پرسش از مسوولان مکران

یکم- کشورهای کامیاب با کشورهای نابهروز چه تفاوت‌هایی دارند؟ نقطه‌ای که راه این دو دسته کشور را از هم جدا می‌کند کجاست؟ درباره این پرسش مهم می‌توان فهرستی از تفاوت‌ها را استخراج کرد و نشان داد بهروزی یا تیره‌روزی کشورها به چه عواملی بستگی دارد. در این نوشته کوتاه به یک نقطه جدایی‌ساز اشاره می‌شود. یکی از این تفاوت‌ها را می‌توان در بهره‌برداری از داشته‌های یک کشور در بهترین زمان دانست یعنی اینکه اگر کشوری دارایی و ثروت طبیعی دارد که بهره‌برداری در فرصت مناسب از آن می‌تواند این کشور را از بقیه جلو بیندازد باید این کار را انجام دهد.
دوم- با این حساب و با توجه به عامل یادشده آیا ایران یک کشور بهروز است یا یک کشور نابهروز؟ واقعیت تلخ این است که شوربختانه ایران کشوری نابهروز است. ایران گنج‌هایی بزرگ داشته و دارد که آنها را بدون استفاده رها کرده است.
سوم- آیا جز منابع نفت و گاز که همه ایرانیان اکنون به ناکارآمدی در بهره‌برداری از آن آگاه هستند ایران کدام ثروت‌هایش را از دست داده است؟ آیا ایران با داشتن بنادر قشم و کیش نمی‌توانست قطب صنعتی و تجاری و گردشگری منطقه باشد؟ آیا ایران اکنون باید وارد‌کننده بنزین و گاز باشد؟ آیا ایران از بندرها و ساحل‌ها و مناطقی مثل منطقه مکران در جنوب شرقی استفاده کرده است؟ واقعیت این است که پس از یک دوره نادیده گرفتن منطقه مکران در دولت حسن روحانی به آن نگاه شد اما بازهم به محاق رفته است. هرچند یک‌بار سخنرانی صورت می‌گیرد و تمام می‌شود. باید از نهادهای حاکمیتی پرسید تا چه زمانی قرار است توسعه مکران روی کاغذ بماند؟ مسوول توسعه این منطقه کیست؟