2 - 05 - 2021
گزینههای جدید؛ آخوندی، زنگنه و شریعتمداری
گروه سیاسی- پیچیدگیهای انتخاباتی در جریان اصلاحطلب نیز کمتر از جریان اصولگرا نیست. چالشها بیشماری از جمله سرمایه اجتماعی مایوس، چالش جدی احراز صلاحیت، آبروی ریخته به واسطه عملکرد دولت و همچنین نداشتن یک نامزد قدر که همه ظرفیتهای لازم اعم از رایآوری و امکان تایید صلاحیت را داشته باشد؛ دست سازوکار انتخاباتی نوپای این جریان که خودش را هم میتوان به لیست چالشها افزود، در پوست گردو گذاشته است.به سیاهه مشکلات اصلاحطلبان البته باید اختلافنظر گسترده درباره رویکرد انتخاباتی را نیز افزود. طیف رادیکالتر که خودشان را اخیرا جامعهمحور نیز میخوانند، خواهان شکلی از حضور انتخاباتی هستند که در آن ترمیم سرمایه اجتماعی به رسیدن به پاستور و به دست گرفتن سکان امور اجرایی کشور ارجحیت دارد. گروه محافظهکارتری اما بر این باور هستند که راهی برای ماندگاری و سیاستورزی نیست مگر آنکه در این انتخابات پیروز باشند. ولو آنکه این پیروزی به بهای تکرار تجربه تلخ دولت روحانی و رفتن سراغ نامزد غیراصلاحطلب باشد.گروه نخست بعد از حذف خودخواسته سیدحسن خمینی از گردونه انتخابات، سراغ مصطفی تاجزاده رفته و به باور بسیاری از تحلیلگران خودش هم میداند که او امکان حضور در رقابتها را نخواهد داشت. طیف راست جریان چپ اما رفتهرفته از گزاره حمایت از علی لاریجانی که با مخالفت گسترده سایر اصلاحطلبان روبهرو بود، عقبنشینی کرده و به حمایت از ظریف رضایت داده است. ظریف نه اصلاحطلب است و نه به واسطه سابقه فعالیت خود در دستگاه دیپلماسی میتوانسته گرایش حزبی داشته باشد. مواضع او اما طی سالیان قبل به خصوص هشت سال دولت روحانی نشان داده که او بیشتر به طیف اعتدال و توسعه نزدیک است. هواداران او اما وی را اصلاحطلب تلقی میکنند. مثلا محمدعطریانفر چندی قبل گفته بود که او با همه ویژگیهای اصلاحطلبی، سازگاری تام و تمام دارد (نقل به معنا). محمدعلی ابطحی نیز در مصاحبه دیروز خود با «شرق» همین نگاه را داشت. حمایت از ظریف اما فقط در کارگزاران مشاهده نمیشود و ندای ایرانیان نیز به کاندیداتوری او اصرار دارد.سخنگوی این حزب اصلاحطلب با وجود انتشار فایل صوتی ظریف که به اعتقاد برخی پایان حضور ظریف در عرصه سیاست خواهد بود، اصرار دارد که او هنوز موقعیت کاندیداتوری را دارد! او دیروز در مصاحبهای گفته بود که نامزد اختصاصی آنان همچنان ظریف و خرازی هستند.از آنجایی که نه ظریف مایل به کاندیداتوری است و نه بعد از ماجراهای اخیر شانس تایید صلاحیت دارد، اما گزینههای دیگری نیز مطرح شدهاند. مثلا اسحاق جهانگیری جمعه شب در کلابهاوس حرفهایی زد که گمان رفت او در این انتخابات پرقدرت حاضر خواهد شد. با همان لحن مناظرات ۹۶ سخن میگفت و تاکید کرد که اگرچه تاکنون تصمیمی برای کاندیداتوری نگرفته اما نگفته هم که نمیآید.مشکلات پیشپای جهانگیری اما بیش از آن است که حضور او و شانس موفقیت او را بتوان خیلی جدی گرفت. در این وضعیت است که اظهارات اخیر حسین مرعشی درباره نامزدی با ویژگی «شگفتی»آفرینی بیشتر جلب توجه میکند. بعد از این اظهارات او بود که شایعه کاندیداتوری کرباسچی دبیرکل کارگزاران مطرح و تکذیب شد. بعد هم مرعشی توضیح داد و گفت: «من نگفتم کاندیداهای پنهان، بلکه گفتم نامزدی که هنوز نامش را اعلام نکردیم… کاندیداهای پنهان سه خصوصیت دارند؛ یکی اینکه بتواند از فیلتر شورای نگهبان عبور کنند، دوم اینکه بتواند مردم را تحت تاثیر قرار دهند و به پای صندوقهای رای بکشانند و سوم اینکه کشور را به شایستگی اداره کنند.»سخنان مرعشی کمکی به پیشبینی دقیقتر نکرد اما اظهارات جهانبخش خانجانی عضو شورای مرکزی کارگزاران این کار را کرد. او به «باشگاه خبرنگاران جوان» گفته است: « صرف نظر از شخصیتهای تاثیرگذاری که اصلاحطلبان دارند، نام آنهایی را که بیم عدم تایید صلاحیتشان از سوی شورای نگهبان داریم، مطرح نمیکنم، اما افرادی مانند آقای اسحاق جهانگیری، محسن هاشمی، مسعود پزشکیان، محمد شریعتمداری، محمدرضا عارف، بیژن زنگنه و عباس آخوندی از چهرههای مدنظر اصلاحطلبان برای حضور در انتخابات ۱۴۰۰ هستند.»در واقع او ضمن افزودن سه نام جدید به فهرست نامزدهای احتمالی اصلاحطلبان یعنی محمد شریعتمداری، بیژن زنگنه و عباس آخوندی، پایان این قضیه را بازگذاشت تا معمای نامزد شگفتیساز همچنان باقی بماند.نکته قابل توجه اما این است که خانجانی در همین مصاحبه اگرچه از سه گزینه جدید اسم میبرد اما از دو نفر آنها یعنی عباس آخوندی و محمد شریعتمداری حمایت و تعریف میکند. حال اگر نگاهی به اظهارات و مواضع اخیر این دو نفر داشته باشیم باید با در نظر گرفتن میزان فعالیتهای رسانهای آخوندی، به این نتیجه برسیم که وی گزینه جدیتری است.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد