پرسش از چرایی تناقض حرف‌های عارف

یکم- چرا سهم آقایان مسعود پزشکیان و محمدرضا عارف در ستون‌های روزنامه و به ویژه نقد رفتار و گفتار آنها نسبت به دیگر مدیران بیشتر است؟ واقعیت این است که پزشکیان و عارف نفرهای اول و دوم اجرایی کشور به حساب می‌آیند. به دلیل مسوولیت بالای آنهاست که تمایل دارند یا خود را موظف می‌کنند هر روز در یک جمعی و در نشستی بروند و صحبت کنند. با توجه به همین گفت‌وگوهای پرشمار است که معاون اول ناگزیر می‌شود برخی اوقات چیزهایی بگوید که در تناقض با حرف‌های خودش حتی در یک نشست است.
دوم – ممکن است درباره عارف مثالی بزنید؟ بله. وی در یک نشست تخصصی گفته است: «اگر دولت تصمیمی اتخاذ کرد باید با صراحت و شفافیت اعلام کند چراکه با اقدامات بدون شفافیت به ثروت ملی و مردم ضربه می‌زنیم.» آقای عارف اما پیش از آن و در همان نشست گفته بود: « برخی تصمیمات در کشور سلیقه‌ای است و بعد از پیگیری‌ها متوجه می‌شویم با هیچ مرکز تصمیم‌گیری تناسب ندارد. یک تصمیم و اتفاق که هموطنان را ناراضی می‌کرد، پیگیری کردیم که هیچ ریشه‌ای نداشت و از طرفی دولت به حقوق قانونی خود نمی‌رسید و در داخل نیز ایجاد نارضایتی می‌کرد که باید از این دست از تصمیمات بی‌اساس پرهیز کنیم و کاملا شفاف و روشن در چارچوب قانون و سیاست‌ها عمل و
حرکت کنیم.»
سوم- تناقض صحبت‌های آقای عارف چیست؟ خب اگر مساله‌ای که می‌گوید پیگیری کردیم مهم بوده -که بوده است- و اینقدر مهم بوده که در یک نشست به آن اشاره می‌کند را چرا نباید با شهروندان در میان بگذارد؟ مگر مردم نامحرم هستند که چنین اطلاعاتی از آنها دریغ می‌شود. در حالی که به گفته عارف این اتفاقی که افتاده و هیچ چیزی از آن به بیرون درز نمی‌کند به زیان شهروندان بوده است. آقای عارف باید بداند دوره و زمانه نسبت به سال معاونت اولی دولت دوم آقای خاتمی دگرگون شده است و نمی‌توان با اشاره و نگفتن‌ها روزگار را گذراند. با شهروندان بدون تناقض باید حرف زد و چیزی نگفت که برخلاف حرف خود است.