23 - 12 - 2019
مقدمات یک شکست
مهدیه بهارمست- شهرری با مساحت ۲۲۹۳ کیلومترمربع تا مرکز شهر تهران ۲۰ کیلومتر فاصله دارد یعنی از محدوده استان شمالی به تهران، از جنوب به شهرستان قم، از شرق به شهرستان ورامین و از غرب به شهرستانهای اسلامشهر و رباط کریم محدود میشود. ری همانند بسیاری از دیگر شهرها با کملطفی مسوولان مواجه شده؛ شهرستانی که در گذشتههای دور از او به عنوان سیزدهمین شهری که در جهان ساخته شده یاد میشود.
در نزدیکی ایام انتخابات گذشته و در زمان شهرداری قالیباف زمزمههای جدایی ری از پایتخت بر سر زبانها افتاد، تنها تفاوت آن زمان و اکنون در این است که گروهی که در آن زمان از جدایی ری از تهران حمایت میکردند، از ارکان دولت دهم بودند اما گروهی که امروز از این موضوع حمایت میکنند، عموما گرایش سیاسی دیگری دارند. مسوولان یکی پس از دیگری با سینه سپر با این طرح مخالفت میکنند و جدا شدن ری از تهران را به نفع ری هم نمیدانند.
چندی پیش محسن هاشمی، رییس شورای اسلامی شهر تهران گفت: «یکی از دلایل مردم ری برای جدایی از تهران موضوع کهریزک و آرادکوه است. البته از بهشت زهرا و توسعه آن هم نباید غافل شد که این هم یکی از دلایل مردم شهرری است که به واسطه آن حرف از جدایی ری و تهران میزنند.» اما موضوع دیگری که هاشمی بیان کرد بحث آلودگی هوای ری است. او معتقد است در شهرری آلودگی هوا بیشتر از سایر بخشهاست و این ظلم بزرگی است که از تهران به ری میرسد! گویا شهردار تهران از وجود کارخانجات بزرگی همچون پالایشگاه تهران، روغن پارس و اسو، چیتسازی ری، گلیسیرین و صابون دولتی (اتکا)، ریسندگی و بافندگی ممتاز ایران، توریبافی ایران، بنز، سیمان ری، کنسروسازی شمشاد، روغن ورامین، شرکت سهامی کفش اطمینان، روغن نباتی گل، ظروف لعابی قائم، روغن نباتی مارگارین، پلاسکوسازی (سانتال)، همچنین نیروگاه گاز ری، که از منابع مهم تامین انرژی این منطقه است و در نزدیکی شهر ری وجود دارد بیخبر است! علل عمده آلودگی هوا در ری وجود کثرت کارخانههاست نه وابستگی آن به تهران. همگان خوب میدانند با این جدایی تنها ری ضرر میکند و هیچ به نفع اقتصاد منطقه و مردم نیست.
جدایی ری از پایتخت به چه قیمتی
محمدعلی پورنیا، کارشناس ارشد مدیریت شهری درباره استقلال ری به «جهانصنعت» گفت: اساسا جداشدن ری یا به اصطلاح کارشناسی تهران شمالی، جنوبی، شرق و غرب که این طرح جداسازی مدتی است در مجلس هم عنوان شده دو ضرر برای دولت دارد؛ یکی اینکه ما میگوییم دولت باید کوچک شود در صورتی که با این حرکت تهران را بزرگ میکنیم چون ری خواه ناخواه وقتی از تهران جدا شود یک استان و یک شهر مستقل میشود که نیاز به فرمانداری و تشکیلات اداری دارد که همین بریزوبپاشها هزینهساز است.
پورنیا در ادامه افزود: آیا تا امروز مسوولان از خود پرسیدند که برای چه این اقدام را انجام دهند؟ فایدهاش چیست؟ سال ۸۳ بحث بر سر جداسازی خراسان جنوبی، شمالی و رضوی داغ بود که به دلیل پهناوری بیش از حد، تفاوت قومیتها و فرهنگهای منطقه در آن برهه زمانی به صلاح خراسان و کشور بود که با سیاستهای صحیح و کارشناسی دقیق به درستی جدا شود که شد و نتیجه مطلوبی هم داشت.وی گفت: شهری مثل تهران مگر چقدر مساحت دارد که بخواهیم آن را به چهار قسمت تقسیم کنیم. به نظرم پشت این طرح هیچ کار کارشناسی نبوده مگر اینکه چندین ماه وقت بگذارند کارشناسی کنند و با دلیل و ادله جزئیات را بیان کنند تا ما هم بدانیم.
دلیل پافشاری مسوولان برای جداسازی ری از تهران چیست
کارشناس ارشد مدیریت شهری گفت: یک زمانی هست که شهرداری شهرری از اینکه زیرمجموعه استانداری است و به آن اجازه کار نمیدهد، میگوید من نتوانستم در حوزه شهری و اقتصادی پیشرفت چشمگیری کنم. در همین جا ما از استانداری شهرری سوالی داریم، آیا واقعا به شهرداری اجازه کار ندادی یا خیلی راحت میشود با وزارت کشور صحبت کرد که اختیارات شهردار شهرری را بیشتر کند و به همین سادگی مشکل حل میشود اما اگر داستان چیز دیگری است که هیچ. اصلا سکنه همگان متفقالقول میخواهند مستقل شوند که باز هم باید بررسی کرد که آیا این استقلال بر معایب آن میچربد یا نه؟
پورنیا علل توسعهنیافتگی شهرری را وابستگی آن به تهران ندانست و افزود: برای پیشرفت یک منطقه نیازی به تقسیم و جداسازی نیست. با همین حالت و کمک از راهحلهای سنجیده و منسجم هم میشود دوباره شهرری را به قطب اقتصادی بدل کرد.
نظر حناچی درباره جدایی ری از تهران
شهردار تهران نیز در واکنش به مساله جدایی ری از تهران گفت: در حوزه کلانشهرها داشتن مدیریت یکپارچه یک اصل است و هر گونه افتراق در حوزههای مدیریتی میتواند مشکلساز شود و خرد شدن تصمیمات سیاسی بر کلانشهرها مشکلاتی ایجاد میکند و باید تلاش کنیم تا یکپارچگی حفظ شود.
وضعیت بدتر میشود
این در حالی است که زهرا صدراعظمنوری، رییس کمیسیون سلامت، محیطزیست و خدمات شهری شورای شهر تهران با اعلام مخالفت کامل با جدایی ری از تهران میگوید: جدا کردن بخشهایی از تهران نهتنها مشکلات را کاهش نمیدهد بلکه در درازمدت با تجربهای که در اسلامشهر، چهاردانگه و نقاط مشابه وجود دارد، با افزایش معضلات مواجه و وضعیت بدتر هم میشود. ری بخشی از یکپارچگی تهران است و جدا کردن آن از تهران کاری نابجا و نادرست بوده و مشکلات ری را حل نخواهد کرد.
نقض قانون
محسن علیجانی، نماینده مردم تهران، ری، اسلامشهر، شمیرانات و پردیس در مجلس که فرزند ری بوده و سالها مشکلات این شهرستان را از نزدیک لمس کرده به عنوان یکی از کسانی که موافق و پیگیر جدی این موضوع مهم و مطالبه اساسی مردم محسوب میشود با بیان ادله زیادی جدایی شورای شهر تهران از شهرری را یک امر کاملا قانونی میداند و میگوید: با توجه به اصل ۱۰۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری برای پیشبرد سریع برنامههای اجتماعی، اقتصادی، عمرانی، بهداشتی، فرهنگی، آموزشی و سایر امور رفاهی از طریق همکاری مردم با توجه به مقتضیات محلی، اداره امور هر روستا، بخش، شهر، شهرستان یا استان با نظارت شورایی به نام شورای ده، بخش، شهر، شهرستان یا استان صورت میگیرد که اعضای آن را مردم همان محل انتخاب میکنند؛ این قانون از سال ۶۲ لازمالاجرا بوده ولی به هر دلیلی که ابهاماتی هم دارد و انجام نشده است. در پنجمین دوره انتخابات شوراهای شهر و روستا در سال ۹۶ دیدند برای حل مشکل رعایت نشدن اصل یکصدم قانون اساسی یک تبصره به ماده ۱۲ قانون قانون تشکیلات، وظایف و انتخاب شوراهای اسلامی اضافه کردند که شورای شهر تهران برای سه قلمرو تهران، ری و تجریش باشد که موقت این مساله خلاف قانون را حل کنند.
وی با بیان اینکه در تمام ایران اصول و سلسهمراتب قانون تقسیمات کشوری و اصل یکصدم قانون اساسی رعایت شده و این موضوع در شهرری به طور موقت حل شده است، افزود: شهرری چون شهرستان است باید تابع استان تهران باشد ولی تابع تهران بزرگ است که تقسیمات کشوری هم رعایت نمیشود، نمایندگان مجلس طرح اصلاح قانون تشکیلات وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران برای حذف تبصره الحاقی ذیل ماده ۱۲ را ارائه کردند که با رای آوردن این طرح در صحن مجلس انتخابات شورای اسلامی شهرری در دوره ششم به طور مستقل برگزار شده و شهردار انتخاب و به این ترتیب مغایرت با قانون اساسی هم رفع میشود. بخشها، روستاها و شهرهای دیگر شهرستان ری مثل کهریزک، حسنآباد و باقرشهر شورای شهر و شهردار دارند ولی خود ری از این حق قانونی محروم بوده و باعث شده رشد فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و نیز اثرگذاری حضور نخبگان اجتماعی، سیاسی و فرهنگی به تاخیر بیفتد و حالت انفعالی در مورد شهر تهران ایجاد شده و شهرری به جایگاه مطلوب خود با عدم تصمیمگیری برای سرزمین، درآمدها، عوارض، سرانه فضای سبز خودش نرسد.
این نماینده مجلس ری را از نظر درآمد غنی دانست و معتقد بود برای اداره خود بعد از جدایی شورای شهر مشکلی ندارد و در حال حاضر تنها عوارض سالانه پالایشگاه تهران ۱۰۰ میلیارد تومان است که معلوم نیست به کجا ریخته میشود؛ یکی از مشکلات مخالفان این طرح شاید این است که در حال حاضر سرریز مسائل فرهنگی، اجتماعی، ترافیکی، حملونقل و پسماند ری است و اگر ری شورای شهر داشته باشد تکلیف روزانه ۱۵ تا ۲۰ هزار تن زباله و سایر معضلاتی که روانه ری میشود یا عوارض آن چه خواهد شد.
باید دانست اظهارنظر درباره استقلال ری در صلاحیت شورای اسلامی شهر تهران نیست و نظر مخالف یا موافق اعضای شورا تاثیری در نتیجه تصمیمگیری ندارد چراکه وزارت کشور تصمیمگیرنده نهایی است. در صورتی که طرح جدایی ری از تهران در دوره کنونی مجلس تصویب شود تا سال ۱۴۰۰ این جدایی اجرایی خواهد شد.
تاریخچه شهر ری
تاریخ سکونت در این شهر به هشت هزار سال پیش از میلاد برمیگردد. در آن زمان ساکنان ری را رازی مینامیدند. ری در بخشی از دوره زیاریان و نیز سلجوقیان پایتخت ایران بوده که در این دوره به مرکز سیاسی فرهنگی ایران و جهان اسلام تبدیل شده و به همین دلیل رونق دانش و ادب در این شهر به وفور یافت میشود.
ری در دوره اسلامی، پناهگاه فرمانداران بنیامیه نیز بود. این شهر از کشمکشهای مذهبی آسیب بسیار دید و در سال ۶۱۷ هـ. ق مردم آن، در تاخت و تاز مغولان قتلعام شدند. هنوز آثار حمله مغولان از بین نرفته بود که ری بار دیگر در سال ۷۸۶ هق به دست سپاهیان تیمور به ویرانهای بدل شد و از آن پس، دیگر روی آبادی به خود ندید.
با گذشت زمان بعدها با انتخاب تهران به عنوان پایتخت اول در زمان کریمخان زند به مدت چهار سال و به خصوص پایتخت دوم حدود ۲۰۰ سال پیش در زمان آقامحمدخان قاجار با تاجگذاری این شهر را به مراتب به عنوان تافته جدابافته از ری مطرح کرد و به این ترتیب تهران رفتهرفته مرجع و ری نیز کوچک و کوچکتر شد.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد