پرسش از رازهای خودروسازی

یکم- فلسفه تاسیس بنگاه‌های تولیدی چیست؟ چرا شهروندان و نیز در مواردی نهاد دولت سرمایه‌گذاری و کارخانه‌ای تاسیس می‌کنند؟ این یک پرسش با پاسخ بدیهی است.
هر فردی که سرمایه‌ای تامین می‌کند و آن را به جای خرج کردن سرمایه‌گذاری می‌کند به این دلیل است که سودی به دست آورد. سود عامل اصلی و موتورمحرکه برای سرمایه‌گذاری است و اگر بنگاهی به هر دلیل نتواند سود به دست آورد آن را تعطیل می‌کند.
دوم- اما به نظر می‌رسد در ایران آنچه در بالا گفته شد کاربرد ندارد. به این معنا که بنگاه‌هایی هستند که بدون رودر‌بایستی از میزان زیان خود خبر می‌دهند و در همان حال برای افزایش تولید زیر فشار قرار دارند که باید بیشتر تولید کنند. می‌توانید در این‌باره مثالی ملموس برای توضیح بیشتر بیاورید؟ بله. به گزارش مهر، بررسی صورت‌های مالی میان‌دوره‌ای سه خودروساز بزرگ کشور (ایران‌خودرو، سایپا و پارس‌خودرو) تا پایان آذرماه امسال نشان می‌دهد که مجموع زیان انباشته خودروسازان به ۲۲۳هزار و ۳۰۰میلیارد تومان رسیده است. زیان عملیاتی خودروسازان در ۹ماهه امسال ۲۱هزار و ۵۰۰میلیارد تومان ثبت‌شده که در قیاس با مدت مشابه سال گذشته (3/37 همت) کاهش ۴۲درصدی را نشان می‌دهد.
سوم- اگر اعداد نگاشته شده در بالا درست باشد که به نظر می‌رسد درست است چرا این کارخانه‌ها تعطیل نمی‌شوند؟ پرسش بعدی این است که دلیل این میزان زیان چیست؟ آیا به راهبرد مدیریتی برنمی‌گردد؟ واقعیت این است که این داستان رازآلود شده است. به این معنا که معلوم نیست چرا باید خودروسازان زیان دهند و معلوم نیست این زیان از جیب کدام گروه یا نهاد پرداخت می‌شود.
چهارم- حالا باید چه کرد؟ واقعیت این است که براساس تجربه جهانی و نیز براساس خرد انسانی باید این بنگاه‌ها را از نظر مدیریتی تقویت کرد. حالا که برخی مجموعه‌های خصوصی توانسته‌اند با خرید 30درصد سهام ایران‌خودرو در جایی مناسب از نظر مدیریتی و تعیین هیات‌مدیره قرار بگیرند بهتر نیست این تغییر ریل مدیریتی انجام شود؟ بله، درست است اما رازهایی لابد هست که راه تفویض مدیریت را مسدود کرده است؟