9 - 11 - 2019
زنگ خطر برای توکیو به صدا درآمد
وزنهبرداری ایران در مسابقات جهانی ۲۰۱۹ نمایش خوبی در اوزان المپیکی نداشت و برآورده نشدن انتظارات نگرانیها را برای المپیک ۲۰۲۰ دو چندان کرده است.
مسابقات وزنهبرداری قهرمانی جهان ۲۰۱۹ برای وزنه برداری ایران خوب به پایان نرسید و مهمتر از آن نباید به سادگی از کنار نتیجه نگرفتن در اوزان المپیکی گذشت و به نوعی در پشت مدالهای اوزان غیرالمپیکی پنهان شد چرا که ایران سال آینده باید در المپیک توکیو شرکت کند و در اوزان المپیکی مسابقه دهد. آنچه مشخص است این است که ملیپوشان ایران در سال قبل از المپیک و در سه وزن ۹۶، ۱۰۹ و ۱۰۹+ کیلوگرم موفق نشدند انتظارات را برآورده کنند و مدالهای مجموع ما در این مسابقات حاصل تلاش در اوزان غیرالمپیکی بود.
ایران در دستههای ۵۵، ۸۹ و ۱۰۲ که در المپیک حضور ندارند، پنج نماینده اعزام کرد که حاصل کارشان یک طلا، دو نقره و دو برنز بود. در واقع این پنج نماینده بار مدالآوری تیم را بر دوش کشیدند و تا حدود زیادی هم موفق بودند.
در ۵۵ کیلوگرم، حافظ قشقایی توانست بعد از ۴۲ سال ایران را صاحب مدال سبکوزن کند و او مدال نقره دوضرب را گرفت و البته موفق به کسب مدال مجموع نشد. با این حال شروع خوبی برای عملکرد ایران در سبکوزن جهان بود.
در ۸۹ کیلوگرم، علی میری و محمد زارعی نمایندگان ایران بودند که میری نقره مجموع و برنز دو ضرب را گرفت اما زارعی نهم جهان شد. در ۱۰۲ کیلوگرم، برخلاف انتظار رضا بیرالوند موفق نشد همانند سال گذشته روی سکو برود و هفتم جهان شد. اما رضا دهدار عملکرد خوبی از خود به نمایش گذاشت و توانست طلای دوضرب و برنز مجموع را بگیرد.
اما نکته مهمی که باید به آن توجه شود، نتایج اوزان المپیکی است. ما سال آینده المپیک ۲۰۲۰ را پیش رو داریم و سه دسته ۹۶، ۱۰۹ و ۱۰۹+ گزینههای ایران برای اعزام دو وزنهبردار هستند. ایران در سه وزن ۹۶، ۱۰۹ و فوق سنگین پنج نماینده اعزام کرد اما حاصل کارشان تنها یک تکمدال برنز دوضرب بود که این موضوع نگرانیها را دوچندان میکند. در مسابقات جهانی تایلند طبق انتظار رقابت در این سه وزن بسیار سنگین بود و قطعا در المپیک کار برای دو نماینده ایران بسیار سختتر هم خواهد بود اما در سال قبل از المپیک ایران نمایش خوبی در این سه وزن نداشت.
در دسته ۹۶ کیلوگرم، کیانوش رستمی که در همان یکضرب اوت شد و یک ناکامی دیگر به نام خود ثبت کرد. ایوب موسوی هم در یکضرب چندان خوب ظاهر نشد و در دوضرب توانست یک برنز دوضرب بگیرد و در نهایت پنجم شد (در المپیک تنها مدال مجموع داده میشود.)
در دسته ۱۰۹ کیلوگرم، علی هاشمی مانند سالهای قبل نتوانست با جنگندگی همیشگی روی تخته مسابقات حاضر شود که البته این مساله قابل پیشبینی بود چراکه او مدتها با مصدومیت دست و پنجه نرم میکرد و امسال به عنوان هفتمی اکتفا کرد. البته رقابت در دسته ۱۰۹ کیلوگرم بسیار سنگین بود و وقتی رکورد جهان سه مرتبه پشت سر هم شکسته میشود خود گواه بر این موضوع است.
در دسته ۱۰۹+ کیلوگرم، از ابتدا طلا برای تالاخادزه کنار گذاشته شده بود و رقابت برای نقره و برنز بود. محسن دادرس که برای کسب امتیاز روی او حساب کرده بودند، متاسفانه با اوت شدن در دوضرب موفق نشد از پس این مسوولیت برآید.
علی داودی هم که امید زیادی به او بود تا عملکرد بسیار خوبی داشته باشد اما نمایش ضعیفی از خود نشان داد و حتی نسبت به مسابقات جهانی عشقآباد، چهار کیلوگرم کمتر وزنه زد و دهم جهان شد.
اتفاق مهم در این مسابقات وزنههای زیادی بود که نمایندگان ایران میانداختند و از ۱۰ نفر اعزامی در بخش مردان تنها رضا دهدار توانست شش حرکت صحیح انجام دهد.
۱۰ نماینده مرد ایران ۶۰ حرکت داشتند که تنها ۲۷ حرکت صحیح برایشان به ثبت رسید و این اتفاق نگرانکننده نیاز به بررسی دارد. ما سال آینده المپیک را داریم و از دست رفتن حتی یک حرکت میتواند به منزله از دست رفتن مدال المپیک باشد از این رو امیدواریم فدراسیون به سادگی از کنار این اتفاق نگذرد و آن را ریشهیابی کند.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد