چرا بازار سرمایه همچنان بی‌رمق است؟

یک کارشناس بازار سرمایه گفت: بخش زیادی از فعالان بازار انتظار دارند روند نزولی یا اصلاحی خاتمه یابد و به مسیر تعادل یا رشد بازگردد. در این بین، انتخابات ریاست‌جمهوری هم بی‌علت نبود و امید بهبود را در دل سرمایه‌گذاران و فعالان زنده کرد، اما دیری نپایید که آن امید نیز کمرنگ شد. چند دلیل را در این باره می‌توان ذکر کرد.
به گزارش اطلاعات بورس، شاهین احمدی بیان کرد: اول، تداوم سیاست‌های انقباضی از طرف دولت و بانک مرکزی که باعث شده نرخ بهره در کانال‌های نزدیک ۳۰درصد در نوسان باشد و همچنان پول‌های درشت، تمایل به کسب بازدهی بدون ریسک داشته باشند. اگرچه امکان افتتاح حساب سپرده با نرخ‌های ۳۰‌درصدی فراهم نیست، اما سپرده‌های پیشین با این نرخ که در انتهای سال ۱۴۰۲ به یکباره افتتاح شده‌اند، همچنان در این کانال پارک هستند. چطور می‌توان نشانه‌های اتمام سیاست انقباضی را دید؟ به نظر می‌رسد در زمانی که صندوق‌های با درآمد ثابت از ساخت بازدهی ۳۰درصدی ناتوان بمانند، شاهد شروع نشانه‌های انبساط باشیم. در این صورت است که پول‌های پارک شده در این صندوق‌ها، به سمت سایر بازارها سرازیر خواهند شد. دوم، کاهش سودآوری شرکت‌ها که باعث شده نسبت‌های آتی قیمت به سود و قیمت به سود نقدی در قیاس با بازدهی بدون ریسک، جذابیت چندانی نداشته باشد. در صورتی که سودآوری شرکت‌ها رشد کند، می‌توان به رونق بازار امیدوار بود. چطور این اتفاق می‌افتد؟
او افزود: با افزایش نرخ‌های نیمایی، تثبیت دلار در کانالی متناسب با تورم، کاهش کسری بودجه به واسطه گشایش‌های احتمالی دولت که به کاهش دستکاری دولت در صورت‌های مالی شرکت‌ها منجر می‌شود و در نهایت، به نتیجه رسیدن طرح‌های توسعه‌ای فعلی شرکت‌ها. سوم، افزایش سرمایه در گردش و نقدینگی موجود در بازار است. 5/3‌سال از الزام به بازارگردانی اجباری تمام نمادها در بازار سرمایه و دو ماه از لغو بازارگردانی اجباری می‌گذرد. مشخصا در تمام این سال‌ها، بازار بی‌رمق بود، اما منابع سهامدار عمده و ناشران صرف بازارگردانی اجباری می‌شد و بخشی از سمت خرید و فروش روزانه نمادها از طرف منابع بازارگردان تامین می‌شد. به این شکل، بازار به ارزش معاملات ناشی از فعالیت بازارگردان‌ها وابسته شد و با حذف این نقدینگی، عملا باید منتظر تشکیل تعادل جدید ماند. در نهایت، با در نظر گرفتن این موارد تا زمان افزایش سودآوری شرکت‌ها، کاهش بازدهی بدون ریسک در قالب سپرده یا صندوق‌های درآمد ثابت و ایجاد تعادل جدید، برگشت ثبات به بازار سرمایه دور از ذهن به نظر می‌رسد، مگر اینکه تغییری بنیادی از جنس توافق با غرب رخ دهد که پارادایم تحلیل را از اساس دچار تغییرات کند. باید منتظر ماند.