پرسش از تهدید به استیضاح غیرکارشناسانه

یکم- چرا در قانون اساسی پیش‌بینی شده است مجلس قانونگذاری بتواند از ابزار استیضاح برای بهبود فعالیت‌های دولت استفاده کند؟ واقعیت این است که ابزار استیضاح برای این است که دولت در هیچ بخشی از وظایف خود به بیراهه نرود یا کم‌کاری نکند.
دوم- آیا اقدام به استیضاح یا تهدید به استفاده از آن در هر حالت و در هر وضعیتی یک رفتار درست به حساب می‌آید؟ البته پاسخ منفی است. یک گروه از نمایندگان در وضعیتی می‌توانند اقدام به استیضاح یک وزیر کنند که بتوانند دلایل قانع‌کننده داشته باشند و نباید اینگونه باشد که به دلیل خواست‌های سیاسی- جناحی تهدید به استیضاح شود.
سوم- اگر چنین شد و تهدید به استیضاح با پشتوانه کارشناسی نبود و معلوم شد که استیضاح با هدف فشار آوردن به یک وزیر یا فشار آوردن به کل دولت است چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ در این صورت شهروندان و علاقه‌مندان به مسائل سیاسی به دیگر استیضاح‌های احتمالی آتی نیز بی‌اعتماد شده و تصور می‌کنند اعضای مجلس با هدف‌های سیاسی اقدام به تهدید از استعفا می‌کنند.
چهارم- حالا خبر رسیده است که رمضانعلی سنگدوینی، نایب‌‌رییس کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری تسنیم با اشاره به تاخیر 20‌ساله در راه‌اندازی پتروشیمی گلستان و ناامیدی 95‌هزار سهامدار این پروژه اعلام کرد که در صورت عدم تحقق مطالبات مردم، طرح سوال و استیضاح وزیر نفت را پیگیری خواهد کرد… به نظر می‌رسد این تهدید به استعفا از جمله رفتارهایی است که می‌تواند اعتبار مجلس و نیز اعتبار استیضاح را کاهش دهد. وزیر نفت دولت چهاردهم در این چندماه فعالیت آیا می‌توانسته یک تاخیر20ساله را که در دولت‌های گوناگون درباره اجرای یک طرح پتروشیمی است انجام دهد؟ واقعیت این است که نباید با این نوع تهدیدهای زودهنگام کار را برای دولت سخت کرد. وزارت نفت باید برای حل مسائل بسیار بزرگ سرمایه فراهم و اقدام کند. بهتر نیست به جای تهدید به استیضاح که یک اقدام سیاسی است کمی مدارا کنیم؟