11 - 12 - 2019
رهبران بزرگ ساختارهایی بزرگ میآفرینند
مجتبی صدریا- استیو جابز، بنیانگذار اَپل به قصد ایجاد شرکت مستقل خودش شرکت اپل را ترک کرد و اکنون جانی آو رییس طراحی شرکت اپل شده است.
این خبر شوکآوری برای اپل بود و به همین دلیل ۵/۱ درصد و معادل با ۹ میلیارد دلار از ارزش سهام یک تریلیون دلاری این شرکت افت کرد ولی شرکتی که یک تریلیون ارزش دارد هنوز سرپاست.
دلیل این سرپا بودن بسیار جالب است. این شرکت بزرگ در درون خود نهالستانهایی آفریده است که مدیرپرور است و این مدیران در هر زمینهای، هر اتفاقی که بیفتد، امکان جانشینیابی دارند و این جانشینیابی مکانیسمی است که آنان که میمانند، میدانند شرکتشان رشد خواهد کرد و آنان که خود را نابغه میدانند، میروند و میبینند که چقدر میتوانند رشد کنند.
به هر جهت امروز در دنیای سرمایهداری آمریکا دو گرایش متضاد کار در شرکتهای بزرگ وجود دارد؛ اول اینکه افرادی به درون این شرکتها میآیند به منظور کارآموزی، جهت یادگیری و تجربه مدیریت و دوم پس از کسب تجربه و با هدف رشد شخصی و برای سامان دادن شرکتی دیگر و یا به دست آوردن ثروتی بیشتر این شرکتهای بزرگ را ترک میکنند.
در درون شرکت اپل این اتفاق شکل گرفته است، به این معنی که بین مدیرعامل فعلی که بعد از جابز سر کار آمد و هیات طراحی صنعتی اپل که باعث میشود اپل بعد از این سالها روی پای خود بایستد و چنین شرکت بانفوذی باشد، اتصالات جدیدی شکل گرفته است، گرایشات مهم جدیدی به وجود آورده است و واقعا به شکل نهالستانی در حال رشد هستند و این مهم در نقطه نظر بین صاحبنظران اقتصاد دنیای آیتی مطرح است.
اول اینکه این نهالستان طوری سامان داده شده است که در نهالستان اپل، نهالهای جدید خیلی سریع رشد میکنند و خلأ به جا نخواهد ماند.
دوم اینکه این نظر که آنان که میروند، میتوانند خودشان شرکتهایی همچون اپل را شکل دهند و رقیب اپل شوند. به نظر میرسد این موضوع در اپل مبنا نیست، بلکه بحث بر سر چگونگی سامان دادن نهالستان است. واقعیت این است که در دنیای سرمایهداری معاصر، ارزش یک مدیر در دو بُعد بررسی میشود؛ یکی نقش وی به مثابه مدیر و دوم تعداد مدیرانی که پرورش میدهد. شرکتهایی که مدیرانشان، مدیرپروران باکیفیتی هستند دارای امنیت پایدار و رشد منسجمی خواهند بود.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد