25 - 12 - 2019
همنشینی تهران با طهران بر قاب جیر
نقاشیهای مهرناز توکلی در یک همزمانی ذهنی بر بوم نقاشی، تهراننشینهای امروز را در پسزمینه نوستالژیک طهران قدیم به هم رسانده است.
نمایش فضاهای نوستالژیک همواره مورد توجه اهالی هنر قرار گرفته است و شاید بتوان ساخت شهرک سینمایی غزالی تهران را نیز تلاشی در راستای برآوردن نیاز بصری مخاطبان به نقطه اتصال با شهری که دائم در حال تغییر چهره است پنداشت.
آثار حوزه نمایش، موسیقی و تجسمی همراه با نوستالژی بازیها همواره مورد توجه عموم جامعه قرار دارد اما اگر این مواجهه را به عنوان یک اثر هنری در نظر بگیریم شاید بتوان از نبود ایدهای مبتنی بر اندیشه برای پیوند امروز و گذشته ابراز تاسف کرد.
این نمایشگاه نیز همچون دیگر آثار تولید شده کنونی حرف تازهای ندارد و بازنمایی فضاهای تاریخی طهران و تیپگرافیهای تهرانیهای امروز شاید سهلالوصولترین قرار گرفتن هنرمندانه برای به هم رساندن این فاصله است که این پیوند نه در اندیشهورزی بلکه در زمان محقق میشود.
در خوشبینانهترین تصور این تمرین بصری را میتوان پینوشتی کمرنگ بر عکسهای زنان قاجار اثر شادی قدیریان دانست که بیش از یک دهه قبل تلاشی برای به هم رساندن گذشته و امروز جامعه ایران در عنصر زمان محسوب میشد.
در بیانیه این نمایشگاه آمده است: تابلوهای این نمایشگاه روی پارچه جیر شکل گرفته است که با استفاده از مواد شیمیایی و تکنیکهایی که ویژه این هنرمند است خلق شده.
نمایشگاه آثار مهرناز توکلی عصر جمعه ۲۹ آذر در گالری آرت سنتر آغاز به کار کرد و تا سهشنبه ۳ دی ماه به نشانی بلوار اندرزگو، سلیمی شمالی، باغ انجمن خوشنویسان میزبان اهل هنر بود.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد