باز هم بار اقتصاد به مقصد نمی‌رسد

«جهان‌صنعت»- روزنامه «جهان‌صنعت» بلافاصله پس از معرفی وزیران دولت سیزدهم به مجلس و با بررسی کارشناسانه از سابقه، کارنامه و برنامه وزیران اقتصادی معرفی‌شده تصریح کرد که این افراد بار اقتصاد را به منزل نمی‌رسانند و توضیح داد‌: «سیدابراهیم رییسی اسامی وزیران مورد نظر خود را برای اداره اقتصاد ایران در بخش واقعی اقتصاد و نیز در بخش سیاستگذاری بودجه‌ای و مالی به مجلس معرفی کرده است. بدون تردید رییسی و گروه همکارانش اگر افرادی کارآمدتر را از درون جناح سیاسی اصولگرایان می‌شناختند آنها را انتخاب می‌کردند. بنابراین کسانی که از سوی رییسی و حلقه اول یارانش برای وزارتخانه‌های اقتصادی برگزیده شده‌اند ورزیده‌ترین بوده‌اند. واقعیت اما این است که در بازتاب و داوری درباره توانایی‌های این افراد برای عبور دادن اقتصاد از این روزهای سخت‌، ابهام و نااطمینانی وجود دارد.»
پیش‌بینی مرداد ۱۴۰۰ روزنامه «جهان‌صنعت» درست بود‌. رییسی ناگزیر شده دو فرمانده از سه فرمانده اقتصاد را تغییر دهد و احسان خاندوزی به عنوان مهم‌ترین وزیر اقتصادی نیز جایگاه مستحکمی نخواهد داشت. رفتن رییس بانک مرکزی سابق و جانشین کردن فردی که در کارنامه‌اش هرگز سیاستگذاری ارزی و پولی دیده نمی‌شد وضعیت ارزی را بدتر کرد که بهتر نکرد‌. حالا و در وضعیتی که دولت نتوانسته است برنامه هفتم توسعه را تحویل دهد و در وضعیتی که سازمان برنامه و بودجه نتوانست حقوق صدها هزار آموزگار و پرسنل آموزش و پرورش را در موعد مقرر بپردازد گفته می‌شود رییس سازمان برنامه و بودجه نیز از قطار دولت پیاده می‌شود. اما آنچه جای نگرانی دارد جانشین احتمالی وی است که باز هم از دانش‌آموختگان دانشگاه امام صادق است و کارشناسی ارشد خود را از این دانشگاه گرفته است. اگرچه داشتن دکترای اقتصاد‌، داود منظور را یک پله بالاتر از مسعود میرکاظمی قرار می‌دهد اما کارنامه اجرایی وی نشان می‌دهد با اصول و دانش بودجه‌ریزی کلان و برنامه‌ریزی برای اقتصاد ملی بیگانه است. همان‌طور که در مردادماه ۱۴۰۰ نوشته شد «بدون تردید رییسی و گروه همکارانش اگر افرادی کارآمدتر را از درون جناح سیاسی اصولگرایان می‌شناختند آنها را انتخاب می‌کردند.» می‌توان نوشت اگر رییسی و تیمی که در دولت، مهره‌چینی می‌کند فرد ورزیده‌ای در جناح اصولگرا سراغ داشتند آقای منظور را در منصب ریاست سازمان برنامه و بودجه نمی‌‌گذاشتند. واقعیت تلخ این است که دولت سیزدهم سیاستگذار اقتصادی ورزیده ندارد و افرادی را برای نخستین‌بار در نهادهایی به کار می‌گیرد که نیاز به تجربه‌، تخصص و دانش دارند و در فقدان تخصص و تجربه بار دولت در اقتصاد باز هم بر زمین می‌ماند.