همه نقش حریف!

گروه فرهنگ و هنر‌- پژمان جمشیدی حالا دیگر یک بازیگر همه نقش حریف به حساب می‌آید، مردی که به انتخاب اول بسیاری از کارگردان‌ها تبدیل شده و احتمالا می‌توان بسیاری از فیلمنامه‌های آثار متاخر سینمای ایران را در خانه او پیدا کرد!
پژمان جمشیدی حالا دیگر شمایل یک ستاره را در سینمای ایران پیدا کرده است. هرچند که مسیر حرفه‌ای او در دنیای فوتبال سخت و ناهموار بود و او از کوچه پس کوچه‌های کرج به باشگاه پرسپولیس و بازی برای تیم ملی رسید اما در مقابل سینما با او مهربان بود و جمشیدی در همان قدم اول و با سریال پربیننده «پژمان»، توانایی و استعداد ویژه خود در بازیگری را به رخ کشید.
ورزیده‌شدن در عرصه بازیگری
حضور در سطح اول فوتبال ایران باعث شد تا نام او مطرح شود بنابراین مانند بازیگران دیگر در ابتدای کار نیازی به شناخته شدن و کسب شهرت نداشت. اما این مسائل باعث نشد تا پژمان جمشیدی نسبت به جایگاه تازه خود رویکردی سهل‌انگارانه را در پیش بگیرد. پس برای ورزیده شدن در عالم بازیگری، روی صحنه تئاتر حاضر شد و در سینما نیز هوشمندانه عمل کرد و با قبول نقش‌های متفاوت به راه خود ادامه داد.
بازیگری که خود را ثابت کرد
اگر روزی اعلام نام او در میان کاندیدای دریافت سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر باعث ایجاد خنده در برخی خبرنگاران شد اما حالا حتی سخت‌گیرترین منتقدان هم شکی در توانایی‌های ویژه او ندارند. بازیگری که با تیزهوشی در قامت پرسوناژ‌های مختلف ظاهر شده و طیف گوناگون و متفاوتی از نقش‌ها را تجربه کرده است. تفاوتی ندارد که انتخاب او بازی در یک فیلم تلخ اجتماعی یا یک کمدی مفرح باشد، در هر صورت حضور این بازیگر محبوب می‌تواند سودآوری یک پروژه را تضمین کند.
موفقیت سریال «پژمان» و رفاقت و اعتماد او به پیمان قاسم‌خانی باعث شد تا «خوب، بد، جلف» اولین حضور جمشیدی در سینما باشد. فیلمی که گیشه‌ای موفق داشت و او با ارائه متفاوت خود، نوعی تازه از بازیگری در فیلم‌های کمدی را وارد سینمای ایران کرد. نکته‌ای که کیانوش عیاری، فیلمساز مولف که در «ویلای ساحلی» با او همکاری داشت هم بر آن تاکید دارد.
بازی پرظرافت جمشیدی در قامت قاضی مسوولیت‌پذیر فیلم «علف‌زار»، نقطه شروع موفقیت‌های ادامه‌دار او در سینمای اجتماعی به حساب می‌آید.
تسخیر گیشه‌ها با پژمان
از ابتدای امسال گیشه سینمای ایران در تسخیر آثاری با حضور پژمان جمشیدی بوده است. در میان آثار اکران نوروزی، او حضوری کوتاه در فیلم «تمساح خونی» (جواد عزتی) داشت و هم‌زمان با فیلم «بی‌بدن» (مرتضی علیزاده) روی پرده نقره‌ای حاضر بود؛ اثری که حضور متفاوت و اثرگذار پژمان جمشیدی از برگ‌های برنده آن محسوب می‌شود. جمشیدی نقش دشوار و چند لایه شخصیتی را ایفا می‌کند که چند سالی از او بزرگ‌تر است اما با این وجود او ارائه‌ای باورپذیر داشته و در مسیر شکل‌گیری و پیشرفت درام نقشی موثر برعهده دارد. جمشیدی در «بی‌بدن» که پرفروش‌ترین فیلم غیرکمدی تاریخ سینمای ایران است، به خوبی از پس نقش پدری که فرزندش در آستانه قصاص است برآمده و تلاش کرده حضوری متفاوت نسبت به نقش‌پردازی‌های پیشین خود داشته باشد.
جمشیدی بلد است که چطور در قالب شخصیت‌هایی تیپیکال نفود کند و در عین حال از کلیشه شدن در امان بماند. می‌توان به مجموعه موفق «زیرخاکی» رجوع کرد و شخصیت «فری زیرخاکی» را به صورت ویژه مورد آنالیز قرار داد. کاراکتری که او در این سریال خلق کرده، کوچک‌ترین شباهتی با سایر شخصیت‌های آثار کمدی ندارد و این موضوع دستاورد بزرگی برای یک بازیگر محسوب می‌شود. او برای هر کنش، نوع لحن و بیان کلمات و همچنین جهان‌بینی شخصیت فریدون طراحی دقیقی داشته و جزئیات بسیاری را لحاظ کرده و اصطلاحا نقش را مال خود کرده است. به همین دلیل نمی‌توان بازیگر دیگری را در قامت این پرسوناژ متصور بود.
جمشیدی بازیگری است که می‌تواند به سادگی خود را با شرایط برآمده از متن نمایشی تطبیق دهد، برای همین است که به سرعت ارتباط مناسبی میان او و بازیگران مقابلش به عنوان یک زوج سینمایی شکل می‌گیرد. ژاله صامتی، سام درخشانی، حمیدرضا آذرنگ و محسن کیایی از جمله افرادی هستند که در آثار گوناگون ارتباط و شیمی درست و دلنشینی میان آنها و پژمان جمشیدی برقرار شده است.
فیلم و سریال‌های بسیاری از جمله فصل‌های مختلف مجموعه «زیرخاکی»، سری فیلم‌های «تگزاس»، فیلم‌هایی چون «هتل»، «شهر هرت» یا فیلم به‌نمایش ‌درنیامده «صبحانه با زرافه‌ها» وجود دارند که بخش عمده‌ای از موفقیت خود را مرهون حضور این بازیگر هستند. پژمان جمشیدی این روزها علاوه بر پرفروش‌ترین فیلم سال ۱۴۰۳ (تگزاس۳ ساخته مسعود اطیابی)، «یادگار جنوب» (پدرام پورامیری و حسین دوماری) را هم در اکران تابستانی روی پرده دارد.
اثری با روایتی غیرخطی که در مسیر تجربه‌گرایی جمشیدی در قبول نقش‌های متفاوت، نمونه‌ای قابل بررسی است. «صالح» مرد جنوبی عصیانگری است که مانع از ازدواج خواهرش می‌شود. جمشیدی در بی‌مادر(مرتضی فاطمی) هم شمایل مشابه این نقش را تجربه کرده بود اما تفاوت در اجرای این دو نقش از زمین تا آسمان است!
پژمان جمشیدی حالا دیگر یک بازیگر همه نقش حریف به حساب می‌آید، مردی که به انتخاب اول بسیاری از کارگردان‌ها تبدیل شده و علاوه بر توانایی‌هایی که او را مورد تایید منتقدان و کارشناسان و البته داوران جشنواره فیلم فجر قرار می‌دهد، این شانس را دارد که تواما به عنوان یک بازیگر پول‌ساز مطرح باشد و احتمالا می‌توان بسیاری از فیلمنامه‌های آثار متاخر سینمای ایران را در خانه او پیدا کرد!
هزار مرکز فرهنگی برای ۱۸ میلیون کودک و نوجوان ایرانی!
مدیرعامل کانون پرورش فکری بر توسعه مراکز فرهنگی با اولویت مراکز سیار شهری و روستایی تاکید کرد. در حال حاضر کانون دارای ۱۰۴۰ مرکز فرهنگی ثابت و سیار است. حامد علامتی، مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، در آیین پایانی گردهمایی مدیران کل کانون سراسر کشور در تهران، توسعه مراکز را با اولویت مراکز سیار شهری و روستایی خواسته نظام جمهوری اسلامی و مقام معظم رهبری عنوان کرد و از مدیران کانون خواست تا این کار را به عنوان یکی از افق‌های پیش‌رو و مصداق کاری جدی در دستور کار قرار دهند و تمامی ظرفیت‌های استان‌ها و خیران را برای این توسعه به‌کار بگیرند. او در عین حال توصیه کرد که کار ساخت مراکز، با توجه به حفظ و افزایش کیفیت فعالیت‌ها و رعایت استانداردهایی – که مسوولان کانون تبیین خواهند کرد- صورت خواهد گرفت. کانون پرورش فکری در حال حاضر دارای حدود هزار و 40‌مرکز فرهنگی هنری ثابت، سیار شهری و روستایی و کتابخانه پستی در سراسر کشور است در حالی که این عدد بر اساس نیازهای جمعیت 18میلیونی کودکان و نوجوانان ایرانی – که در محدوده سنی فعالیت‌های کانون قرار دارند- بسیار ناچیز است. مدیرعامل کانون در این گردهمایی پس از تاکید بر ضرورت توسعه مراکز کانون یادآور شد که توسعه با تکثیر متفاوت است و ما می‌توانیم شیوه‌های اجرای بسیاری از فعالیت‌های کانون مانند ترویج کتاب، کتاب‌خوانی، قصه‌گویی و… را با استفاده از آموزش در جامعه تکثیر کنیم و این تجربه‌های‌مان را با دیگر سازمان‌ها و نهادها به اشتراک بگذاریم. علامتی در همین حال نگاهی هم به مشکلات، عقب‌ماندگی‌ها و نیازهای مراکز باسابقه کانون انداخت و توضیح داد که به دلیل فرسودگی بسیاری از کتابخانه‌های کانون، طرح شاداب‌سازی مراکز را اجرا می‌کنیم که این شاداب‌سازی فقط به حوزه عمرانی و بازسازی فیزیکی برنمی‌گردد و استانداردسازی فعالیت‌ها و توجه بیشتر به مربیان کانون نیز در دستور کار قرار دارد. مدیرعامل کانون چندین‌بار در این سخنرانی بر اهمیت توجه بیشتر به مربیان کانون تاکید کرد و گفت: در کانون به افق‌های بلند نگاه می‌اندازیم و برنامه‌ریزی می‌کنیم. کانون ظرفیت‌های بسیاری برای انجام کارهای بزرگ دارد اگر همه عناصر یک کار، استاندارد و قوی باشند، توان‌مان را بالا ببریم، برای مربیان دل بسوزانیم و برای یک هدف مشترک کار کنیم به نتیجه خواهیم رسید. او ادامه داد: اگر می‌بینیم کام برخی مربیان تلخ است، احیانا کم‌کار شده‌اند، نگاه منفی دارند و شاید به ما اعتماد نداشته باشند دلیلش این است که روی آنها سرمایه‌گذاری و تمرکز نکرده‌ایم. بازوی تحقق آنچه در ذهن دارید مربیان هستند و باید به همه آنها چه موافق چه مخالف توجه کنیم همه بیایند و بگویند و شما هم بپذیرید. ملاک ما تربیت بچه‌هاست و در این راه باید روی کادرسازی و تربیت مربیان به‌ویژه تربیت معنوی و کشف استعدادهای آنان نیز کار کنیم. کانون محل تحقق همه ایده‌ها و آرزوهاست. علامتی شفافیت، صداقت، توجیه و اقناع مربیان را برای تحقق سیاست‌های کلان کانون ضروری دانست و گفت: باید با جدیت سیاست‌های سه‌گانه نوجوان‌محوری، مخاطب‌محوری و مرکزمحوری را پیگیری کنیم تا کانون، در کانون توجهات قرار بگیرد. مدیرعامل به مدیران کانون استان‌های کشور یادآور شد که شما مسوول حل مسائل کودکان و نوجوانان در استان‌های خود هستید و باید بروید و همه موانع را از سر راه بردارید. حجم کار بسیار زیاد است و نباید پروژه‌های بزرگ باعث شود – چه در ستاد چه در استان‌ها- از دیگر فعالیت‌ها و برنامه‌های اساسی غافل شویم. ما باید به آموزش‌های پایه، گسترش و تقویت انجمن‌ها و حرکت از سمت شکل‌دهی «مراکز الگو» به سمت ایجاد «مراکز پیشرو» -که از فضای روز جامعه جلوتر هستند– بیشتر توجه کنیم. او به تغییر دولت و روی‌ کار آمدن رییس‌جمهوری جدید نیز اشاره کرد و گفت: هدف مشترک و نقطه کانونی ما تحقق منویات و مطالبات مقام معظم رهبری از کانون پرورش فکری است. دولت آقای پزشکیان نیز دولتی است که رهبری از آن حمایت کرده‌اند و ما هم برای این دولت آرزوی موفقیت و سربلندی داریم و همگی در تمامی سطوح به دولت کمک می‌کنیم. علامتی همچنین در بخشی از سخنانش به اهمیت موضوع غزه و کودکان مظلوم آن اشاره کرد و از مدیران کانون خواست کارهای بیشتری در حوزه فعالیت و تولیدات کانون برای این کودکان انجام دهند.