1 - 05 - 2021
عربستان، بهای دوستی با ایران
محمود اشرفی*
در دیپلماسی فیالنفسه نه کشوری دوست است نه دشمن. کنشهای سیاسی فرامرزی کشورها از دریچه منافع ملی است.
در واقع کشوری در فهرست دوستان قرار میگیرد که قدمی برخلاف حق حاکمیت و منافع ملی کشورمان برندارد. آنچه حسن همجواری را در کنشهای سیاسی فرامرزی به فرآیندی پیوسته تبدیل میکند همانا پذیرش واقعیتهاست. روابط ایران و عربستان سعودی در چند سال اخیر متشنج و همواره سرد بوده است. ریشه این سردی روابط را بیشتر باید در چشمپوشی از واقعیتها توسط طرف عربستانی جستوجو کرد. بسیاری این تیرگی روابط را تنها ناشی از کنشهای منطقهای و تسلیحات موشکی ایران میدانند. در حالی که تنش در روابط ایران و عربستان سعودی عمدتا ناشی از کجرفتاری دیپلماتیک عربستان و عدم پذیرش واقعیات توسط سیاستسازان سعودی است. پذیرش این واقعیات بهایی است که عربستان سعودی باید برای بهبود مناسبات سیاسی خود با ایران بپردازد. این موارد جدای از تحرکات منطقهای و تسلیحات موشکی ایران است.اساسیترین مساله ضرورت احترام عربستان سعودی به حق حاکمیت ایران بر سرزمینهایش است. در چند سال گذشته همواره عربستان سعودی در تایید ادعای پوچ و دروغین امارات متحده عربی بر سه جزیره ایرانی خلیجفارس پیشگام بوده و در بسیاری از موارد حتی نقش عامل تحریککننده در صدور بیانیههای ضدایرانی در این زمینه داشته است. مورد دیگر نامیدن خلیجفارس با اسامی جعلی است که این اقدام خلاف عرف دیپلماتیک و حقوق بینالملل موجب رنجش شهروندان ایران میشود. موضوع دیگر اقدامات تفرقهبرانگیز عربستان سعودی در محدوده ملی کشورمان است. عربستان سعودی به خوبی آگاه است که ایران با توجه به ویژگیهای ژئوپلیتیک خود همواره نقطه تعادل ژئواستراتژیک منطقه بوده است. اقدامات تفرقهافکنی عربستان در جهت زدودن این ویژگی کشورمان است. عربستان باید از انجام کنشهای مخرب پیرامونی با هدف تضعیف دولت مرکزی دست بردارد. هر چند چنین اقداماتی بیثمر خواهد بود. در مجموع به نظر میرسد عربستان سعودی آرامآرام واقعیتهای سیاسی حاکم بر منطقه را میپذیرد. نخستین تلنگر بر همسایه جنوبی کشورمان «بیم» از کمرنگ شدن حضور ایالات متحده آمریکا در منطقه است؛ عاملی که «امید» به بهبود مناسبات سیاسی با همسایه بزرگ شمالی را پررنگ میکند.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد