پرسش از کشاندن پای مردم به داستان مالیات

یکم- شهروندان ایران همانند شهروندان دیگر سرزمین‌ها برای اداره کشور باید سهم خود را از مسیر پرداخت مالیات بپردازند. آیا این کار کاستی و کجی دارد؟ هرگز. این گزاره درست و دقیق است اما جای یک پرسش باقی است. پرسش این است که آیا نهاد دولت در ایران نیز همانند دیگر دولت‌ها حاضر است به طور شفاف و روشن بگوید مالیات‌های دریافتی از شهروندان را با اجازه کدام نهاد و در کدام محل‌ها هزینه می‌کند؟
دوم- فرض کنیم دولت بخواهد این کار را انجام دهد چه باید کند؟ دولت می‌تواند با استفاده از تکنولوژی روز دنیا حتی مالیات دریافتی هر ماه را با جزئیات و نیز محل خرج آن را برای شهروندان ارائه و در رسانه‌ها منتشر کند.
سوم- در این صورت آیا معلوم می‌شود که چرا و کدام نهادها فرار مالیاتی دارند؟ بدون تردید چنین خواهد شد و می‌شود فرار مالیاتی را دنبال کرد. این کاری است که چندین دهه است در کشورهای دارای اقتصاد شفاف اتفاق می‌افتد.
چهارم- اما رییس مرکز بازرسی، مبارزه با فرار مالیاتی و پولشویی با اشاره به اینکه تاکنون بیش از 15‌هزار گزارش مردمی در حوزه فرار مالیاتی دریافت شده، گفته است: «در این راستا بیش از 3‌هزار و 200بازدید میدانی از محل فعالیت اشخاص مشکوک به عمل آمده که منجر به شناسایی 624فرد فاقد پرونده مالیاتی شده و بیش از یک‌هزار و 48مورد از گزارش‌ها نیز در مرحله درخواست استعلام تراکنش بانکی قرار گرفته است.» آیا این راهبرد مناسبی است؟
واقعیت این است که کشاندن پای مردم به داستان فرار مالیاتی آن هم در این دوره و زمانه رخداد عجیبی است و ادامه این راهبرد می‌تواند به آشوب منجر شود و هرکس با هرکس اختلاف دارد گزارش دهد. بهتر است مدیران پای مردم را به این داستان باز نکنند.