یک مونولوگ با بهانه‌های درست روایت است

کارگردان نمایش «گوش کن» گفت: متن نمایشنامه یک مونولوگ با بهانه‌های بسیار درست روایت است، داستان افتادن یک زن در باتلاقی که به سبب چشم فروبستن‌ها، هر لحظه بیشتر در آن فرو می‌رود و به لحظه سخت آگاهی می‌رسد.نمایش گوش کن که هم‌اکنون در سالن پرواز مجتمع فرهنگی «فرشچیان» روی صحنه است، داستانی است که ماجرای آن حول محور برخی جلوه‌ها و نمودهای زندگی زنان در زندگی زناشویی می‌گردد. داستان زندگی زنی عاشق که شیفته همسر خیانتکارش است و با چشم‌پوشی از آنچه در صحنه زندگی زناشویی به همین واسطه او را متلاطم کرده، هر لحظه بیشتر و بیشتر گرفتارتر می‌شود. این مونولوگ نمایشی با بازی پرنیان طباطبایی و بازیگرصداهایی چون زینب گیوی، شمیلا تابش، عرشیا شفیعیون، رادنوش مقدم، بهنام شمسایی، امین پناهی، معین‌الدین عشاقی، فرزانه سهیلی و میلاد معینی از یکم دی تا پایان همین ماه روی صحنه است. لیلا پرویزی روز چهارشنبه در رابطه با چگونگی انتخاب این نمایشنامه گفت: جذابیت متن نمایشنامه برای من، به دلیل اتفاقاتی بود که هر روز در جامعه پیرامونم می‌بینم و می‌شنوم؛ قصه پرتکرار زنانی که در اطرافمان از دور و نزدیک حضور دارند.وی افزود: نمایشنامه داستان پیچیده‌ای که مخاطب بخواهد سعی در فهم آن داشته باشد ندارد. این داستان روایتی است که هر کدام در گوشه و کنار زندگی بسیار شنیدیم. نمایش گوش کن، قصه زن عاشق و زیاده‌خواه با یک همسر خیانتکار و جفا‌پیشه است.پرویزی ادامه داد: قصه فرو رفتن یک زن در باتلاقی که با چشم فرو‌بستن‌ها، ندیدن‌ها و بخشش‌های بی‌مورد هر لحظه بیشتر در آن فرو می‌رود و در نهایت به لحظه سخت آگاهی و تصمیم گرفتن برای نجات از این باتلاق می‌رسد. به گفته وی هم موضوع و هم شکل اجرای متن دست به دست هم داده است تا این نمایشنامه را برای اجرا انتخاب کند. این کارگردان که عضو هیات علمی گروه نمایش دانشگاه «سپهر» است در خصوص انتخاب بازیگر و همچنین بازیگر‌صداهای اثر نمایشی گوش کن گفت: به عنوان معلم بازیگری که سال‌ها در این زمینه کار می‌کنم، معرفی کردن دانشجویان مستعد و توانمند به جامعه حرفه‌ای هنر نمایش یکی از واجباتی است که همواره برای خودم در نظر گرفته‌ام. وی افزود: پرنیان طباطبایی از دانشجویان توانمند دانشگاه سپهر بود و به همین دلیل از ایشان دعوت کردم که در این مونولوگ بازی کند تا توانمندی‌های این بازیگر دیده شود و از این به بعد شاهد بازی‌های درخشانی از او در آثار دیگر هنرمندان باشیم. پرویزی در ادامه گفت: در مورد بازیگر صداها باید بگویم که با خیلی از این عزیزان سال‌ها کار و رفاقت کرده‌ام و شناخت کاملی از جنس صدا و توانمندی آنها داشتم به همین دلیل از آنها خواهش کردم که زحمت بازیگری صدا را در این اثر نمایشی به عهده بگیرند. این کارگردان در رابطه با انتخاب فرم اجرای نمایش گفت: از زمان شروع کار تا زمانی که اجرا برای نمایش روی صحنه رفت، شکل‌ها و فرم‌های اجرایی مختلفی را برای این کار نمایشی در نظر گرفتیم.وی افزود: ترکیب تصویر، رادیو و نمایش اولین چیزی بود که تمرین کردیم. بعد تصمیم گرفتم به یک کار رئالیستی فکر کنم. در نتیجه تمام وسائل صحنه خریداری و تمرین‌ها به طور کامل انجام شد، اما باز هم برای من این فرم اجرا جذاب نبود. کارگردان نمایش گوش کن یادآور شد: عاقبت به یک اجرای مینیمال (ساده‌گرایی) رسیدیم. در اجرای مینیمال از متن کاسته شد و در تمام وسایل و طراحی صحنه‌ای که در نظر گرفته بودیم و حتی شکل ارائه بازی تغییراتی به وجود آمد. پرویزی افزود: در نهایت مخاطب هم‌اکنون روی صحنه شاهد یک اجرای خیلی مینیمالیستی و با نگاه به آثار سَمبُلیسم (نمادگرایی) است. سالن پرواز مجموعه فرهنگی فرشچیان تا ۳۰ دی‌ماه میزبان نمایش گوش کن به کارگردانی لیلا پرویزی و بازی پرنیان طباطبایی است.