واقع‌بینی درباره بریکس

«جهان‌صنعت»- مسعود پزشکیان، رییس‌جمهور ایران در هنگامه بالا گرفتن رجزخوانی‌های نظامی با کشور متحد آمریکا در منطقه که غزه و لبنان را به آتش و خون کشیده است به مدت سه روز به کازان روسیه رفت تا به عنوان رییس دولتی که عضو بریکس است در نشست این نهاد حاضر باشد. مسعود پزشکیان در گفت‌وگوهایی با رسانه‌های گوناگون درباره اجلاس تازه برپا شده و نیز درباره بریکس به چند نکته اشاره و اصرار داشت؛ نخست اینکه بریکس می‌تواند نظم نوین جهانی را همانطور که رهبری روسیه می‌گوید برپا کرده و هژمونی آمریکا را برهم بزند. پزشکیان همچنین به اعضای بریکس توصیه کرد با اتحاد باید استیلای آمریکا بر اقتصاد جهانی را تضعیف و به کشورهایی مثل ایران کمک کنند که از زیر فشار تحریم‌های آمریکا بیرون آیند. واقعیت این است که نهاد بریکس با وجودی که گفته می‌شود بیش از نیمی از جمعیت جهان را دربر دارد و نیز با وجودی که گفته می‌شود دو کشور از بزرگ‌ترین اقتصادهای دنیا یعنی هند و چین و حتی برزیل عضو آن هستند در برابر نهادهای ساخته و پرداخته شده جهانی مثل اتحادیه اروپا، گروه کشورهای 7 و نهادهایی مثل بانک جهانی و نیز صندوق بین‌المللی پول و… دیگر نهادهای با کارنامه روشن توانایی‌های اندکی دارد. این نهاد که گفته می‌شود رهبری آن با ولادیمیر پوتین بوده و به قول خبرگزاری روسی اسپوتنیک، با این نهاد است که می‌توان گفت پوتین رهبر مردم جهان است و تا جایی که بتواند نهادی موثر شود راه درازی باید بپیماید. در این میان اما بزرگنمایی درباره فایده‌های عضویت ایران در بریکس و اینکه بریکس راه نجات اقتصاد ایران است و نسخه‌ای که می‌شود از راه بریکس برای اقتصاد کشور پیچید دردها را درمان می‌کند را باید با ترازوی خرد اندازه گرفت. برخی چنان درباره عضویت ایران در بریکس می‌نویسند و می‌گویند که گویا اگر ایران بخواهد اعضای این نهاد برای کمک به ایران صف می‌کشند. آیا اقتصاد فروافتاده در چاه بدبختی و جنگ و تحریم به ایران کمک می‌کند؟ آیا چینی که نفت ایران را غارت می‌کند و در ازای دلار به ایران کالا می‌فروشد به ایران کمک کرده و می‌کند؟ آیا هند که خرید نفت از ایران را با ترفندهایی کاهش داده است به ایران کمک می‌کند؟ آیا برزیل به ایران اعتبار می‌دهد یا تنها به صادرات مواد غذایی و نهاده‌های دامی ادامه می‌دهد؟ آیا اقتصاد پاکستان به اندازه‌ای نیرومند است که به ایران کمک کند؟
واقعیت‌ها را باید قبول کرد و بیهوده و چشم‌بسته در جاده‌ای راه نرفت که انتها ندارد و تنها پای تاول زده برای ما به ارمغان می‌آورد. ایران با چین در حالت عضویت در بریکس همان مناسبات را دارد که پیش از عضویت در بریکس داشت و با دیگر کشورها. این نوشته نمی‌خواهد بگوید هیچ فایده‌ای از عضویت در بریکس به دست نمی‌آید اما باید به اندازه روی آن حساب کرد.