14 - 11 - 2021
هزینه سلامت خانوارهای ایرانی ۵۵ درصد بیشتر از استاندارد جهانی
استاد دانشگاه علامه طباطبایی اظهار کرد: میزان بار هزینه سلامت برای خانوارها که در دنیا میزان استاندارد ۵ درصد را دارد، در ایران از ۶۰ درصد عبور کرده است.
به گزارش ایلنا، فرشاد مومنی اظهار کرد: طی ۳۰ سال گذشته به کرات سیاستهای به شدت تورمزا اجرا شده که علت آن را برقراری عدالت و صیانت از معیشت فقرا عنوان کردهاند. مثلا در این سرزمین کسانی داریم که برای بانکهای خصوصی، شوک درمانی، آزادسازی واردات و خصوصیسازی مدیحهسرایی میکنند ولی میگویند ما نئولیبرال نیستیم بنابراین در مورد نئولیبرالیسم هم باید تعریف عملیاتی ارائه داده شود. اگر از این مفاهیم تعریف مشخص وجود نداشته باشد دولت و ملت هر دو متضرر میشوند.
این اقتصاددان اضافه کرد: گام نخست در پیوست عدالت این است که بگویند چه درکی از این مفهوم دارند؛ شاید از نظر برخی چاق کردن دلالان عدالت است باید به صورت شفاف این را بگویند تا در مورد آن بحث شود. مرحله بعدی شفافسازی پایه نظری است؛ در ایران به واسطه بحران شفافیت و بحران عدم تقارن اطلاعات بین بازیگران شاهد هستیم که به واسطه منافع رانتی ارتباطات بدیهی را منکر میشوند. چرا که هویت و گستاخی آن را نداریم تا در سیاستگذاری پایه نظری را شفاف کنیم چون نظریههای رقیب نقاط ضعف یا نادیده را شفاف میکند. باید مشخص شود که با کدام پایه نظری صحبت میکنیم.
مومنی خاطرنشان کرد: مرکز پژوهشهای مجلس گزارشی منتشر کرده که در آن بین نرخ ارز و بقیه فاکتورها ارتباطاتی برقرار شده که بیسابقه و عجیب است مگر اینکه از قبل مشخص شده باشد. برای مثال در مورد تجارت خارجی و شوکدرمانی باید چه نتیجهای گرفته شود که بتوان برخلاف همه دادهها این روابط تابعی را مطرح کرد که حتی با یافتههای خود مرکز پژوهشها هم همخوانی ندارد. علت اینکه میتوانند این کار را انجام دهند این است که در مورد پایه نظری حرفها حریت و شفافیت حرفهای ندارند.
مومنی یادآور شد: ارزبری ایران در دوره احمدینژاد نسبت به دوره خاتمی پنج برابر شده بود که این نشان میدهد بیسابقهترین وابستگیهای ذلتآور خارج در دورهای اتفاق افتاده که توزیع قدرت به شدت ناعادلانه شد با این بهانه که میخواهیم قدرت را یکدست کنیم.
وی با بیان اینکه در هیچ کجای دنیا سلامت را به بازار نمیسپارند اظهار کرد: میزان بار هزینه سلامت برای خانوارها که در دنیا میزان استاندارد پنج درصد را دارد، در ایران از ۶۰ درصد عبور کرده است. بنابراین اگر شفافیت نظری وجود نداشته باشد فاجعه میآفریند. مسوولان اقتصاد کشور حرفهایی میزنند که انسان را متاثر میکند برای مثال بازهم از شوکدرمانی صحبت میکنند. دائما شعار میدهند که در بودجه ۱۴۰۱ هزینهها کاهش پیدا میکند ولی تمایل به دستکاری قیمتهای کلیدی دارند. گزارشها نشان میدهد که در ۳۰ سال گذشته با افزایش قیمتهای کلیدی ضربه وارد شده به دولت از ضربه وارد شده به تولیدکننده و خانوارها بیشتر بوده است. در دوره احمدینژاد کسری مالی خانوارها در هشت سال بیش از ۵/۴ برابر شد اما اندازه بدهیهای دولت چند ده برابر شده بود.
این استاد دانشگاه اضافه کرد: سی سال است این اتفاق رخ میدهد اما افرادی دوباره همان حرفها را تکرار میکنند. اگر ما میخواهیم به جامعه خدمت کنیم باید به این بدیهیات توجه کنیم که شوکهای قیمتی باعث ناامنسازی و بستر تعرض به معیشت ضعیفترین اقشار جامعه میشود. تمام متفکران اقتصادی در این زمینه اشتراک دارند که شوکدرمانی باعث میشود مزدبگیران به سمت فساد بروند. ادعای مبارزه با فساد را مطرح میکنند اقدام و ابزار آنها شوکدرمانی است. این سوال ایجاد میشود که اینها در ۳۰ سال گذشته کجا بودند؟ امسال سال تدوین برنامه میانمدت بوده که نام آن برنامه توسعه است. جدا از فجایعی که به خاطر شوکدرمانی رخ میدهد، طنز تلخی است که در این سال موضوع شوکدرمانی پیش گرفته شده است. این اصل بدیهی است که پیش زمینه توسعه، پیشبینیپذیر شدن امور است.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد