14 - 11 - 2019
جای خالی مدیریت یکپارچه شهری
زهرا نژادبهرام* – جای خالی مدیریت هماهنگ و یکپارچه شهری هر سال بحران آلودگی هوای پایتخت را درگیر این چالش تکراری میکند. این آلودگی نه حاصل عوامل متعددی است. نوع سوخت مصرفی، حجم و میزان ورود خودرو به شهر و البته مهمتر از همه نبود مدیریت یکپارچه بر همه این مسائل منجر به تکرار این بحران میشود.
همواره تاکید برنامهریزان شهری بر آن است که مدیریت یکپارچه شهری بهترین راهکار برای تغییر چنین شرایطی است. این مفهوم اما همواره مورد بیتوجهی قرار گرفته است. متاسفانه هر ساله از اوایل آبان تا اواخر آذر بحران آلودگی هوا گریبان تهران را میگیرد. این موضوع خود بیانگر آن است که تا امروز هیچ راهکاری برای بهبود آلودگی هوای پایتخت ثمربخش نبوده است. از همینرو است که روشن میشود بهبود آلودگی هوای تهران وابستگی جدی با همه شهرهای اقماری خود دارد.متاسفانه برخی تصور میکنند همه گرههای پایتخت به دست شهردار باز میشود در طول ادوار مختلف اما شاهد آن بودیم که چنین موضوعی ممکن نیست. مخصوصا درباره مشکل پیچیده آلودگی هوا نمیتوان باور کرد همه مسائل به دست شهردار حل خواهد شد. تجربه نشان داده است که شهرداریها با توجه به میزان اختیارات خود برنامههایی را تدوین و اجرا میکنند. آنچه ثمربخشی را به تاخیر میاندازد اضلاع دیگر مدیریت شهری است.
میزان اختیارات شهرداریها روشن است، از همینرو نمیتوان انتظار داشت عوامل بیرونی خارج از حیطه اختیارات شهرداری نیز به فراموشی سپرده شود و ناگهان تغییر کند. انتظار میرود در سریعترین زمان ممکن برنامهریزیهای یکپارچه شهری با کمک دیگر نهادهای مسوول در مدیریت یکپارچه شهری اجرا شود. به همان میزان که این مفهوم را به فراموشی بسپاریم هزینههایی که پایتخت به دلیل جای خالی آن میپردازد افزایش پیدا میکند.
* عضو کمیسیون عمران شورای شهر تهران
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد