پرسش از مافیای کوه‌پیکر قاچاق سوخت

یکم- به این خبر توجه کنیم: «مدیر عملیات شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران با بیان اینکه سالانه حدود یک میلیارد لیتر سوخت نیروگاهی ارسال‌شده در مسیر منحرف می‌شود و به نیروگاه‌ها نمی‌رسد، گفت: برای جلوگیری از قاچاق سوخت باید از بخشی‌نگری در سطح دستگاه‌ها دوری کنیم.» با کنار هم قرار دادن این خبر و نیز گفته‌های رییس مجلس درباره قاچاق سازماندهی‌شده فرآورده‌های نفت به چه چیزی می‌رسیم؟ به نظر می‌رسد این داستان یک رخداد است که با اطلاع مقام‌های سیاسی و اقتصادی انجام می‌شود. مگر می‌شود یک میلیارد لیتر سوخت در مسیر نیروگاه‌ها گم شود و کسی نداند یا نفهمد که این میزان سوخت به کجا می‌رود؟
دوم- در‌باره گم شدن یک میلیارد فرآورده نفت در مسیر نیروگاه‌ها چه سناریویی می‌توان تصور کرد؟ یک سناریو این است که مدیران اعلام‌کننده این خبر با توجه به ملاحظاتی که دارند بزرگ‌نمایی کرده و می‌خواهند بگویند ما تولید کرده‌ایم اما این تولید در بین راه و پیش از رسیدن به نیروگا‌ه‌ها گم می‌شود. سناریوی دوم این است که سازمان‌ها و نهادهایی با داشتن قدرت نفوذ فوق‌العاده این میزان سوخت را از چرخه مصرف داخلی حذف می‌کنند و آن را با قیمت‌های بالاتر در کشورهای همسایه می‌فروشند.
سناریوی سوم این است که نیروگاه‌های اصلی مصرف‌کننده در مسیر ورود سوخت به نیروگاه بخشی از آن را برداشته و در بیرون از شبکه صادرات سوخت به بازارهای جذاب دیگر کشورها می‌فروشند. در هر سناریو اما یک چیز ثابت وجود دارد و آن مافیای کوه‌پیکر است.
سوم- حالا چه باید کرد؟ اگر قرار بر این باشد که جلوی این رخداد گرفته شود بهترین فرصت برای نیروهای قضایی و امنیتی است که وارد داستان شوند و سرگروه‌های بزرگ قاچاق را پیدا کنند.