20 - 09 - 2022
مدیریت هوشمند تعیینکننده روش تولید
محمود آقادوستی*
روش تولید یکی از ارکان مهم و تاثیرگذار بر بخش تولید است. این در حالی است که روش و یا روشهای تولید حالت ثابت و ایستا ندارند بلکه در گذر زمان و با توسعه علم و دانش، ایجاد ابزارها و ماشینآلات و همچنین ایدههای تازه مدام نو میشوند. هرچند در دهههای قبل این سرعت رشد تکنولوژی تولید چندان به چشم نمیآمد و ماشینآلات و روشهای موجود میتوانستند سالیان سال به کار خود ادامه دهند و در نهایت محصولی را تولید و به بازار عرضه کنند ولی در عصر حاضر با رشد چشمگیر و سرعت بالای تغییرات و تحولات دانشبنیان و افزایش میزان رقابت در بخش تولید، مشاهده این تغییرات چندان کار سختی به نظر نمیرسد.
اخیرا مطلع شدم کارخانه ارج به چرخه تولید بازگشته است که از نظر صنعتی خبری شادیآور بود منتها باید یادآور شد کارکرد محصولات ارج سالیان قبل متناسب با همان زمان و مکان و فرهنگ خانوار و نوع ساخت خانههای ایرانی طراحی شده بود و الحقوالانصاف جوابگو بود به نحوی که وارد هر خانهای میشدیم کم و بیش محصولات این برند را در کنج آشپزخانهها رویت میکردیم. اما سپس به دلیل مشکلات موجود، این واحد تولیدی به تعطیلی کشیده شد و برند ارج به عنوان یک برند اسم و رسمدار تولیدی برایمان خاطره شد. حال سوال اصلی اینجاست که چرا برندهایی از این دست با این قدمت سهم خود در بازار مصرف را از دست میدهند؟
واقعیت این است که سبک زندگی و ذائقه مخاطب با گذر زمان دچار تغییر و تحول میشود و همزمان با رشد تکنولوژی و ایجاد روشهای نوین تولید و توجه ویژه تولیدکنندگان به بحث تاثیرگذار crm، تولید محصولات بهروزتر و با امکانات اصلی و فرعی بیشتر، جهت اقناع هر چه بیشتر و بهتر جامعه هدف عرضه میشود و در این راستا تولیدکنندگان باید ضمن تلاش برای حفظ سهم خود از بازار، برای جلب مشتری بیشتر و افزایش میزان نفوذ خود تلاش کنند.
یک نگاه و اندیشه به پیشینه تاریخی و فرهنگی مشرقزمین و خصوصا ما ایرانیها به وضوح تاثیر فرهنگ دیداری و شنیداری را برایمان نمایان میکند پس با غالب بودن چنین فرهنگی یک محصول تولیدی میتواند با ایجاد رضایتمندی- چه در نحوه تولید بهروز و دانشمحور و چه ایجاد خدمات منطبق با نیاز جامعه- در زمینه عرضه محصول نهایی (ایجاد شرایط فروش متنوع با در نظر گرفتن توان مالی خریداران، ارسال رایگان، ایجاد مکانیسم خدمات پس از فروش قوی و منسجم و صدالبته پاسخگو و مشکلگشا نه صوری و بیاثر) و بسیاری کارهای دیگر که در جذب، حفظ و افزایش متقاضیان محصول نقش برجسته دارد، اقدام کند.
هر روش تولیدی در مقابل روشهای تولید جدید هرچند هم تازه باشد، سنتی محسوب میشود و در یک کلام روش نوین دیروزی در دنیای امروز، مدرن و صنعتی محسوب نمیشود. یعنی محصول واحد صنعتی ضمن تکامل، تکاپو، بهروزبودن، افزایش کیفیت، افزایش امکانات (آپشن) و ویژگیهای خاص باید به دنبال جذب متقاضی، کاهش هزینههای تولید، قدرت رقابت با رقبای داخلی و خارجی (به عنوان نمونه کالاهای قاچاق) موجود در بازار باشد. در واقع راه موفقیت تکیه بر دانش بهروز و ابتکارات علمی حین تولید است، به گونهای که محصول نهایی هر لحظه سیر تحول صعودی ساختار صنعتی خود را حفظ کرده و ارتقا بخشد.
این در حالی است که تکیه بر روشهای قدیمی و سنتی و ماشینآلات بهروزنشده، ضمن هدررفت منابع (مواد اولیه- نیروی کار- انرژی- زمان و استهلاک ماشینآلات خطوط تولید و احیانا بستهبندی و انبارداری و حملونقل و…) و افزایش هزینههای سربار تولید در آخر منجر به ارائه محصول باکیفیت پایینتر نسبت به محصولات عرضهشده در بازار میشود. از سوی دیگر همچنین سودآوری، واحد صنعتی را دچار بحران کرده و در صورت عدم مدیریت صحیح، واحد به مرحله عدم سوددهی و در نهایت به تعطیلی خواهد رسید.
پس پرواضح است که همان زمان باید برای مثال به فریاد کارخانه ارج و ارجها میرسیدیم و به قول مثل شیرین زبان شیوای پارسی: «علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد».
به عبارتی ضرورت دارد که با آشکار شدن کوچکترین نشانههای اختلال در چرخه تولید، آن را عیبیابی کرده و نقص موجود را رفع کنیم. چشم بستن بر عیوب هرچند کوچک و حواله کردن آن به آینده ابدا کار عاقلانهای نیست زیرا آرامآرام در تمام مراحل تولید رخنه کرده و در نتیجه اتفاقات ناگواری در حوزه صنعت و تولید رخ خواهد داد.
بررسی تاریخچه و عملکرد بسیاری از واحدهای عمده و صاحبنام سالیان قبل- که در حال حاضر یا در حال احتضار هستند و یا به کل به تعطیلی کشیده شدهاند- موید این موضوع است. در این بین اخیرا مطلبی به نقل از وزیر صمت مطالعه کردم مبنی بر اینکه «۳۰ درصد واحدهای نیمهفعال صنعتی مشکل مدیریت دارند» و این گواهی است بر آنچه بر کاغذ سفید نقش بست.
* کارشناس صنعت
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد