پرسش از حکمرانی اقتصادی

یکم- اگر در ایران نهادهای نظر‌سنجی خصوصی می‌توانستند به‌شکل آزاد و بدون هراس فعالیت داشته باشند شاید در این روزهای پایان سال می‌توانستند برخی پرسش‌های ملی را با میلیون‌ها شهروند ایرانی در میان بگذارند و پاسخ آنها را گرفته و پس از استخراج و آمایش به اطلاع افکار عمومی برسانند.
حالا که این مساله را طرح کردید به نظرتان مهم‌ترین پرسشی که می‌شد از مردم پرسید چه بود؟ به‌نظر می‌رسد همه ایرانیان به این باور دارند که می‌شود از کیفیت سیاستگذاری و مهم‌تر از آن از حکمرانی اقتصادی پرسید. یعنی چه پرسش مشخصی کرد؟ می‌شد از شهروندان پرسید آیا از حکمرانی اقتصادی کشور رضایت دارند؟
دوم- به‌نظر می‌رسد در این باره تردیدی وجود ندارد که مردم ایران از حکمرانی اقتصادی رضایت ندارند. شاید بهتر باشد این پرسش مطرح شود که از حکمرانی اقتصادی کشور چه انتظاری دارند؟ بله این پرسش مناسب‌تری است. واقعیت این است که ایرانیان درست است که بلندپروازند و می‌خواهند در پله‌های بالاتر در دنیا بایستند اما در همین حال واقع‌بین هستند و می‌دانند در وضعیتی که ایران در آن گرفتار شده است نباید انتظارات بلند‌پروازانه داشته باشند. به‌طور مثال مردم می‌خواهند زندگی اقتصادی آنها همانند زندگی مردم صدها کشور دیگر یک زندگی عادی باشد.
سوم- می‌توان اما صورت‌مساله را تغییر داد و از حکمرانان اقتصادی پرسید که برای سال آینده می‌خواهند چه کنند؟ بله این پرسش بهتری است. همین‌جا اگر از مقام‌های ارشد حکمرانی کسی این نوشته را خواند، می‌پرسیم برای سال آینده می‌خواهید چه کنید؟ آیا قرار است گره‌ای از گره‌های ناگشوده را باز کنید؟ اگر بخواهید و نیرو داشته باشید اول کدام گره را باز می‌کردید؟
چهارم- انگار بازهم رسیدیم به این پرسشی که جواب آن مشخص است. واقعیت این است که درست یا نادرست مردم و کارشناسان باور دارند برای حل گره‌های کوچک و بزرگ اقتصادی مردم باید گره تحریم را گشود. بدون حل این مساله حکمرانی اقتصادی به جایی نخواهد رسید.