز تولد عباس کیارستمی در پردیس چارسو هم گفته بود: «زیباترین هدیهای که از طرف آقای کیارستمی میتواند به مردم ایران اهدا شود، معرفی گروهی از فیلمسازانی است که زمانی از شاگردان او بودند.»
این هنرمند عکاس میگفت: «تولد کیارستمی، تولد مهمی در فرهنگ و هنر ایران بوده است. زمانی آیدین آغداشلو در جایی میگفت در حوزه فرهنگ، بعد از عمر خیام، نفر دومی که شهرت جهانی دارد، کیارستمی است. قصد تمجید از او را ندارم اما فقط میخواهم پیام اصلی زندگی او را که در دوستی نزدیکم با او دریافتم، بیان کنم. کیارستمی به واژه کار، عشق و آبرو داده است و امیدوارم جوانان کشور در هر رشتهای که هستند، عطش کار کردن را در وجود خود احساس کنند و به یک تولید خلاق در شأن انسان معاصر برسند.»
کیارستمی که برای ادامه درمان بیماری خود به فرانسه سفر کرده بود، در ۷۶ سالگی و در ماه تولدش تیرماه درگذشت. این کارگردان سرشناس سینمای ایران و هنرمند عکاس که از اسفند سال ۹۴ تا اوایل اردیبهشت ۹۵ به دلیل انجام چند عمل جراحی در ناحیه روده در بیمارستان بستری شده بود و در ماههای آخر عمرش هم چندینبار به بیمارستان مراجعه کرده بود، سرانجام ۸ تیرماه برای تکمیل مراحل درمان به پاریس رفت و همانجا درگذشت و پیکرش به ایران منتقل شد.
کیارستمی در کارنامه فیلمسازیاش ساخت فیلمهای کوتاه «نان و کوچه»، «زنگ تفریح»، «تجربه»، «دو راه حل برای یک مساله» و... و فیلمهای بلند «گزارش» ۱۳۵۶، «اولیها» ۱۳۶۲، «خانه دوست کجاست؟» ۱۳۶۵، «مشق شب» ۱۳۶۶، «کلوزآپ، نمای نزدیک» ۱۳۶۸، «زندگی و دیگر هیچ» ۱۳۷۰، «زیر درختان زیتون» ۱۳۷۳، «طعم گیلاس» ۱۳۷۶، «باد ما را خواهد برد» ۱۳۷۷ و ««ABC آفریقا» ۱۳۷۹ را دارد.
زندگی و دیگر هیچ
یادبود عباس کیارستمی با عنوان «زندگی و دیگر هیچ» امروز در خانه هنرمندان ایران برگزار میشود.
«زندگی و دیگر هیچ» عنوان مجموعه برنامههای نکوداشت زندهیاد عباس کیارستمی در خانه هنرمندان ایران است که به مناسبت فرا رسیدن سالروز تولد عباس کیارستمی به همت خانه هنرمندان ایران، انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران و مدرسه ویژه امروز، اول در محل خانه هنرمندان ایران برگزار میشود.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد