22 - 06 - 2020
فقر و فروپاشی اجتماعی در یک قاره
مجتبی صدریا- وقتی فقر به قدری شدت پیدا میکند که بافتهای اجتماعی دیگر امکان حفظ و بازتولید خود را ندارند، از یک طرف نیروی بازدارندهای انفجار اجتماعی را قدرتمندتر، مسلحتر و شاید موثرتر مینماید و از طرف دیگر با خباثت و مضر نمایاندن کسانی که در بافت اجتماعی دیگر جایی ندارند از بین بردنشان را مشروع و منطقی جلوه میدهند. این دقیقا اتفاقی است که در غرب آفریقا چندین ماه است جریان دارد.
مردمی که به علت فقر رشدیابنده در این بخش از قاره آفریقا مکان و مقامی برای حضور اجتماعی ندارند حال با اتهام القاعده و داعش باید مورد هجوم قویترین ارتشها قرار گیرند. فلورانس پارلی، وزیر دفاع فرانسه هر دو تصمیم را بیان کرد: هم صدها نیروی نظامی فرانسه را به کشورهای غرب ساحل یعنی بورکینافاسو، نیجر و مالی میفرستند تا مرزهای مشترک سه کشور را زیر نظر بگیرند و کنترل کنند و هم شرایط سرکوب مناسبتری برای از همپاشی تروریستها به وجود آورند.درد آفریقا یا بهتر بگوییم دردهای آفریقا تازگی ندارد. از یک طرف منابع غنی طبیعی قاره مورد طمع شرکتهای بزرگ بینالمللی است و از طرف دیگر فقر فزاینده و فروپاشیهای اجتماعی زمینه مناسبی برای تبلیغات افراطگرایانه هر نوع افراطیگری را فراهم کرده است.
این روزها روسیه و ترکیه در لیبی مصاف میدهند، اروپاییها در غرب آفریقا ولی از منتهاالیه جنوب تا منتهاالیه شمال قاره درد و رنجهای فقر و فروپاشی اجتماعی هر روز گستردهتر میشود و ظاهرا نزدیک به یک قرن کمکهای رنگارنگ برای توسعه، نه ثباتی آفریده است و نه بهبودی برای شرایط مردم قاره آفریقا.به نظر میآید در عین حال خیلیها برنده بازیهای خبیثی هستند که در سراسر قاره جریان دارد و برای خیلی از اهالی مزدور ارزان شدن یکی از تنها راهحلهایی است که برایشان مانده است.
[email protected]
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد