3 - 04 - 2021
محور جدید، نامزدهای جدید
گروه سیاسی- ۱۴۰۰ هم از راه رسید و چشم بر هم بزنیم، وقت انتخابات است. از حالا به بعد قطعا فضای سیاسی کشور انتخاباتیتر خواهد شد و کاندیداهای نهایی و اصلی هم از راه میرسند. شاهد آنکه در همین دو هفته گذشته و در غیاب روزنامهها کلی خبر انتخاباتی جدید رسید؛ از شایعاتی مثل تشکیل ستادهای انتخاباتی ظریف و کابینه محسن رضایی که تکذیب شد، گرفته تا از اعلام کاندیداتوری پی در پی همکاران احمدینژاد در دولت نهم و دهم. مواضع انتخاباتی کاندیداهای اصولگرا از جمله سردار دهقان و رستم قاسمی درباره سیاست خارجی و ارتباط با آمریکا یا تقویت گمانه کاندیداتوری سعید جلیلی که مشخصترین وجه او سیاست خارجی است نیز بخش قابل توجهی از اخبار انتخاباتی در این روزها بوده است.
در جریان اصلاحطلب نیز اخبار قابل توجهی مطرح شد. از امیدواری برخی سیاسیون مثل صوفی به استقبال مردم از انتخابات گرفته تا اظهارات فیضالله عرب سرخی درباره اینکه سیدحسن خمینی تاکنون کاندیداتوری را نپذیرفته یا نشانههایی از به حاشیه رفتن محسن هاشمی.
بر اساس همین اخبار و موضعگیریها نیز میتوان فضای رقابتهای پیشرو را به نحوی ترسیم و پیشبینی کرد. برای این کار نیز لازم است به دو نکته توجه داشته باشیم: اول از همه محور انتخابات که گویا طبق میل اصلاحطلبان سیاست خارجی خواهد بود و دوم نامزدهایی که وارد میدان خواهند شد.
در بخش اول یعنی محور انتخابات باید در نظر داشت که فعالان سیاسی در جریان اصلاحطلب از ماهها قبل تلاش خود را برای دو قطبیسازی حول محور مذاکره شروع کردهاند. بعد از روی کار آمدن دولت بایدن در آمریکا نیز امیدشان به این امر بیشتر شده و برای همین هم با وجود بیمیلی ظریف همچنان مشغول رایزنی با وی هستند.
اینکه ظریف در دقیقه نود تصمیم به کاندیداتوری میگیرد یا خیر بحث دیگری است اما اینطور که به نظر میرسد تا اینجای کار در تمرکز بر سیاست خارجی موفق بودهاند چرا که برخی از کاندیداهای جریان اصولگرا نیز اخیرا توجه ویژهای به بحث ارتباط با آمریکا و برجام و به طور کلی سیاست خارجی نشان میدهند. مثلا سردار حسین دهقان همین چند روز قبل در مصاحبهای با خبرآنلاین ضمن تاکید بر اینکه مخالفتی با مذاکره ندارد، گفته بود «ما اکنون هم در حال مذاکره با آنها هستیم البته فقط از طریق میکروفن، دوربین و در روزنامهها مواضع خود را به یکدیگر اعلام میکنیم.»
یکی دیگر از نشانههای تقویت گمانه تمرکز نامزدهای ۱۴۰۰ بر موضوع سیاست خارجی و دوری از بحث معیشت و اقتصاد– منظور جدا کردن بحث معیشت از سیاست خارجی است– که مورد علاقه طیفهای اصولگرای نزدیک به قالیباف و احمدینژادیها است؛ آن است که کاندیداتوری سعید جلیلی در این انتخابات بیش از هر وقت دیگری محتمل شده است. نیازی به گفتن نیز نیست که مشخصترین وجه شخصیت او سیاست خارجی است و حتی شاید بتوان ادعا کرد که اصولگرایان در صورت شکلگیری دوقطبی انتخاباتی حول محور مذاکره به جز او نیروی قابل عرضهای ندارند.
دومین مساله در بررسی وضعیت انتخاباتی در کشور نامزدهایی هستند که تا اینجای کار وارد میدان شده و یا احتمال کاندیداتوری آنان شدت گرفته است. در جریان اصلاحات البته نه فقط کاندیدای جدیدی معرفی نشده بلکه دو، سه نفر از گزینههای احتمالی نیز از فهرست گمانهها خط خوردهاند. اول از همه ظریف که کمافیالسابق اصرار دارد نامزد ریاستجمهوری نیست. بعد از او هم سید حسن خمینی که به گفته فیضالله عرب سرخی اگرچه هنوز از سوی اصلاحطلبان مورد استقبال است اما کاندیداتوری را نپذیرفته است. بعد از آن هم محسنهاشمی که اگرچه قبلا از خودش، اسحاق جهانگیری و محمد جواد ظریف به عنوان گزینههای حزب کارگزاران نام برده بود، همزمان با طرح برخی مسائل حاشیهای درباره زندگی شخصیاش در فضای مجازی، اعلام کرد که گزینه کارگزاران نخواهد بود!
در جریان اصولگرا که امیدواری بیشتری هم به موفقیت در این انتخابات دارد، وضعیت قدری پیچیدهتر است. از یک سو زمزمههایی درباره تمایل سیدابراهیم رئیسی به کاندیداتوری وجود دارد که اگر واقعیت داشته باشد میتوان معادلات را برای سایر طیفها به خصوص قالیبافیها زیر و رو کند. از سوی دیگر احتمال نامزدی جلیلی که بنا به تحلیل برخی از رسانههای اصولگرا مثل «نامهنیوز» میتواند قالیباف را به ضلع سوم انتخابات تبدیل کرده و از میدان به در کند.
تداوم تلاش احمدینژادیها برای ورود به عرصه انتخابات نیز جای خود دارد. از یکسو تلاشهای شخص رییسجمهور پیشین که هر روز یک مصاحبه جدید کرده، سفر تازه میرود و یا وعده اقتصادی و یارانهای میدهد گرفته تا کاندیداتوری چهرههایی که سابقا در دولت وی سمتی داشتهاند. شاهد آنکه محمد عباسی وزیر ورزش او، محمد ناظمیاردکانی وزیر تعاون او و رامین مهمانپرست سخنگوی وزارت خارجه در دولت وی طی روزهای گذشته رسما اعلام کاندیداتوری کردهاند.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد